Հարգելի ակումբցիներ, ներկայացնում եմ Ակումբի երկու սիրված անդամների՝ Տրիբունի և Mephistopheles-ի համատեղ հարցազրույցները:
Հարցազրույցները կտեղադրվեն հատվածաբար:
Հարցերի մեծ մասը տրվել է և՛ Տրիբունին, և՛ Mephistopheles-ին: Փորձել եմ ներկայացնել երկու՝ իրար նման և իրարից շատ տարբեր մարդկանց հայացքները նույն երևույթների մասին:
Հարցազրույցը կարող է հիշեցնել սովորական զրույց, քանի ընկերներիս հետ խոսելիս օֆիցիալ նոտայից խուսափելու համար ներառվել են սևագրային հատվածներ
Տրիբուն, օր առաջին
Կրթություն, աշխատանք
Գալաթեա: Քեզ կարող եմ չէ՞ մի երկու հարց տալ:
Տրիբուն: Տուր, բայց մի երկու
Գալաթեա: Բայց չեմ ուզում է գործիդ խանգարեմ:
Տրիբուն; Ուղիղ 45 րոպե հաստատ չես խանգարի
Գալաթեա: Հա՞
Տրիբուն: Հա հա, բայց 45 րոպեից կարող ա կտրուկ ասեմ ՍՏՈՊ
Գալաթեա; Ես չեմ նեղանա, աներես եմ:
Տրիբուն; Ինձ նման; Մենակ դժվար հարցեր չտաս, խայտառակ լինեմ…ձեռիս տակ էլ հանրագիտարան չկա։
Գալաթեա; Հեշտից եմ սկսում Որտե՞ղ ես սովորել, ինչո՞ւ ես հենց այդտեղ ընդունվել ու ի՞նչ ես անկնկալել դառնալ, երբ որ մեծանաս
Տրիբուն; Քեզ համար ա հեշտ Ես պիտի կես ժամ պատասխանեմ: Սովորել եմ սկզբում Ժողում, հիմիկվա Տնտեսագիտական Համալսարանում, ինչի հենց այնտեղ, քանի որ ողջ ընտանիքս ինժեներ ու մաթեմատիկոս էր(բավականին հաջողված) իսկ ես թարմ բան էի ուզում` չնայած հայրս դեմ էր: Ընդունվելուց առաջ ապրում էի Լաոսում (չծիծաղես, լուրջ եմ ասում) ու լուրջ զրուցեցինք հորս հետ, ինքն իրենն ասեց ես` իմը, վերջում արեցի այնպես ինչպես որոշել էի: Հետո մի տարի` Ֆլորիդա Սթեյթ Յունիվերսիթի, հետո թեկնածուական, հա, մեկ ել ընդունվել էի Ամերիկյան Համալսարանի MBA, բայց գնացի ԱՄՆ ու Ամերիկյանը թարգեցի Ինչ էի ուզում դառնալ, որ մեծանամ.. չեմ հիշում.. երևի էդ ուղղությամբ երբեք էլ չեմ մտածել.. դե տանկիստ, լյոտչիկ, կոսմոնավտի մասին չենք խոսում
Գալաթեա: Տրիբուն ձյա, իսկ Լաոսում ի՞նչ գործ ունեիր: Ինչ գործ ունի քո պես տղեն մի երկրում, որի մայրաքաղաքի անունը Վիենտյան ա:
Տրիբուն: Նախ հենց նրա համար էի այնտեղ, որ մայրաքաղաքը մեծ հայ աստղագետ Վիենտյան-ի անունով են դրե ։ Երկրորդ, ստիպված էի, քանի որ ծնողներս այնտեղ էին արդեն 3 տարի։ Հայրս նախագծում էր դրանց ռադիո/հեռուստակայանը ու հետո էլ շինարարությանն ու սկզբնական շահագործման աշխատանքներին էր հետևում.. դրանից առաջ էլ` 2 տարի Սայգոնում էր.. մի խոսքով, մեր ընտանիքում աշխարհի ծայրում ապրելն ու աշխատելը ոնց որ բարի տրադիցիա լինի։
Գալաթեա: Քույր կամ եղբայր ունե՞ս ու եթե այո, իրե՞նք ինչ մասնագիտություն են ընտրել:
Տրիբուն: Քույր ունեմ, ինձնից 1.5 տարի փոքր, երաժիշտ ա.. դաշնամուր ա չալում գիտությամբ։ Ահագին սովորեց-մովորեց, հիմա էրեխեքին ա պահում Բայց քույրս առանձնապես աշխատել չի էլ սիրել երբեք, ինքը էն դեմքերից ա (տիպիկ հայ աղջիկ) որ իրեն պիտի պահեն։ Վատ բան չմտածես, շատ եմ սիրում քրոջս ու արտակարգ հարաբերություններ ունենք, բայց դե իմ քույրն էլ տենց ա
Գալաթեա: Քո սովորած բոլոր ԲՈւՀ-երից ո՞րն է ավելի ճիշտ եղել քեզ համար: Որտե՞ղ ես իսկապես ուսանող քեզ զգացել ու գիտելիք ստացել, որն հետո պետք ա եկել:
Տրիբուն: Ամեն մեկն իր տեղն ուներ։ Լավագույն տարիներս անցել են Ժողում.. արտակարգ ընկերական շրջապատ։ Բայց մասնագիտական առումով, թերիոտ կրթություն էր, հատկապես այն տարիների համար, երբ ես էի սովորում ու տնտեսագիտության ասպարեզում.. դե նայի, 1991-1996.. հենց նոր որոշել էին, որ կոմունիզմը վատ բան է, բայց թե ինչ է շուկայական տնտեսությունը, ոչ մեկն առանձնապես չէր հասկանում։ Ուսումը մի տեսակ ինքնահոսի էր թողնված։ Բայց, ամեն դեպքում, չեմ ուրանում առաջին ինստիտուտը.. կոնկրետ չեմ կարող ասել թե ինչ տվեց, բայց վերջում մի բան ստացվեց, գոնե անձամբ ինձ համար: ԱՄՆ-ում սովորելը նորություն էր. դժվար էր, բայց լիարժեք ուսանողական կյանքի չէր նմանվում։ Ասեմ, որ երկու սեմեստրը պարզապես բացեց աչքերս, հասկացա, թե ինչքան բան չգիտեմ։ Ու հետո՝ էլի Երևանում, արդեն 99-2000 թվերն էր, ու կարելի էր զարգացնել գիտելիքները, նենց որ, Գալ, ամեն մեկն իր տեղն ուներ: Եթե կրթության համակարգերի տարբերությունների մասին խոսենք, ապա մի քանի օր կծախսենք
Գալաթեա: Լավ, ուսանողների պահով ասա:
Տրիբուն: Ուսանողների միջև տարբերությունները հիմնականում մաքուր ու կոկիկ հագնված լինելու մեջ էր։ Գոնե զուտ վիզուալ առումով.. չսանրված մազերով, ճմրթած մայկեքով, կրունկի տակ ընկած շալվարներով, ցեխոտ.. վիետնամկեքը ոտքերին գցած.. սա միջին ամերիկուհի ուսանողն է։ Բացառություն էին սևերը, որոնք միշտ սիրուն ու կոկիկ էին հագնված.. մերոնց պես: Մի տեսակ արհեստական անփութության մթնոլորտ կա դրանց մոտ, տիպա “ա նամ վսյո ռավնո”: Սկզբից հետաքրքիր ա.. նույնիսկ ուզում ես դու էլ իրանց նման լինես.. հետո զգում ես, որ քոնյ չի.. մաքուր են, լողացած են.. բայց ճմռթած են ու անշուք: Հա.. դասի ժամանակ սեղանի տակից Կոլա հանելն ու ֆշշսցնելով բացելն ու լակելն էլ վրից Կոմպլեքսներ չունեն.. կարող են դասախոսին դեբիլ հարց տալ, ու դեմք ընդունել, միթոմ շատ լուրջ հարց են տվել:
Գալաթեա: Քո կարծիքով էն, որ դու ջահել ժամանակներից շփվել ես օտարազգիների ու այլ կուլտուրաների հետ, քեզ օգնե՞լ է ավելի հեշտ հասկանալ մարդկանց, երևույթները, թե՞ նույնը կարող է լինել նաև միայն Հայաստանում ապրելու դեպքում;
Տրիբուն: Իսկ քո կարծիքո՞վ Գալ
Գալաթեա: Ես գիտեմ, որ հա… Ուզում եմ միքիչ փիլիսոփայես:
Տրիբուն: Լավ: Միանշանակ օգնել ա.. ուրիշ կերպ չեր ել կարող լինել .. մենակ Հայաստանում ապրելով մենք հաճախ առաջնորդվում ենք ստերեոտիպներով, որոնք հիմնականում սուբյեկտիվ են.. հիմնավորված չեն.. մենք սիրում ենք, օրինակ, սերբերին, չգիտեմ ինչի. կամ բուլղարներին ու հույներին.. բայց, ասենք, աֆղաններին չենք սիրում.. որ հարցնես ինչի .. ոչ մեկ նորմալ չի կարող պատասխանել.. մարդկանց ու տարբեր մշակույթների հետ շփվելը ընդլայնում է մտահորիզոնը.. շատ բաներ բառերով չեն բացատրվում.. բայց աշխարհին ուրիշ աչքերով ես սկսում նայել: Հետո, մեր մեջ ասած, դառնում ես մարդասեր .. գոնե ես ինձ այդպիսին եմ համարում։
Գալաթեա: Ներկա մասնագիտությանդ մասին կպատմե՞ս: Ի՞նչ ես անում, որտե՞ղ ես հիմա: Սիրու՞մ ես աշխատանքդ:
Տրիբուն: Տնտեսագետ.. ավելի կոնկրետ` պետական ֆինանսների գծով միջազգային փորձագետ, դիվելոփմենթ իքոնոմիստ: Կարճ ասած` աղքատ երկրներին խորհրդատվություն, միջազգային ֆինանսական կառույցներից հետ ընկած երկրերի համար` ֆինանսական ներարկումների ծրագրավորում, բանակցություններ ու հետո իրականացում: Աշխատանքս սիրում եմ, ահագին ժամանակ ա էդ գործի մեջ եմ, 10 տարի ուղիղ: Սկսել եմ Հայաստանից բնականաբար։ Հիմա Միջին Ասիայում եմ: Հիմանականում` Ղազախստան ու Ղրղզստան: Մեկ ու մեջ` Տաջիկստան: Գալ ջան.. էսօրվա վերջին հարցը տուր էլի .. պիտի գնամ, հանդիպում ունեմ:
Գալաթեա: Ֆսյո ջան, գնա, լիիիքը պաչ:
Mephistopheles, օր առաջին
Կրթություն, աշխատանք
Գալաթեա: Մեֆ, ողջույն, լավն ե՞ս:
Mephistopheles: Լավն եմ:
Գալաթեա: Ուխ ուխ:
Mephistopheles: Կազմ ու պատրաստ եմ:
Գալաթեա: Մեֆ ջան, եթե ուզում ես քնել, գնա, որ հետո ինձ չքֆրտես:
Mephistopheles: Ես մենակ Սերժին եմ քրֆում, Գալ ջան
Գալաթեա: Դե լավ, ուրեմն սկսենք բոլորին հետաքրքրող մի քանի չոր տեղեկություններից: Որտեղ ես հիմա ապրում ու երբ ես էդտեղ հայտնվել:
Mephistopheles: Ապրում եմ USA, Լոս Անջելես, 1990-ից:
Գալաթեա:Մեֆ ջան, ես հեսա մի հատ էս դեբիլ հնդիկին գրեմ ու գամ, հա՞:
Mephistopheles: Հնդիկ: Էդ հնդկերեն ես գրում:
Գալաթեա: ՉԷ, Դուբայի հնդիկ ա, անգլիախոս:
Mephistopheles: Կբարևես:
Գալաթեա: Անունը Ամոլ ա, Մեֆ, քեզ պետք ա: Համ էլ դեբիլ ա:
Mephistopheles: Գանդիի խաթեր դիմացի:
Գալաթեա: Ի՞նչ մասնագիտություն ունես, ու արդյո՞ք մասնագիտությամբ ես աշխատում:
Mephistopheles: Ճարտարապետ եմ: Աշխատում եմ մասնագիտությամբ:
Գալաթեա: Ճարտարապետաշինարարականն ե՞ս ավարտել: Էս ինչ երկար բառ ա տո:
Mephistopheles: Հա, հեչ մի ասա… ընդեղ ել էստեղ ել:
Գալաթեա: Էդտեղ Կալիֆորնիայի համալսարանում ե՞ս սովորել:
Mephistopheles: Չե, SCI-Arc (Southern California Institute of Architecture) M. Arch masters in Architecture:
Գալաթեա: Ի՞նչ ես կարծում, հայ ու ամերիկացի ուսանողների միջև շատ վառ ե՞ն տարբերությունները: Ինչու՞մ են հիմնականում արտահայտվում:
Mephistopheles: Ամերիկացիներն ավելի էնտուզիստ են ու նվիրված... մեզ մոտ դա մի քիչ պակասում է....
Գալաթեա: Իսկ արտաքին տեսքը՞:
Mephistopheles: Մենք ավելի ավանդապաշտ ենք... մի տեսակ վախ կա մերոնց մեջ, որ հանկարծ "հայկական" չենք լինի...որն էլ կաշկանդում ե մեզ, բայց ասեմ որ ի դեմս ձեզ ես էդ ազատությունն արդեն տեսնում եմ:
Գալաթեա: Այսինքն կարող ենք ասել, որ էդտեղ դու քեզ ավելի շատ ես ուսանող զգացել քան էստեղ` նաև գիտելիքներ ստանալու մակարդակով:
Mephistopheles: Ես կասեի ավելի տարբեր է եղել, բայց երբեք վատ... հայաստանյան իմ կրթությանը ես պարտական եմ: Մեր կրթական սիստեմը վատը չէր: Գալաթեա: Իսկ դու ի՞նչ նեղ սպեցիալիզացիա ունես: Կոնկրետ ի՞նչ ես նախագծում:
Mephistopheles:Բնակելի տներ և կոմերցիալ (հիմնականում` փոքր մասշտաբի):
Գալաթեա: Կա՞ ինչ-որ ճարտարապետական ուղղություն, պատմական կամ ժամանակակից, որ դու ամենաշատն ես սիրում ու օգտագործում ես նախագծերումդ:
Mephistopheles: Ես հիմնականում մոդեռն/ժամանակակից ուղղության կողմնակից եմ, եթե ակումբում իմ էջը նայես` այնտեղ մի քանի օրինակ կա:
Գալաթեա: Երեխաներ ունե՞ս, Մեֆ: Mephistopheles: Այո: Մի տղա` Արծվին և աղջիկ` Լիլիթը:
Գալաթեա: Վայ, ինչ լավ անուն ունի աղջիկդ:
Mephistopheles: Էլ նի գավարի....որտեղից էլ գտել եմ…
Գալաթեա: Դու կգտնեե~~ս.. սովորում ե՞ն տղադ ու աղջիկդ:
Mephistopheles: Տղաս` քոլեջ/high school/, աղջիկս էլ, բայց աղջիկս նաև սովորում է Մոնակոյի Monakoi Privess Grace Academi de Danse, Klasic ballet, ուսանողական թոշակով:
Գալաթեա: Ուխ Լիլիթ ա է
Mephistopheles: Հեչ մի ասա, կյանքներս կերավ:
Գալաթեա: USA-ում ե՞ն ծնվել, Մեֆ, թե էստեղ:
Mephistopheles: USA, բայց տղես հետս մենակ հայերեն ա խոսում (չգիտեմ ինչի):
Գալաթեա: Լավ...մի քիչ ուրիշ կարգի հարցերի անցնենք եթե չես քնում դեռ Մեֆ ջան
Mephistopheles: Կամաց-կամաց քնում եմ, բայց մի 15 րոպե կարող եմ դեռ:
Գալաթեա: Լավ ջան, մնա հետո.. վաղն ել կարող ենք շարունակել: Ուծյու Մեֆ ջան, պաչ:
շարունակելի
Էջանիշներ