Ինձանից այնքան ես բացակա եղել,
Որ, ներիր, արդեն պետք չէ քո սերը…
Ու ես քեզ այնքան, անքան եմ հիշել,
Որ մոռացել եմ ներկայությունդ…
Ես ստեղծել եմ մի դեմք,
Մի ժպիտ,
Մի լուռ հայացք,
Որ նմանությունն ու օրինակն են
Ինչ-որ մի դեմքի ,
Ինչ-որ ժպիտի,
Ինչ-որ հայացքի:
Ես քեզ, սիրելիս, փոխել եմ ահա
Ինձ բաժին ընկած մենություններից
Մենավորի հետ
Եվ հենց դրանով արտաքսել եմ իմ մենությունը:
*****
Լինեի քո մեջ
Լինեի
Սակայն ոչ ամբողջովին,
Իմ ու քո միջև տարածությունը
Թող իրավունքն իր դեռ ձեռքում պահեր:
Կամ թող մանի
Ես առանց ճամփի,
Եվ իմ սեփական բացակայությամբ
Հասնեի ես քեզ:
Լաբիրինթոս եմ սրտի և մտքի
Ուր համր է խոսքը ,
Եվ ուր համբույրը
Մեր հայացքների հայտարարն է լոկ:
Քո մեջ լինելը
Նշանակում է պարզապես լինել
Շնչել մի թոքով
Եվ քոնի կեսով,
Հասնելու համար սրտի զարկերի ներդաշնակության
Որ ավաղ պիտի անդաշն մնա:
Սիրո հիասքանչ անդաշնության մեջ
Իմ երազները
Քո երազների կարիքը ունեն:
Մեջբերել
Էջանիշներ