Մարդիկ փոխվու՞մ են

[Jarre]

Մարդիկ փոխվում են կյանքի դաժան հարվածներից, կյանքնա փոխվում ուստի փոխվում են մարդիկ,փոխվում են այն ժամանակ երբ ձգտում են մի բանի ու չեն հասնում:

Մի քանի անգամ այս միտքը նշել եմ ֆորումում և ցանկանում եմ կրկնել նաև հիմա։ Իրական ազատությունը այն է, որ մարդ կարողանում է թույլ չտալ, որ շրջակա աշխարհը փոխի իրեն։

Միակ "բանը, որ կարող է փոխել մարդուն դա սեփական "ԵՍ"-ի որոշումներն ա- ինչքան էլ որ արտքին գործոններին վերագրենք

Իրոք սա այսպես է։ Վերջնական հաշվով մարդ փոխվում է իր իսկ ուզելով։ Մարդ կարող է չփոխվել, եթե ունենա ցանկություն և պատճառներ չփոխվելու։

Ամբողջ աշխարհի մարդկությունը սիրում է մեծարել տարբեր մարդկանց։ Բայց ինձ համար մարդկային պատմության մեջ իրական մեծություններ համարվում են այն մարդիկ ովքեր կարողացել են թույլ չտալ աշխարհին և հասարակությանը փոխել իրենց։ Սա իրոք դժվար է, բայց ոչ անհնար։

[Anulik.Sh]

Մարդիկ չեն փոխվում:

[*e}|{uka*]

Մի քանի անգամ այս միտքը նշել եմ ֆորումում և ցանկանում եմ կրկնել նաև հիմա։ Իրական ազատությունը այն է, որ մարդ կարողանում է թույլ չտալ, որ շրջակա աշխարհը փոխի իրեն։


Իրոք սա այսպես է։ Վերջնական հաշվով մարդ փոխվում է իր իսկ ուզելով։ Մարդ կարող է չփոխվել, եթե ունենա ցանկություն և պատճառներ չփոխվելու։

Ամբողջ աշխարհի մարդկությունը սիրում է մեծարել տարբեր մարդկանց։ Բայց ինձ համար մարդկային պատմության մեջ իրական մեծություններ համարվում են այն մարդիկ ովքեր կարողացել են թույլ չտալ աշխարհին և հասարակությանը փոխել իրենց։ Սա իրոք դժվար է, բայց ոչ անհնար։

Ինչպե՞ս կարող է մարդը թույլ չտալ աշխարհին և հասարակությանը իրեն չփոխել: Մարդը այդքան ուժ չունի: Փոփոխությունները ըստ մեր ցանկության չեն կատարվում, հա կան կտրուկ փոփոխություններ, որը դու ըստ քո կամքի ես կատարում, բայց բացի դրանից մարդն ինքնին դինամիկ էակ է, նա անընդհատ էլ փոփոխվում է՝ըստ ժամանակի, որոշ ժամանակ հետո նա ինքն էլ է զարմանում՝ ոնց եկավ հասավ այդ փոփոխության: Այսպիսի խոսք կա՝ Ինչու՞ մնալ այնպիսին ինչպես կաս, եթե կա հնարավորություն դառնալ ավելի լավը:

[Jarre]

Ինչպե՞ս կարող է մարդը թույլ չտալ աշխարհին և հասարակությանը իրեն չփոխել: Մարդը այդքան ուժ չունի:

Ես չեմ խոսում ընդհանրապես փոփոխությունների մասին, այլ նկատի ունեմ այն իրավիճակները, երբ մարդ դառնում է ավելի դաժան, անխիղճ, անընկերասեր.... ու այդ փոփոխության մեջ մեղադրում է իրեն շրջապատող աշխարհին։

Իսկ հարցիդ, թե ինչպես կարող է աշխարհը չփոխել մարդուն, բերեմ մի օրինակ։ Ես մի ընկեր ունեմ, որը ինձանից մեծ է 60 տարով։ Երբ նա ընդամենը 20 տարեկան էր ընկել էր նացիստների համակենտոնացման ճամբար։ Նա պատմում է, որ իրենց հատուկ տանում էին դիտելու մասսայական մահապատիժներ։ Նա պատմում է, որ այդ տեսարանը առաջին անգամ տեսնողների մեծ մասը ուժեղ շոկ էր տանում, իսկ ոմանք նույնիսկ ուշաթափվում էին։ Սակայն երկրորդ, երրորդ, չորրորդ.... անգամները դիտելուց հետո դա նցանց համար դառնում էր նորմալ բան և նրանք չէին ունենում ոչ մի տարօրինակ զգացողություն։ Փաստորեն շրջապատում տեղի ունեցող իրադարձությունները պատճառ հանդիսացան, որ այդ մարդիկ փոխվեն։

Իսկ այս դեպքը պատմողը և իր ընկերները հասկանալով այդ վտանգը և իրենց մաշկի վրա զգալով, որ իրենց համար էլ դա սովորական բան է դառնում, ամեն բան արել են իրենց խղճի ձայնը չլռեցնելու համար։ Նրանք միշտ կարդացել են Աստվածաշունչը և միշտ իրենց հիշեցրել, որ մարդասպանությունն ու դաժանությունը դատարապարտելի և անմարդկային արարքներ են։ Եվ այդ կանոնավոր ինքնակրթման շնորհիվ նրանք կարողացել են վառ պահել իրենց խիղճը, մարդասիրությունը և այլ լավ հատկություններ, որոնք պարզապես կարող էին անհետանալ։

Այնպես, որ մարդ կարող է թույլ չտալ աշխարհին և հասարակությանը իրեն չփոխել, քանի որ մարդ ունի այդքան ուժ

Այսպիսի խոսք կա՝ Ինչու՞ մնալ այնպիսին ինչպես կաս, եթե կա հնարավորություն դառնալ ավելի լավը:

Դեպի լավը փոխվելը միշտ էլ ողջունելի է։ Իհարկե անհանար է նաև ինչ որ առումներով դեպի վատը չփոխվելը, բայց մարդ պետք է գոնե ամենակարևոր հարցերում չփոփոխվել դեպի վատը։

[Yeghoyan]

Մարդիկ չեն փոխվում:

բա ի՞նչ են անում

[Գևոր]

ուղղակի կյանքը իմաստավորելու համար պատրանքներ են ստեղծում ու հերոսաբար հաղթահարում...

իրականում, ամենախոր մակարդկաում չկա ոչ "փոփոխություն", ոչ էլ " իսկական էություն"... բայց դա մեր ուղեղը ի վիճակի չէ հասկանալ ու ընդունել...

դա զգալու համար, պետք դուրս գալ երևույթներին գնահատական ու պիտակներ տալու սահմաններից , դուրս գալ ընդունված մտածելակերպի սահմաններից և "դուրս գալու" սահմաններից...

[_Հրաչ_]

բա ի՞նչ են անում

Մարդիկ չեն փոխվում:

Կարո՞ղ ես բացատրել` ինչու ես այդ համոզման:

[Anulik.Sh]

Ես միշտ շփվել եմ ինձանից մետերի հետ ու նրանցից շատ բան եմ սովորել: Ու կասեմ թե ինչի մարդիկ չեն փոխվում, որովհետև նրանք իրենց առաջ նպատակ են դնում, որ ինչ որ բանի պետքա հասնեն ու դա անում են ինչ գնով էլ լինի, կարողա ինչ որ տեղ էլ դեմ գնան իրենց սկզբունքներին բայց դա բնավ չի նշանակում որ մարդիկ փոփվում են: Դեմ չեմ կան փոփոխական մարդիկ, որ իրանք էլ չգիտեն թե շատ հաճախ ինչ են ուզում կամ ինչի են ձգտում էս կյանքում: Համենայդեպս ես այն կարծիքին եմ որ մարդիկ չեն փոխվում, իսկ եթե փոխվում են ապա զուտ կյանքի դժվարություներիցա դա տեղի ունենում:

[Դատարկություն]

Ես միշտ շփվել եմ ինձանից մետերի հետ ու նրանցից շատ բան եմ սովորել: Ու կասեմ թե ինչի մարդիկ չեն փոխվում, որովհետև նրանք իրենց առաջ նպատակ են դնում, որ ինչ որ բանի պետքա հասնեն ու դա անում են ինչ գնով էլ լինի, կարողա ինչ որ տեղ էլ դեմ գնան իրենց սկզբունքներին բայց դա բնավ չի նշանակում որ մարդիկ փոփվում են: Դեմ չեմ կան փոփոխական մարդիկ, որ իրանք էլ չգիտեն թե շատ հաճախ ինչ են ուզում կամ ինչի են ձգտում էս կյանքում: Համենայդեպս ես այն կարծիքին եմ որ մարդիկ չեն փոխվում, իսկ եթե փոխվում են ապա զուտ կյանքի դժվարություներիցա դա տեղի ունենում:

Չեմ հասկանում թե նպատակը ինչ կապ ունի փոխվելու հետ: Anulik.Sh ջան երևի դու նկատի ունես բնավորության կամ բնավորության գծերի, խառնվածքի, վարքի որոշակի ուղղվածության կամ այլ բանի փոփոխությունը, որովհետև եթե դիտարկենք ընդհանուր մակարդակով մարդիկ չեն կարող չփոփոխվել հենց թեկուզ նրա համար, որ մեծանում են: Մարդկանց տարիքը մեծանում է ու դրա հետ տեղի են ունենում ֆիզիոլոգիական, հոգեբանական ու ֆիզիկական բարդ փոփոխություններ: Իսկ չփոփոխվող մարդ կանվանենք այն մարդը, ով ոչ տարիք ունի, ոչ մեծանում է և ոչ էլ փոխվում է նրան շրջապատող աշխարհը: Իսկ էդպիսի մարդ դժվար լինի

[Anulik.Sh]

[QUOTE=Դատարկություն;1867556]Չեմ հասկանում թե նպատակը ինչ կապ ունի փոխվելու հետ: Անուլիկ.Շ ջան երևի դու նկատի ունես բնավորության կամ բնավորության գծերի, խառնվածքի, վարքի որոշակի ուղղվածության կամ այլ բանի փոփոխությունը, որովհետև եթե դիտարկենք ընդհանուր մակարդակով մարդիկ չեն կարող չփոփոխվել հենց թեկուզ նրա համար, որ մեծանում են: Մարդկանց տարիքը մեծանում է ու դրա հետ տեղի են ունենում ֆիզիոլոգիական, հոգեբանական ու ֆիզիկական բարդ փոփոխություններ: Իսկ չփոփոխվող մարդ կանվանենք այն մարդը, ով ոչ տարիք ունի, ոչ մեծանում է և ոչ էլ փոխվում է նրան շրջապատող աշխարհը: Իսկ էդպիսի մարդ դժվար լինի;
Չէ ինչի չկան մարդիկ որ իչքան ել մեծանան հոգով մանուկ են մնում՞:

[Adriano]

Ես կարծում եմ, որ այո մարդ փոխվում է: Համաձայն չեմ այն արտահայտության հետ, որ կարմիր կովը կաշին չի փոխում: Սակայն փոխվելը յուրաքանչյուրի համար յուրօրինակ և դժվար այսպես ասած փորձություն է: Նախ նշեմ, որ մարդ ունի ներքին աշխարհ, որից շատ հաճախ մենք կտրված ենք, որը պայմանավորված է մարդու արտաքին աշխարհով: Ես մեծ դեր եմ տալիս ներքին աշխարհի զարգացմանը: Իմ կարծիքով նախքան ինչ-որ բան փոխելը մարդ պետք է գիտակցի այդ: Այսինքն արտաքին միջավայրը իհարկե ինչ-որ փոխվելու ալիքներա ուղղարկում, բայց սենց մի բան կա ով ասեց, որ հասարակությունը գիտի թե ինչն է իմ, քո, մեկ ուրիշի համար անձնապես լավ: Այսինքն նախ պետք է այդ փոփոխության անհրաժեշտությունը գիտակցել ներսից: Եվ ահա, երբ գիտակցում ես ուրեմն վերջ դու կտանջվես ու կհասնես այն փոփոխությանը, որը գիտակցել ես: Փոխելը մեծ աշխատանք է պահանջում, բայց աշխատանք ոչ թե ուրիշի համար այլ աշխատանք հենց ինքդ քո համար:

[Դատարկություն]

Չէ ինչի չկան մարդիկ որ իչքան ել մեծանան հոգով մանուկ են մնում՞:

Anulik.Sh ջան, հոգով մանուկ մնալը ի՞նչ կապ ունի: Հոգով մանուկ մարդիկ, թեև կարող է որոշ պահերին իրենց «երախայի նման» պահեն, բայց դա չի նշանակում, որ իրենք չեն մեծացել ու նրանց բնորոշ չէ ավելի մեծ տարիքին բնորոշ առանձնահատկությունները: Չեմ ուզում մանրամասնել, թե կոնկրետ ինչեր են փոխվում, ինչպես են փոխվում, դրանք հիմա նպատակահարմար չէ գրել: Միայն ասեմ, որ մարդը շատ դեպքերում զարմանում է, թե ինչպես է ինքը փոխվում հենց թեկուզ մեկ ժամի, մեկ րոպեի ընթացքում, ուր մնաց տարիները չկարողանան նրան փոխել: Մի պահ մտածիր երեկվա օրվա մասին. չեմ հավատում, որ կատարված չլինի մի ինչ - որ բան, գուցե շատ աննկատ ու մանր, որը ինչ - որ չափով չփոխեր քեզ, գուցե շատ աննշան, կամ նկատեիր փոփոխությունը քո շրջապատում կյանքը ինքը` հսկա փոփոխությունների շղթա է

[Anulik.Sh]

[QUOTE=Դատարկություն;1874756]Մի պահ մտածիր երեկվա օրվա մասին. չեմ հավատում, որ կատարված չլինի մի ինչ - որ բան, գուցե շատ աննկատ ու մանր, որը ինչ - որ չափով չփոխեր քեզ, գուցե շատ աննշան, կամ նկատեիր փոփոխությունը քո շրջապատում կյանքը ինքը` հսկա փոփոխությունների շղթա է[/ՔՈւՈՏԵ]

Երեկվա, որը չեմ ուզում հիշեմ. դա իմ համար շատ խորը ցավ ա, քանի որ կորցնելով ընկեոջս, այո, կարող եմ ասել դառել եմ ուրիշ մարդ: Ինչ որ տեղ Դու իրավացի ես:

[Դատարկություն]

Երեկվա որը չեմ ուզում հիշեմ դա իմ համր շատ խորը ցավա, քանի որ կորցնելով ըկեոջս այո կարող եմ աել դառել եմ ուրիշ մարդ:Ինչ որ տեղ Դու իրավացի ես:

Չնայած ես էսպիսի խոշոր փոփոխության չէի սպասում, բայց տեսնում ես, դու փոխվել ես, երեկվա Anulik.Sh-ը տարբերվում է այսօրվա Anulik.Sh-ից, գուցե շատ աննշան կամ աննկատ, բայց տարբերվում է
Շատ մի տխրիր, ամեն բան անցնում է, քո հիասթափությունն ու ցավն էլ կանցնի

[Anulik.Sh]

Չնայած ես էսպիսի խոշոր փոփոխության չէի սպասում, բայց տեսնում ես, դու փոխվել ես, երեկվա Անուլիկ.Շ-ը տարբերվում է այսօրվա Անուլիկ.Շ-ից, գուցե շատ աննշան կամ աննկատ, բայց տարբերվում է
[COLOR="Silver"]Շատ մի տխրիր, ամեն բան անցնում է, քո հիասթափությունն ու ցավն էլ կանցնի[/ՑՈԼՈՐ]

Ցնայած ես իրեն վատություն անել չեմ կարող քանի որ կյանքիցս շատ եմ սիրում,բայց նման փոփոխությունից վախենում եմ: Հիմա համոզվում եմ որ չնչին մի բան ու մարդը հիմնովին կարողե պոխվել: Լավ ե թե վատ չգիտեմ: