Շատ դժվար հարց է:Կպաշտպանե՞ք հայրենիքը, վտանգի տակ դնելով սեփական կյանքը
Մի կողմից, ո՞նց չպաշտպանեմ, չէ՞ որ սա մեր տունն է: Ոնց մարդ իրա բնակարանը կպաշտպանի գող մտնելուց, իրա բակը կպաշտպանի տարբեր բաներից, ինչպես մարդկությունը պայքարում է, որ պաշտպանի Երկիր մոլորակը բնաջնջումից (էկոլոգիա, մեկոլոգիա…), այնպես էլ մարդ պիտի իր հայրենիքը պաշտպանի: Ժամանակին լավ չի պաշտպանվել, դրա համար էլ ծովից ծով Հայաստանից մնաց էս գետից գետ քարակույտը: Եթե ուզում ենք, որ մեր նախկին ունեցածը վերադառնա մեզ, ապա նախ պիտի պահպանենք եղածը:
Մյուս կողմից, ի՞նչ սրտով պաշտպանեմ, եթե ոչ մի բան կանխատեսելի չի ու կարող ա հաջորդ պահին կեզտոտ քաղաքականությունը մեջ ընկնի ու լրիվ հարամ անի: Էրեկ թուրքի դեմ էինք կռվում, էսօր էն ա էն ա արդեն թուրքերի հետ ածխպեր ենք դառնում:
Կամ եթե, Աստված չանի, պետք լինի գնալ պատերազմ, ապա նախ կարելի ա էդ նույն զենքով վերացնել երկրի ղեկավարությանը, հետո նոր գնալ թուրք գյուլլելու:
Բայց դե վերջ ի վերջո հիմիկվա վիճակով քաղաքականությունն ավելի հզոր բան է, քան զենքը: Դրա համար, եթե երկրի ղեկավարը վատն ա, ապա ինչքան ուզում ա կռիվ լինի, մեկ ա կարող ա գրչի մի հարվածով բոլոր ձեռքբերումները հօդս ցնդեն: Իսկ եթե ղեկավարը լավն ա, շատ հնարավոր ա կռվելու կարիք էլ չլինի ու ամեն ինչ լավ լինի:
Մեջբերել
Էջանիշներ