Հարգելի ակումբացիներ ես այսօր ուսումնասիրում էի Բանգլադեշի օրինակով աղքատության նվազման ուղիները: Ու այդ ժամանակ ծանոթացա միկրովարկավորում գաղափարի հետ, որի հեղինակն է հայտնի նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, տնտեսագիտության պրոֆեսոր Մոհամեդ Յունուսը: Ուրեմն այս մարդը ստեղծել է մի բանկ, որը զբաղվում է բնակչության ցածր խավի վարկավորմամբ, այսպես կոչված միկրովարկավորմամբ: Օրինակ տվել է վարկ 27 դոլլար ամիսը 20 տոկոսով, առանց գրավի, սակայն եթե վարկ վերցնողը չի վերադարձնում տոկոսը, ապա այլևս վարկ չի տրամադրվում: Ինձ թվում է սա շատ խիզախ գաղափարա, բայց արի ու տես աղքատ մարդիկ հույս են ձեռք բերում ու կարողանում են գոնե ինչ-որ բան անել, ոչ թե զարգացած երկրների նման սպասեն ով պետք է հացի փող տա:
Ահա այստեղ ես մտածեցի իսկ ինչու չկազմակերպել նման բան ՀՀ-ում: Գաղտնիք չէ, որ ՀՀ բնակչության զգալի խավ գտնվում է ծանր և ծայրահեղ ծանր վիճակում: Նայեք օրինակ հետևյալ գաղափարը ենթադրենք մեկը թերթա ցրում, նու բոլորս գիտենք, որ թերթ ցրողինշատ քիչ կվճարեն, երևի միայն մի բան ուտելու համար, ու նենցա ստացվում, որ էդ մարդու կոշիկը ծակվումա: Ինչ անել. նա առանց դրա չի կարող աշխատել, ու գնումա էդ բանկ վարկա վեկալում կոշիկա առնում ու պարապ չի նստում փողա աշխատում նորից, որ վարկը փակի: Մենք նաև գիտենք, որ մեր տնտեսությունը ստոպ տվող հիմնական գործոնը տրամադրվող վարկերի բարձր տոկոսն է, մեծ գառանտիաները: Եթե վճարունակ չեղար սկի բանկի դուռը չեն բացի: Ու այս պայմաններում ինչ ասենք են աղքատ մասայի վերաբերյալ: Ահա այս պայմաններում հարց է առաջանում միկրովարկավորման: Որը թույլ կտա մի կողմից կապահովի աղքատության կրճատում, մյուս կողմից տնտեսական աճի խթանում և տնտեսության աշխուժացում: Մեր համար գաղտնիք չէ ՀՀ տնեսության 20 տոկոս անկումը, որը հանգեցրեց հարուստների հարստացմանը և աղքատների աղքատացմանը:
Ահա ես կցանկանյի իմանալ ձեր կարծիքները, ինչպես կարելի է կազմակերպել, ինչ ուղիներով, նմանատիպ բանկեր պետք է ստեղծել, թե եղած բանկերի միջոցով անել, պետության դերը այս գործում, տոկոսների չափը և այլն: Մի խոսքով եկեք քննարկենք այս խնդիրը հանուն մեր երկրի, հանուն մեր ապագայի առանց աղքատների:
Էջանիշներ