Սեր...

[Davids]

Իսկ ի՞նչ է սերը...շա՞հ,խաբկա՞նք, համակրա՞նք, տառապա՞նք, գործա՞րք......

Գոյություն ունի մաքուր,իրական սեր այս բարդ կյանքու՞մ, թե ամեն ինչ մնաց հեռու շատ հեռվում...

_______________

ser@ da zgacmunq e
ser@ da shah e, vortex shahum en siraharner@
ser@ da xabkanq e, vortex @nknum e mardu uxex@ ir srti patcharov
ser@ da hamakranqn e artaqin
ser@ da tarapanq e, erb nran xochndot ka
ser@ da gorcarqn e erku srteri..

Մոդերատորական: Գրեք հայերեն տառերով:

[Katyusha]

սերը նենց բան ա, որ ոչ մեկ չի կարա ասի ինչ ա. ուխակի պիտի զգաս ու վերջ. սերը քեզնից անկախ ա ստացվում, են որ դու չես ուզում, բայց վերջը լավ ա

[Amaru]

Կա սեր ծնողների, ընկերների... հայրենիքի նկատմամբ... իսկ էս մյուսը, որի շուրջ էտքան քննարկումներ են գնում ֆորումում, էտի... մարդիկ պազրապես հնարում են կյանքը գոնե մի քիչ հետաքրքրացնելու համար: Իրանց կյանքը դառնում ա հետաքրքիր, փոխարենը ուրիշի կյանքն ա փչանում...

[Root]

Սերը ` այն է ինչ զգում ես տվյալ պահին ... կարոտ, տանջանք, լքվածություն, միայնություն... ... ...

Ավելացվել է 17 րոպե անց
Սեր այն է, երբ ժամանակ չունես ուրիշ կնոջ մասին մտածելու

[Kheranyan]

Սերը, ոչ միայն ինչ-որ էակի նկատմամբ, այլ ընդհանրապես ինչ-որ բանի, հայրենիքի, գաղափարի և այլնի նկատմամբ, կյանքի շարժիչ ուժն է: Սերն է, որ ստիպում է քեզ կատարել այնպիսի խելացնորհ քայլեր, որոնք սթափ վիճակում դժվար թե կատարեիր, սիրահարված մարդը նման է արբած, գինովցած մարդու, ով ոչինչ չի տեսնում և չի զգում բացի իր սիրուց: Սիրը մարդու այն հոգեվիճակն է, երբ մարդ իրեն լիիրավ մարդ է զգում, նրա մեջ վառվում է ապրելու, պայքարելու և երջանիկ լինելու զգացումը, առանց որոնց մարդը նմանվում է գազանի, ով ապրում է ուտելու համար և ոչ թե ուտում է ապրելու համար:

[ihusik]

KHT համամիտ եմ այստեղ արտահայտած մտքերիդ հետ...

Երբ Սիրում ես իրոք մի տեսակ հոգեկան մեծ ուժ ես զգում քո մեջ՝ հոգեկան ուժերի վերելք՝ արարելու ու ապրելու մեծ ցանկություն ու դուրս ես գալիս մի այլ ոլորտ ուր սիրտդ ոչ թե ներսում է մարմնիդ, այլ հենց ինքը մարմինդ է քո և դրա համար է, որ շատ խոցելի է սիրահար մարդը...

[Darth Vader]

Սիրո ճշմարիտ էությունն այն է, որ մոռանաս ինքդ քեզ գիտակցելու, կորցնես քեզ մեկ ուրիշի "Ես"-ի մեջ և այդ մոռացվածության ու կորցվածության մեջ առաջին անգամ գտնես ու ճանաչես ինքդ քեզ.

Հեգել

[Kheranyan]

Ես չեի ուզենա սերը չորացնել, որ հետագայում այն մեր ծերունական տարիքում հանենք և չունեցած ատամներով կառչենք դրանից, քանի որ չորացնելուց ամբողջ համն ու հոտը կկորի և այն այլևս պետք չի լինի: Դրա փոխարեն ավելի լավ է վայելել այն թարմ վիճակում, թեկուզ և ոչ տևական, և չթողնել որպեսզի «ճիճուները» խաթարեն վայելքը, քանի որ ՍԵՐ-ը պետք է զգալ և վայելել նրա ձևավորման պահից մինչև տրամաբանական ավարտը, որը ցանկալի է որպեսզի համընկնի կյանքի տրամաբանական ավարտի հետ:

[ihusik]

Աստվածաշնչյան Սիրո Օրհներգը.

1 Կորնթացիներ.
13: 1Եթե խոսեմ մարդկանց և հրեշտակների լեզուներով, բայց սեր չունենամ, կնմանվեմ մի պղնձի, որ հնչում է, կամ՝ ծնծղաների, որ ղողանջում են։ 2Եվ եթե մարգարեություն անելու շնորհ ունենամ և հասկանամ բոլոր խորհուրդներն ու ամբողջ գիտությունը, և եթե ունենամ ամբողջ հավատը՝ մինչև իսկ լեռները տեղափոխելու չափ, բայց սեր չունենամ, ոչինչ եմ։ 3Եվ եթե իմ ամբողջ ունեցվածքը տամ աղքատներին և իմ այս մարմինը մատնեմ այրման, բայց սեր չունենամ, ոչ մի օգուտ չեմ ունենա։ 4Սերը համբերող է, քաղցրաբարո է. սերը չի նախանձում, չի ամբարտավանանում, չի գոռոզանում, 5անվաել վարմունք չի ունենում, իրենը չի փնտրում, բարկությամբ չի գրգռվում, չար բան չի խորհում, 6անիրավության վրա չի ուրախանում, այլ ուրախանում է ճշմարտության վրա. 7ամեն բանի դիմանում է, ամեն բանի հավատում է, մշտապես հույս է տածում, ամեն բանի համբերում։ 8Սերը երբեք չի անհետանում... 13Բայց ահա, մնում են հավատը, հույսը, սերը. սրանք՝ երեքը. և սրանցից մեծագույնը սերն է։
***
1 Հովհաննես.
3:18...խոսքերով և լեզվո՛վ չսիրենք, այլ՝ գործով և ճշմարտությամբ։

4:18 Սիրո մեջ երկյուղ չկա. և կատարյալ սերը հեռու է վանում երկյուղը, որովհետև երկյուղը տանջանքի ենթակա է. և ով երկնչում է, կատարյալ չէ սիրո մեջ։

***
Ընդմի՛շտ սիրել, սիրե՜լ ողջ սրտով,
Սիրե՛լ սիրո՜վ՝ երկնքով ու երկրով,
Գիշերվա ստվերով, արևի լույսով,
Սիրե՛լ ողջ մտքով, ամբո՜ղջ հոգով…

***
Եթե սիրում ես՝ սիրիր ողջ հոգով
Եթե հավատում՝ հավատա մինչև վերջ
Եվ այդժամ քեզ հետ կլինեն
Քո երջանկությունը, սերն ու երազանքը:

***
Սպասիր ինձ և ես կգամ՝ միայն շատ սպասիր.
Սպասիր, երբ տխրություն են բերում դեղին անձրևները,
Սպասիր, երբ ձյուն է գալիս, սպասիր, երբ տոթ է արդեն,
Սպասիր, եթե նույնիսկ ուրիշներին մոռացան երեկ ու էլ չեն սպասում,
Սպասիր ինձ և ես կգամ…

Սիրիր

Սիրիր, երբ տխուր ես կամ ուրախ.
Սիրիր, երբ չեն սիրում՝ միևնույն է.
Սիրիր, թեկուզ սիրելի քեզ չեն կանչում.
Սիրիր, քո սերը կհասկանան.
«Սիրի՛ր»՝ քո սրտին հրամայիր.
Սիրիր ու քո սերը գանձ համարիր.
Սիրիր, երբ շուրջդ լույս է ու խավար.
Սիրիր, և թող որ այլ կերպ չլինի…

[ihusik]

Ակումբի Գրականություն բաժնի Իսահակյանին ու Սևակին նվիրված թեմաներում տեղադրել եմ այդ հեղինակների Սիրոն վերաբերող մեկական հրաշալի ստեղծագործություններ՝ պոեմներ և հուսով եմ Դուք էլ կկարդաք ու կհավանեք...

Իսահակյան <<Հավերժություն>> - - - Սևակ <<Անկեղծ ասած>> (պոեմ)

[Սամվել]

Իրանց կյանքը դառնում ա հետաքրքիր, փոխարենը ուրիշի կյանքն ա փչանում...

Հա բայց ինչի ես տենց կարծում…շատ ժամանակ 2ի կյանքն էլ եքա հետեքրիր ու երջանիկա դառնում

Մի տեղ սենց միտք եմ կարդացել…

Երեք աղբյուր ունեն մարդու հակումները, Հոգին , Բանականությունը և Մարմինը…
Հոգու հակումները ծնում են Բարեկամություն ,
Բանականության հակումները ծնում են Հարգանք,
Մարմնի հակումները ծնում են Ցանկություն:
Երեք հակումների միացումը ծնում է սեր

Շատ դուրս եկավ լավ բացատրած էր

[hippy w.s]

Իմ կարծիքով սերը զբաղմունքա հարուստ ու պարապ մարդկանց համար(օրինակ բռազիլացիների),
իսկ մեր երկիրը հիմա են վիճակում չի որ մենք (ի նկատի ունեմ ջահելությանը) մեզ
կարողանանք թույլ տալ սիրով զբաղվել, ամենալավ բանը, որով մենք կկարողանանք օգնել
հայրենիքին դա սեքսով զբաղվելնա:Իսկ եթե թքած ունենք հայրենիքի վրա, ուրեմն սեփական
հաճույքի համար . . . գոնե
Նամանավանդ որ գիտնականները էտ անտերն էլ ստեղծել են,
չեմ հասկանում (ես ամեն ինչ հասկանում եմ) էլ որնա պատճառը Էսօրվա էս ԻՐԱՎԻՃԱԿԻ:
Խի են մեր տղերքը ռուսաստանում տղամարդ դառնում, դուք էլ գիտեիք թե խոպան են գնում
հըըըը միամիտներ. . .

[Սամվել]

Իմ կարծիքով սերը զբաղմունքա հարուստ ու պարապ մարդկանց համար(օրինակ բռազիլացիների),
. . .

Կներես Դուրս չեկան մտքերդ…
Սեքսը կյանքի նպատակ չեմ տեսնում…սակայն միևնույն ժամանակ չեմ պատկերացնում իմ կյանքը առանց սիրո…
Ոչ էլ ընդունում եմ "Տղամարդ դառնալ" հասկացությունը քո ձևակերպմամբ տղամարդ դառնում են հոգեպես ոչ թե էլ չասեմ ոնց…

[Ուրվական]

Սերը ոսկե շղարշ է, որի տակ ցանկանում ենք թաքցնել մեր էգոիստական /եսասիրական, ոչ եսամոլական/ ցանկությունները, դրանք մատուցելով որպես անշահախնդիր ու անձնազոհ զգացում:Առանց "ես-ի" չկա սեր, իսկ որտեղ ես, այնտեղ էլ էգոիզմ:

Բայց միտք էր, գիտե՞ս: Մի քիչ պետք ա մտածեմ սրա շուրջ: Շատ հետաքրքիր բան ասեցիր:

[Ariadna]

Երեխեք, ձեր մտորումները սիրո մասին կարդալով հիշեցի իմ ամենասիրած բանաստեղծություններից մեկը Հ.Հայնեից։ Գրեմ գերմաներենով, հետո կբացատրեմ.

Sie saßen und tranken am Teetisch
und sprachen von Liebe viel.
Die Herren, die waren ästhetisch,
die Damen von zartem Gefühl.
„Die Liebe muß sein platonisch“,
der dürre Hofrat sprach.
Die Hofrätin lächelt ironisch.
Und dennoch seufzet sie: „Ach!“

Der Domherr öffnet den Mund weit:
„Die Liebe sei nicht zu roh,
sie schadet sonst der Gesundheit.“
Das Fräulein lispelt: „Wieso?“

Die Gräfin spricht wehmütig:
„Die Liebe ist eine Passion!“
Und präsentieret gütig
die Tasse dem Herren Baron.

Am Tische war noch ein Plätzchen;
mein Liebchen, da hast du gefehlt.
Du hättest so hübsch, mein Schätzchen,
von deiner Liebe erzählt.

Հիմնական բովանդակությունը սա է. Նրանք նստած թեյ էին խմում, և անվերջ զրուցում էին սիրո մասին։ Պալատական խորհրդականը(նիհար, չորացած) ասում է.«Սերը պետք է պլատոնիկ լինի..» Նրա կինը իրոնիայով ծիծաղում է, և այնուամենայնիվ հոգոց է հանում. «Աաախ...», մյուսը (каноник, չգիտեմ հայերեն ոնց է) մեծ բացում է բերանը. «Սերը չպետք է կոպիտ լինի...այն վնասում է առողջությանը..»,
Օրիորդներից մեկը շշնջում է.«Ինչպես թե՞»,
Կոմսուհին խփում է բաժակը բարոնին և ասում .«Սերը դա կիրք է»....
(Եվ հետո արդեն հեղինակի խոսքն է)
Սեղանի մոտ մի ազատ տեղ կար, սիրելիս, դու էիր այնտեղ պակասում,
Դու այնքան գեղեցիկ, իմ գանձիկ, կկպատմեիր քո սիրո մասին...