Ես ուզում եմ իմանամ ինչի՞ պիտի մարդիկ գնան եկեղեցի, ճիշտը ո՞րն է, հետո նոր իմանանք ինչի՞ են մոմ վառում, կամ պարզապես նստում երգեհոն լսում:
երևի լավ չեմ ասում հա՞ ինչա պետքպարզապես իմանալու համար թե ով ինչի համար է գնում, ինձ պետք չի, պետք է որ բոլորն էլ հասկանան ինչի՞ համար են գնում, կամ ինչի՞ համար պետք է գնան:
Չեմ կարծում, որ պետք է բոլորը հասկանան՝ ինչի համար են գնում եկեղեցի:Շատ բան հասկանալը վնաս է առողջությանը եւ հասարակությանը: Տվյալ դեպքում՝եկեղեցու շահերին:Yeghoyan-ի խոսքերից
Ես ուզում եմ իմանամ ինչի՞ պիտի մարդիկ գնան եկեղեցի, ճիշտը ո՞րն է, հետո նոր իմանանք ինչի՞ են մոմ վառում, կամ պարզապես նստում երգեհոն լսում:
երևի լավ չեմ ասում հա՞ ինչա պետք
Սա Առաքելական եկեղեցու կարգախոսն է՞:
Եկեղեցու շահը առանձին է՞ հավատացիալի շահից: Առանց իմաստը խորապես իմանալու մոմ պիտի վառե՞ն:
Չէ, Ֆոտոն, դա Առաքելական եկեղեցու կարգախոսը չէ: Կարծում եմ, այո, եկեղեցու շահը առանձին է հավատացյալի շահից, ամեն դեպքում տենց տեսնում, տենց զգում եմ:Եկեղեցին էլ գուցե ստեղծվել է ինչ- որ շահերի համար, բայց ոչ հավատացյալների, նրանք գուցե միջոց էին կամ էլ արդյունք:
Մոմ վառելու համար պարտադիր չէ խորապես իմաստ հասկանալ, այդ դեպքում կհասնես անիմաստության,իմ կարծիքով:Բավական է հավատալ,տեսնել դրա մեջ քեզ վերաբերող իմաստը ու գնալ մոմ վառել:
Գոյություն չունի եկեղեցի, առանց հավատացյալի, առանց ժողովրդի ամբողջության, արդեն այս ֆորումում բազմիցս նշվել է, որ եկեղեցին հավատացյալների միասնությունն է: Իսկ քարաշեն կառույց եկեղեցին այն վայրն է, որտեղ հավաքվում են հավատացյալները, միասին կամ անհատական աղոթք անելու, եկեղեցական խորհուրդներին մասնակցելու:
Երբ Քրիստոս մենակ էր, փորձվեց սատանայից:
Monk (17.11.2009), The_only_one (18.11.2009)
գնում ենք եկեղեցի աստծուց մուրալու մեր կարծիքով մեզ հասանելիքը
Ես էլ համամիտ եմ քո խոսքերի հետ:Ժողովուրդ, իսկ կա մեկը որ եկեղեցի գնումա ոչ թե պատմամշակությաին կոթողներ տեսնելու, ոչ թե հանգստանալու ու երգեհոն լսելու, ոչ թե մոմ վառելու ու տխուր դեմքով նայելու թե ոնցա վառվում, այլ մի ու՞րիշ նպատակի համար: Կա՞
Ցավալին էնա որ համոզված եմ՝ մեր ազգի յուրաքանչյուր անդամ էդ թվում նաև վերոհիշյալ կարծիքների հեղինակները իրենց կյանքի մեջ գոնե մի անգամ գլուխ են գովացել, որ 1700 տարվա քրիստոնյա ազգ ենք և եթե մեկը հարցնի՝ քրիստոնյա՞ ես դու արդյոք, կպատասխանի, իհարկե, բա հո՞ մուսուլման չեմ:
The_only_one (18.11.2009)
Նախ <Եկեղեցի> բառի հետ կապված , <եկեղեցի> բառը գալիս է հունարեն <էկկլեսիա> բառից, իսկ այն հարցին թե ինչու եմ եկեղեցի գնում , Աստվածաշնչում Եբրայեցիս 10.25-ում գրված է.< Մեկ տեղ հավաքվելը չթողնեք>, Հիսուսը ինքը հաճախ էր եկեղեցի գնում և ասում էր , որ Իր Հոր տունն է: Մնացածը թողնում եմ ձեր եզրակացությանը, թե ինչու պետք է եկեղեցի գնանք
Վերջին խմբագրող՝ Catarsis: 18.11.2009, 13:28:
Այն, ինչը սիրով չէ, Աստծուց չէ, որովհետև Աստված Սեր է
bari hoki (06.01.2010), snow (23.11.2009), The_only_one (19.11.2009)
Եկեղեցի ավելի հաճախ գնում եմ ընկերուհուս հետ, ուղղակի… շատ ժամանակ առանց պատճառի, ասես պարտակաության նման մի բան կատարելու համար: Բայց լինում են նաև բացառիկ օրեր, որ մենակ եմ գնում, երբ ինձ իրոք մենակ, տխուր ու անզոր եմ զգում, կամ երբ որ ոչ մի կերպ չեմ կարողանում ինչ-որ կարևոր հարցի լուծումը գտնել… Մո՞մ, միշտ եմ վառում, չեմ հիշում մի դեպք, որ ինչ-որ եկեղեցի մտել, բայց մոմ չեմ վառել: Գիտեմ, որ մոմ վառելը միայն տվյալ կառույցին ֆինանսապես աջակցելու համար է, բայց չէ, դրա համար չեմ վառում, այլ… մի հետաքրքիր միտք կարդացի էստեղ, ոնց որ տոմս լինի մոմը, պարտադիր եմ համարում…
Վաղուց եկեղեցի չեմ գնացել…
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
Շինարար (18.11.2009)
Լրիվ համամիտ եմ քո հետ Կաթիլ ջան: Ուղղակի ի տարբերություն քեզ ես մենակ կամ սեփական նախաձեռնությամն երբեք եկեղեցի չեմ գնում, գնում եմ միայն հարսանիքներին կամ ընկերուհիներիս հետ… Մոմ վառելն էլ քո նման պարտադիր պայման եմ համարում եկեղեցի մտնելուց… Բայց այ նշեմ, որ վանքեր շատ-շատ եմ սիրում գնալ, դրանից մեծ ոգևորություն եմ ապրում…
Եթե ճանապարհը տանում է դեպի նպատակը, ապա միևնույնն է, թե որքան է նրա երկարությունը...
Համամիտ եմ: Մենք հայերս հպարտանում ենք "1700 ամյա քրիստոնեական ավանդույթներով", բայց իրականում շատերը աթեիստ են: Այդ չակերտավոր քրիստոնյաներից քանիսն են Աստվածաշունչ կարդում, կամ ինչ կյանքով են ապրում: Քրիստոնեությունը միայն "կրոնական ուղղություն կամ գիտույուն" չէ. այլ առաջին հերթին ապրելաձև: Ցավոք հայերից շատերը փոխանակ ընտրեն այդ ապրելաձը բավարարվում են եկեղեցում մոմ վառելով, որը ոչ մի բան չի նշանակում իրականում և չունի Աստվածաշնչյան հիմնավորում:Ժողովուրդ, իսկ կա մեկը որ եկեղեցի գնումա ոչ թե պատմամշակությաին կոթողներ տեսնելու, ոչ թե հանգստանալու ու երգեհոն լսելու, ոչ թե մոմ վառելու ու տխուր դեմքով նայելու թե ոնցա վառվում, այլ մի ու՞րիշ նպատակի համար: Կա՞
Ցավալին էնա որ համոզված եմ՝ մեր ազգի յուրաքանչյուր անդամ էդ թվում նաև վերոհիշյալ կարծիքների հեղինակները իրենց կյանքի մեջ գոնե մի անգամ գլուխ են գովացել, որ 1700 տարվա քրիստոնյա ազգ ենք և եթե մեկը հարցնի՝ քրիստոնյա՞ ես դու արդյոք, կպատասխանի, իհարկե, բա հո՞ մուսուլման չեմ:
Արդեն երկրորդ թեմայում գրում եմ ինչ է նշանակում քրիստոնեությունը ապրելաձև է, հուսով եմ գոնե այստեղ կպատասխանեք
Բոլորդ գալիս գրում եք, որ սաղ սխալ են անում, բայց ոչ մեկդ չի ասում ինչնա՞ սխալ, ու որը ճիշտ կլինիդե արի ու բան հասկացի
Իսկ ի՞նչ կյանքով պիտի ապրի քրիստոնյան:
Հյունսու պիկի պիկի բում © ԴԿ
Շինարար (25.01.2010)
Ձեզ կպատասխանեմ կոնկրետ թեմայի շրջանակներում, թե չէ հարցն ավելի լայն բովանդակության էԱրդեն երկրորդ թեմայում գրում եմ ինչ է նշանակում քրիստոնեությունը ապրելաձև է, հուսով եմ գոնե այստեղ կպատասխանեք
Բոլորդ գալիս գրում եք, որ սաղ սխալ են անում, բայց ոչ մեկդ չի ասում ինչնա՞ սխալ, ու որը ճիշտ կլինի
Իսկ ի՞նչ կյանքով պիտի ապրի քրիստոնյան:Պիտի ապրի այնպես, որ Եկեղեցին չվերածվի ձևական կամ ժամանցային բնույթի այցելության վայրի: Պիտի ապրի այնպես, որ ոչ քրիստոնյա կամ քրիստոնեական հավատքի մեջ ոչ այնքան առաջացած մարդը, մտնելով Եկեղեցի, զգա, որ մտել է մի վայր, որտեղ իրոք իրական է Աստծո ներկայությունը, և այդ ներկայությունը զգա ոչ միայն Եկեղեցու պատերի կամ ծեսի միջոցով, այլ նաև այնտեղ հավաքված մարդկանց միջոցով, քանի որ այդ մարդկանց հավաքականությունն է հենց հունարենից թարգմանված Էկլեսիա-Եկեղեցին, մարդկանց հավաքականություն, որ խորհդանշորեն կազմում է Մարմին, որի Գլուխը Քրիստոս է: Պիտի ապրի այն գիտակցումով, որ Եկեղեցու հոգևոր շունչն ապահովող մի օղակն էլ ինքն է, և ոչ թե փախուստ տա զանազան աղանդներ՝ այդ փախուստն արդարացնելով Եկեղեցում հոգևոր շնչի պակասով: Ամեն մի քրիստոնյա մեկն է այն խորհրդանշական քարերից, որոնցով կառուցված է Եկեղեցու հոգևոր շինությունը՝ իբրև շաղախ ունենալով ՍԵՐԸ: Իսկ այդ կյանքով ապրելու համար քրիստոնեության պատգամները պիտի դադարեն պարզապես գեղեցիկ գաղափարներ լինելուց, և վերածվեն չափանիշների, որոնցով պիտի ապրի քրիստոնյան: Իսկ այդ պատգամների ողջ բովանդակությունն է ՍԵՐԸ ԱՍՏԾՈ ՆԿԱՏՄԱՄԲ և ՍԵՐԸ ՄԵՐՁԱՎՈՐԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ:
Իմ կարծիքով ինքնախաբեության միջոցով խիղճը հանգստացնելու համար են գնում:
Gayl (25.01.2010)
Էդ դեպքում ես իմաստ չեմ տեսնում հենց եկեղեցում մոմ վառելու մեջ: Տանը կարող եմ վառել մոմը, եթե ես պետք է ինձ վերաբերվող իմաստը գտնեմ:
Մոմը նյութ է, որը վառելու համար պետք է վճարել: Իդեպ եկեղեցում կարծես ընդունված է, որ մոմը տնից կամ դրսից չի կարելի եկեղեցում վառել: Առքուվաճառքին վերաբերվող այս իրողությունը քրիստոնյաների հավատի հետ կապ ունի՞:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ