Մի քիչ մտածեցի, չկարողացա միանշանակ առանձնացնել այդ ամենալավ պահը (կամ մարդուն): Օրինակ, լավագույն պահերից էր 2002թ. դպրոցականների ծրագրավորման միջազգային օլիմպիադայի փակումը, երբ մեդալ ստացա: Հայաստանի թիմը 1996թ.-ից մասնակցում էր և դեռ ոչ մեկը մեդալ չէր բերել: Արդեն լրջորեն քննարկում էին մասնակցությունը դադարեցնելու հարցը, մի վերջը կերպ համաձայնվեցին երկու մասնակից, մի ղեկավար ուղարկել (սովորական 4 մասնակցի և երկու ղեկավարի փոխարեն): Եվ այո, ստացվեց: Դրանից հետո արդեն շատ ավելի լավ արդյունքների են հասել հայերը հաջորդ տարիներին:Վահիկ-ի խոսքերից
Այնքան էլ պարզ չէ հարցի իմաստը: Դեպի Բահամներ ճանապարհորդությունը իրենից եսիմ ինչ չի ներկայացնում, որ ուզեմ, մոտ ապագայում կարող եմ գնալ առանց հիպոթետիկ առաջարկի (բայց չեմ ուզում): Հարցի երկրորդ մասը ավելի հետաքրքիր է` կհամաձայնվեի՞ արդյոք 1 մլրդ դոլլար վերցնել և երբեք Հայաստանից դուրս չգալ: Երևի թե ոչ: Ասենք, թե ունեցա այդ գումարը: Կկառուցեի լավագույն դղյակը Հայաստանում, կգնեի լավագույն մեքենաները, ամեն օր կուտեի ուզածս ուտելիքները... և շատ արագ կզզվեի ապրելուց
Մեջբերել
Էջանիշներ