Բայց կարող է այդ ժամանակ արդեն ուշ լինի։ Ոչ մի երաշխիք չկա, որ սիրած աղջիկը նստած սպասելու է, թե երբ պիտի տղան հաղթահարի իր ամաչկոտությունն ու վերջապես խոստովանի իր սերը։
Չի բացառվում: Բայց դա էլ հենց խոսում է այն մասին, որ զգացմունքներն այդքան էլ ուժեղ չեն, համենայն դեպս, անինքնավստահությունն ավելի արտահայտված է…Հետևաբար, բարին էլ այն է, որ այդ զգացմունքները չեն բարձրաձայնվում…Կանցնեն, կգնան…Կգա մի ուրիշ սեր, որը խոստովանելու համար տատանվելու կարիք էլ չի լինի