Ես մինչև քսան տարեկանը այլ մարդ էի, իսկ հիմա լրիվ ուրիշ եմ, թե բնավորություն, թե էություն, անգամ դեմքիս ժպիտը ուրիշ է
Այնպես որ, միանշանակ կարող եմ ասել ,,այո,, փոխվում են մարդիկ, ու այդ փոփոխությանը նպաստում է մարդու շրջապատը, մտածելակերպը: Չեմ ասի լրիվ ուրիշ մարդ դառնալու հնարավորություն կա, բայց հաստատ կասեմ շատ բան կարող է փոխվել մարդու կյանքում, եթե ինքը դա ցանկանա, այդ ամեն ինչը կախված է հենց իրենից՝ մարդուց ու իր մտածելու հնարավորությունից:
Մարդն անընդհատ գտնվումա ինքնակատարելագործման փուլի մեջ ու եթե մարդուն պատկերացնենք մարդուն, որպես ընկույզ, ապա ընկույզի կեղևը անընդհատ թափվում է ու նորն է ի հայտ գալիս ու այդպես շարունակ:
Բայց կորիզը միշտ մնում է տեղում ու հենց էդ կորիզի հիման վրա էլ մարդը պահպանումա իր էությունը, մի բան, որ անգամ մեծ ցանկության դեպքում մարդ չի կարող փոխել:
Ուլուանա (10.11.2009)
Իսկ իմ կարծիքով մարդիկ փոխվում են, քանի որ նույն մարդը 8 և 18 տարեկանում չի կարող նույնը լինել… Հենց այն օրինակը կարելի քննարկել, երբ ասում են «Երբեք մի ասա երբեք»: Երիտասարդ տարիքում մարդը ունենում է շատ սկզբունքներ, որոնց երբեք, ինչ էլ լինի, չի դավաճանի, սակայն տարիների ընթացքում նա փոխվում է, և այդ բոլոր սկզբունքները, որոնք ժամանակին նա երբեք չէր խախտի, արդեն սկսում է խախտել…
Ըստ տարիքի՝ մարդու մոտ առաջանում են նորանոր մտքեր, նա կատարելագործվում է, նա փոխվում է…
Սակայն մարդկանց մոտ կան շատ նախասիրություններ, որոնք կյանքի ընթացքում երբեք չեն փոխվում:
Ըստ այդմ, մարդը իր կյանքի ընթացքում այո՛, փոխվում է, սակայն կա մի գիծ, որը մնում է անփոփոխ, դա էլ երևի մեր էությունն է, որը մեզ մոտ ոչ թե ձևավորվել է փոքր տարիքից, այլ այն մենք ունեցել ենք ի ծնե:
Lionne_en_Chasse (16.11.2009), Ուլուանա (10.11.2009)
Մարդի՞կ....... միայն մարդիկ չեն փոխվում «ամեն բան հոսում է, ամեն բան փոխվում»` «Panta rhei»: Փոխվում են արժեքները, փոխվում են ժամանակները ու մտածելակերպերը, փոխվում են դերերը, դեմքերը, փոխվում են ու սկսում ես զարմանալ, մի՞թե դու այն էիր ինչ որ մի ժամանակ: Մի ժամանակ դու սիրում էիր, հիմա ատում... ամեն բան փոխվում է: Մարդը նույնպես միշտ գտնվում է փոփոխման մեջ, չկա փոփոխություն` շարժում` չկա կյանք «շարժման մեջ է կյանքը»` «In motu vita est»: Եթե չփոխվի տվյալ մարդը կփոխվի շրջապատող աշխարհը ու մյուս մարդկանց հայացքները, որը էլ կստիպի նաև «անփոփոխ» մարդու փոփոխությանը...... եթե դու չես փոխվում, դու գոյություն չունես...
Այնուամենայնիվ` ամեն, բան հոսում է ամեն բան փոխվում, չկա փոփոխություն` չկա կյանք
Իմ կարծիքով մարդ փոխվում է: Փոխվելուն կարող է նպաստել նոր միջավայրը, տարբեր իրավիճակներ, բայց կան բաներ (և լավ և վատ), որը մարդ իր մեջ երբեք չի կարա փոխի, երևի դրանք նրա էության մի մասն են կազմում:
Тихо, не слышно ни часов, ни чаек...
Այո, փոխվում են:
Թե լավից վատ, թե վատից լավ...
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Ամեն ինչն էլ գտնվում է անըդհատ փոփոխման ու շարժման մեջ,
"Մարդիկ նման են հարափոփոխ ամպի, մնալով միշտ նույնը, անըդհատ փոփոխվում են":
Ինչ վերաբբերվում է "Միջուկին" ))
բոլորիս միջուկն էլ նույնն է ու նման ) -էգոն
անփոփոխ են միայն փոփոխությունները
Համեցիր նորաբաց ֆորում` "ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱԿԱՏԱՐԵԼԱԳՈՐԾՄԱՆ ԱԿՈւՄԲ"
Մարդիկ հարմարվում են: Հարմարվում են փոփոխություններ անելով իրենց սովորություններում, նախասիրություններում, սովորում են նոր վիճակներում նորովի դրսևորվել: Նորը ժամանակի ընթացքում հնանում և թարմացնելու կարիք է առաջանում… մարդն ապրում, հասունանում, իմաստնանում է: Բայց չի փոխվում …
Կյանքի իմաստը քեզ կերտելու մեջ չէ , այլ` քեզ գտնելու...
փոխվում ենք ու միաժամանակ նույնն ենք մնում ).. պարադոքսներ են, ինչքան էլ որ տարօրինակ լինի... թե ինչով ենք նույնը մնում, կամ ինչով փոխվում, իրականում դրանք էլ կարևոր չեն, որովհետև եթե ընդունես, որ քո էությամբ "այսպիսին ես", այդպես էլ կլինի,
եթե ընդունես, որ կարող ես փոխվել, նույնպես կլինի...
Բայց կարծում եմ դա ավելի շուտ մարդու էությունն է, այդ մտածելակերպի միանմանությունը էությունից է, որ բխում է, այլ ոչ բնավորությունից։ministr-ի խոսքերից
Կան բնավորության հաստատուն գծեր և փոփոխական գծեր: Եթե մարդը ի բնե խոհուն է, խելացի է հաստատ ախմախ չի դառնա.. օրինակ
Բարդույթը ծածկել փորձելն էլ է բարդույթ
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Սուսիկ-փուսիկությունը խառնվածքի գիծ էԿան բնավորության հաստատուն գծեր և փոփոխական գծեր: Եթե մարդը ի բնե խոհուն է, խելացի է հաստատ ախմախ չի դառնա.. օրինակ
Բարդույթը ծածկել փորձելն էլ է բարդույթ
Խառնվածք, բնավորություն... հոմանիշներ են
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Փոխվում է մարդը, անշուշտ: Ու դա գալիս է նախ շրջապատից, միջավայրից, որտեղ ինքն ապրում է, որովհետև, քանի որ մարդը սոցիալական էակ է, նրա զարգացումը տեղի է ունենում մենակ մարդկանց հետ շփվելով, իսկ զարգացումն ինքնին նշանակում է փոփոխություն, հետևաբար, ուզենք թե չուզենք, մենք փոփոխվում ենք: Իսկ փոփոխությունն ավելի արտահայտիչ երևում է սոցիալական միջավայրը փոխելիս: Յուրաքանչյուրդ էլ զգացած կլինեք, որ, օրինակ, երկար ժամանակ գտնվելով մի խմբում` հետո կտրուկ փոխում եք խումբը (ասենք, իմ օրինակի վրա` բուհական միջավայրից դեպի աշխատանքային միջավայր), արդեն մարդիկ լրիվ ուրիշ են, ուրիշ է մտածելակերպը, ու արդեն ստիպված ես դու քո մեջ փոխվելու (ինչքան էլ չուզես, դա ենթագիտակցական գործընթաց ա), որպեսզի օտար չդառնաս նոր միջավայրում:
Այսպիսով` մարդը միշտ փոխվում է, դա կյանքում շարունակական ռեակցիա է ու դրա հիմնական պատճառը մարդկային հասարակությունն է, նրանում առկա սոցիալական գործընթացները:
Հոմանիշներ չեն, խառնվածքը ընդհանրապես տարբեր է բնավորությունից: Խառնվածքի հիմքը նյարդային համակարգի յուրահատուկ կառուցվածքն է, կարելի է ասել որ խառնվածքը նյարդային համակարգի կառուցվածքի արդյունքն է, խառնվածքը պայմանավորված է մի շարք հատկանիշներով (սենզիտիվությամբ, ինտրովերտությամբ, էքստրովերտությամբ և այլն) և հիմք է հանդիսանում բնավորության համար: Իսկ բնավորությունը հոգեկանի որոշակի նմանատիպ դրսևորումն է նմանատիպ պայմաններում, որը բնորոշում է մարդու անհատականությունը
Իսկ սուսիկ - փուսիկությունը ավելի շատ բնավորության գիծ է քան խառնվածքի, խառտնվածքները հիմնական 4-ն են, իսկ բնավորթւոյան գծերը` ավելի շատ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ