յոգի (23.11.2009)
Տրիբուն (24.11.2009)
յոգի (23.11.2009)
Ուղղակի չես հասկացել իմ ասածը, ես մենակ մեխին եմ խփում, կամ ծայրահեղ դեպքում՝ մենակ նալին:
Ես ասացի, որ իմ մասին եմ խոսում, ասացի՝ ես քրիստոնյա եմ այնպես, ինչպես հայ եմ՝ ոչ մի դեպքում կասկածի տակ չառնելով ոչ ոչ քրիստոնյա հայերի ազգային պատկանելության հարցը, ոչ էլ ոչ հայ քրիստոնյաների կրոնական պատկանելության հարցը:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 23.11.2009, 02:24:
Գայլ ջան, մշակույթը ու կրոնը դինամիկ զարգացման մեջ են անըդհատ: Երկու հազար տարի հային բրոնոր էին որոշակի խումբ գործոններ, որոնք սահմանում էին հայը, հիմա դրանք ուրիշ խումբ գործոններ են: Տիգրան մեծի ժամանակ հայկական այբուբեն էլ չկար: Բայց մենք չեն ասում, որ որ հայերեն այբուբենը չգիտի հայ չի: Բայց դա էլ չի նշանակում, որ հայկական այբուբենը որպես ինքնության սահմանման գործոն մեջտեղից դուրս ա գալիս: Այնպես ինչպես կրոնը, այնպես էլ այբուբենը այդ ինքնությունը սահմանող գործոնների ամբողջության առանձին բաղադրիչներն են: Հիմա, եթե հանենք լեզուն (քանի որ հայեր կան որ հայերեն չեն խոսում), հանենք այբուբենը (քանի որ Տիգրան մեծը մեսրոպատառ չէր գրում), հանենք առաքելական եկեղեցին (քանի որ հայեր կան, որոնք կաթոլիկ են կամ արիացի), հանենք սեփական պատմության հետևանքների համար պատասխանատվությունը (քանի որ հայեր կան, որ չգիտեն որ ասենք ցեղասպանություն ա եղել), հանենք մշակույթը (քանի որ հայեր կան, որոնք չգիտեն Նարեկացին ու Սևակը ովքեր են), ուրիշ ի՞նչ գործոններով ենք մեզ հայ համարելու:
Շինարար (24.11.2009)
ԷԼ գործոն չմնած ինչ կար չկար սաղ հանիր դուրս շպրտիր:
Լավ արի անցնենք Տիգրան մեծի ժամանակները.
Ունեցել ենք կրոն,ունեցել ենք մշակույթ,խոսացել են հայերեն գրել են...իմ կարծիքով հայերեն,եթե կա մեկը ով կասի որ մենք էտ ժամանակներում այբուբեն չենք ունեցել թող ապացուցի,Գրիգորը քարը քարի վրա չթողեց ու չես կարա ասես ունեցել ենք թե չենք ունեցել:
Պատկերացրու վաղը արթնանում ես ու իմանում ես որ մենք այդ պահից սկսած գիր չունենք լավ դու կարդալ իմացար,տղեդ իմացավ,թոռդ մեկ ու մեջդե հետո կմոռացվի,հիմա սկսենք մոռացվածից,չկան գրեր օրինակ գրում ենք ռուսերենով ու այդպես երկու հարյուր տարի,կարաս ասես մենք էտ ժամանակ հայերեն կխոսա՞նք,խիստ կասկածում եմ,բա դու ոնց ես պատկերացնում Տիգրան Մեծի ժամանակով չկա գիր բայց հայերեն:
ԻՄ կարծիքով ունեցել ենք գիր,խոսել ենք հայերեն,ունեցել ենք կրոն ու մշակույթ:
Կրոնը ձևի համար չի հորինվել այն մարդկանց համախմբում է,այսինքն կարևորը գաղափարն է,կրոնով ազգերը կրթվում են,թե չէ ո՞նց կարելիա ասել ծնվում ենք Քրիստոնեա:
Գայլ եզակի հարցերից է այս թեմայի շուրջ, որ համամիտ եմ հետդ: Ուրախ եմ, որ ճիշտ ես ընկալում, այն որ կրոնը չի կարելի ժառանգել. քանի որ լեզու չի և ոչ էլ գրեր ա: Քրիստոնեությունը, կրկնվեմ երևի, ապրելաձև, և եթե մարդ չի ապրում այդպես, ինքստինքյան Քրիստոնյան չի:
Ապեր, նույն հաջողությամբ, ոնց կարելի ա ասել, որ ծնվում ենք հայ ? Նույն հաջողությամբ, երևանում, հայի ընտանիքում ծնված երեխան կարող ա երկու ամսեկանից որդեգրվի ասենք շվեդի կողմից, ու մեծանա դառնա շվեդ, կամ հակառակը: Բայց էտ չի նշանակում, որ էտ երեխան շվեդ ա ծնվել, ինքը ծնվել էր հայ: Բայց քանի որ իրա միջավայրը փոխվել ա, ինքը դարձել ա շվեդ:
Հենց խնդիրը նրանում է որ չի կարելի ասել,հենց նոր ինքդ հայ լինելու պայմաններ ասացիր ուզումա Անդրանիկի տղան լինի,եթե չգիտի հայերեն,եթե չի գրում հայերեն եթե չգիտի մեր մշակույթը եթե չի մտածում հայերեն,եթե թքած ունի իր հողի ու ազգի վրա ուրեմն ինքը հայ չի ինչքան գոռա որ հայ եմ,ինչքան էլ ասի իմ գեների մեջ հայի արյունա մեկա հայ չի դառնա:
յոգի (24.11.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ