«Հայ Սուպերսթար 4»

[Rhayader]

Սոֆ ջան, ոչ միայն չեն հակասում, այլև լրացնում են իրար, քանի որ երաժշտական լավ ընկալում ունենալս է պարտադրում հիանալ:
Ի դեպ Րաֆֆիի մասին հիացմունքով խոսելդ գալիս է ցույց տալու քո՝ քո ընկալման հետ հակասությունը: Սակայն իրականում ցույց չի տալիս:
Այնպես որ խնդրում եմ հաջորդ անգամ ունկնդրիս ճաշակը քննադատել չհամարձակվես: Կրկնում եմ, ես լավ հասկանում եմ երաժշտությունից ու հիանում եմ Ռաիսայով:
Ու այստեղ որևէ մեկը բարոյական իրավունք չունի իմ կամ Պողոսի երաժշտական ընկալումը քննարկել: Լավ մնա

Րաֆֆիի մասին երբևէ հիացմունքով չեմ խոսել (ընդհակառակը՝ նշել եմ, որ նա «ծախվել է»): Պարզապես ասել եմ, որ նա ճիշտ ու պրոֆեսիոնալ է երգում:
Հիացիր քո իրավունքն է: Պարզապես եթե կա երաժտական ընկալման սուբյեկտիվ հասկացություն (իմ, քո, Բղդոյի, Պողոսի), ապա այն կոչվում է ճաշակ ու իսկապես քննարկման ենթակա չի: Բացի դրանից կա երաժշտության ընկալման պրոֆեսիոնալ հասկացություն, որը ենթարկվում է ընդհանուր կանոնների ու չափանիշների: Իսկ այն (կամ նրա բացակայությունը) միանշանակորեն ենթակա է քննարկման: Երկրորդ հասկացությունը ենթադրում է երաժշտության տեսության ու պրակտիկայի հետ աշխատանքի որոշակի փորձ և այլն) ինչին ես բոլոր հիմքերն ունեմ հավակնել:

[Արիացի]

Ես չէի կասկածում, որ կգա էն օրը, երբ ժյուրին բացեիբաց կհայտնի իր անկեղծ կարծիքը, իսկ մարդիկ դրա մասին կարտահայտվեն այնպես, ինչպես դու, Ռաիսայի անկեղծությունն էլ տգեղ կհամարեն:
Հիմա շատերը կմտածեն, բա Գոռին ինչի՞ եմ ասում, որ տգեղ բան արեց, Ռաիսային չեմ ասում: Շատ պարզ պատճառով. Ռաիսան անկեղծ ուզում էր, որ Սուրենը հաղթի, որովհետեւ հավանում էր Սուրենի կատարումները, իսկ Գոռը որոշեց, որ Րաֆֆին պիտի հաղթի, որովհետեւ «մեր ախպերն ա»: Լավ ա, բան չունեմ Րաֆֆիի հաղթանակի դեմ, եթե իհարկե դա լինի ոչ թե ախպերության, այլ լավ երգելու շնորհիվ:

Հարցը ստեղ անկեղծության մեջ չի, ես համարյա համոզված եմ, որ Գոռը Րաֆֆիին հեչ էլ իր ախպերը չի համարում ու էդ ամենը ինադ ընգած ա արել: Հարցը էն ա, որ սիրուն չի, երբ մասնակիցը սկսում ա մյուս մասնակիցների ելույթների մասին գնահատականներ տալ, մեկին գերադասել մյուսից ու դրանով իսկ բաժանումներ մտցնել: Ցանկացած մասնակցի համար պետք ա մյուս մասնակիցները հավասար լինեն ու գոնե պտի կարենան իրենց կարծիքները իրենց մեջ պահել: Իսկ շանթը փոխանակ զերծ մնա նման տարանջատումներից ինքն ա գնում մասնակիցներին հարցնում. "Քո կարծիքով էս համերգում ամենաթույլը ո՞վ ա": Իսկ ժյուրին ընդհանրապես, ոնց որ մանկապարտեզի երեխեք լինեն, երբ ժյուրին ասում ա,- "քո երգը լավն էր, էսինչ տեղում լավ կատարեցիր, ուրիշ առումով մի քիչ կաղում ես", սա օբյեկտիվ գնահատական ա, բայց երբ ժյուրին ասում ա,- "քո կատարումը ինձ թռցրեց յոթերորդ երկինք, հետո քցեց խփեց գետնին ", սա արդեն ոչ թե ժյուրիի, այլ երկրպագուի ու ֆանատի կարծիք ա: Երբ ժյուրիի անդամը ասում ա որևէ մասնակցին "յու ար զը բեսթ, իմ տղան քեզ բարևներ ու պաչիկներ ա ուղարկել", սա արդեն մանկապարտեզ ա:
Ու էս ամեն ինչի արդյունքում ստացվում ա էն ինչ էսօր ստացվել ա՝ էժանագին հաշիվմաքրոցիներ:

[Chuk]

Րաֆֆիի մասին երբևէ հիացմունքով չեմ խոսել (ընդհակառակը՝ նշել եմ, որ նա «ծախվել է»): Պարզապես ասել եմ, որ նա ճիշտ ու պրոֆեսիոնալ է երգում:
Հիացիր քո իրավունքն է: Պարզապես եթե կա երաժտական ընկալման սուբյեկտիվ հասկացություն (իմ, քո, Բղդոյի, Պողոսի), ապա այն կոչվում է ճաշակ ու իսկապես քննարկման ենթակա չի: Բացի դրանից կա երաժշտության ընկալման պրոֆեսիոնալ հասկացություն, որը ենթարկվում է ընդհանուր կանոնների ու չափանիշների: Իսկ այն (կամ նրա բացակայությունը) միանշանակորեն ենթակա է քննարկման: Երկրորդ հասկացությունը ենթադրում է երաժշտության տեսության ու պրակտիկայի հետ աշխատանքի որոշակի փորձ և այլն) ինչին ես բոլոր հիմքերն ունեմ հավակնել:

Թույլ տուր կասկածել հմտությանդ ու այսուհանդերձ անկախ իմ ճիշտ ու սխալ լինելուց, կարծիքդ գրելուց այլևս մի շեշտիր դա: Ուղղակի գրիր «նա բարձր նոտաներ վերցնելիս.. » և այլն (օրինակ), այլ ոչ թե «Ես "պրոֆեսոր" եմ ու ձեզ ասում եմ, որ սենց ա ու ֆսյո»: Ներիր, բայց այստեղ քեզնից ոչ վատ հասկացողները սակավ չեն: Եթե խոսքդ արժեքավոր ա, ապա, կրկնում եմ, առանց ավելորդ պաճուճանքների ազդեցիկ կլինի:

[Rhayader]

Եթե Ռամշտայն խմբի վոկալիստ Թիլլ Լինդեմանի մասին կարծիք հարցնենք մասնագետներին, վստահ եմ, շատ շատերը կասեն, որ ինքը գրագետ չի երգում, եւ այլն:

Եթե Թիլլն իր ոճում անգրագետ երգեր, նրա կարիերան կտևեր առավելագույնս երեք տարի: Իրականում նա բավականին հանգիստ ու առանց լարվելու է երգում, եթե Մելիսսա Քրոսսի դասակարգմամբ նայենք, ապա նա կիրառում է ռոք-վոկալի «heat» ու «fire» տեխնիկաները:

Լսողության առումով ասեմ, որ անձամբ ես առանձնացնում եմ արտաքին ու ներքին երաժշտական լսողություն հասկացությունները: Մեկը հնարավորություն է տալիս ընկալել երաժշտությունը, մյուսը՝ արտաբերել: Վոկալիստներից շատերը տառապում են ներքին լսողության պակասով, նման երևույթների պատճառով էլ ես հարկ եմ համարում իրարից տարանջատել կատարող ու ստեղծագործող երաժիշտներին: Իրականում սահմանափակ կատարողական ունակությունների տեսականորեն կարելի է հասնել նույնիսկ ներքին լսողության իսպառ բացակայության պայմաններում (լավատեսները համարում են, որ դա արդյունքում կբերի ներքին լսողության մարզման. ինչևէ, կոնսի վոկալի ֆակուլտետի ուսանողներին նայելիս պարզ է դառնում այս դրույթի քիչ հավանական լինելը. ես ԵՐԲԵՔ չեմ հանդիպել որևէ մեկին, ով ներքին լսողություն է ձեռք բերել, նախապես այն չունենալով). կապկելով ու մարզելով:
Արտաքին լսողությունն անհնարին է առանց ներքին լսողության: Ինչևէ, չնայած տարածված նախապաշարմունքին, իրականում արտաքին լսողությունը մարզման ենթակա է (նույնիսկ բնատուր բացակայության դեպքում):
Եթե իսկապես երաժիշտ (նամանավանդ ստեղծագործող երաժիշտ) լինելու համար անհրաժեշտ է արտաքին լսողությունը, ապա երաժշտություն լսելու ու գնահատելու համար ներքին լսողությունն էլ բավական է: Ինչևէ, արտաքին լսողությունն ու երաժշտության հետ աշխատելիս նրա հղկումը բերում է ներքին լսողության նրբացման: Բացի դրանից, սեփական սխալների նկատմամբ անընդհատ վերահսկողությունը հնարավորություն է տալիս երաժիշտներին շատ ավելի հմտորեն նկատել ուրիշների սխալները, քան ոչ երաժիշտները:
Ես մի անգամ Օպերայում Վերդիի «Ռեքվիեմն» էի լսում, երգչախմբում մի ձայն ԿԵՍ ՏՈՆ () ֆալշ էր անում: Այնքան տհաճ էր, որ ես ու Վարդանը (Շպիգել) իջանք ծխելու: Բայց ժողովուրդը ծափահարում էր: Նրանցից ցանկացածն էլ համարում էր, որ ինքը երաժշտության շատ լավ ընկալում ունի, ու եթե ես այդ մասին քննադատաբար արտահայտվեի, նա նույնպես կպնդեր, որ ոչ մեկն իրավունք չունի նրա կամ Պողոսի երաժշտական ընկալումը քննարկելու: Այնպես որ, Չուկ, քո կարծիքն այնքան էլ ունիկալ չի (հաճախ նման բանը խոսում է ինքնավստահության պակասի մասին, թեև ես չեմ պնդում, քանի որ բարոյական իրավունք չունեմ քո բնավորությունը քննարկելու):
Իսկ օբյեկտիվ փաստը, ֆիքսված գոնե երկու երաժիշտների ու երեք երաժշտասերների կողմից (մնացածից առանձին-առանձին ինտերվյու վերցնելու ոչ ցանկություն, ոչ էլ հնարավորություն չկար)՝ կես տոն ֆալշ: Այն էլ ոչ թե երկու-երեք տեղ, այլ գրեթե անընդհատ, ու նույն վոկալիստի կողմից: Գրողը տանի, ոչ մի երաժիշտ իրավունք չունի ԿԵՍ ՏՈՆ ֆալշել:

[Rhayader]

Թույլ տուր կասկածել հմտությանդ ու այսուհանդերձ անկախ իմ ճիշտ ու սխալ լինելուց, կարծիքդ գրելուց այլևս մի շեշտիր դա: Ուղղակի գրիր «նա բարձր նոտաներ վերցնելիս.. » և այլն (օրինակ), այլ ոչ թե «Ես "պրոֆեսոր" եմ ու ձեզ ասում եմ, որ սենց ա ու ֆսյո»: Ներիր, բայց այստեղ քեզնից ոչ վատ հասկացողները սակավ չեն: Եթե խոսքդ արժեքավոր ա, ապա, կրկնում եմ, առանց ավելորդ պաճուճանքների ազդեցիկ կլինի:

Ես չեմ ասում «որ սենց ա ու ֆսյո», ես հիմնավորումներ եմ բերում խոսքիս համար: Իհարկե, ակումբում սովորաբար դա բավականին հազվագյուտ պրակտիկա է ու բնական է, որ պիտի նման հիվանդագին ռեակցիաների բերեր:
Ասեմ այսպես. իմ կարդացած գրառումներում բացի ինձանից ու Չամիչից, ովքեր, «ի հոգեբանական ճնշում մնացածի», վկայակոչում էին իրենց կապը երաժշտության հետ, գրեթե ոչ ոք ոչ մի երաժշտության հետ կապված բան չգրեց: Հիմնականում մոտավորապես այս պատկերն էր՝ «վայ ինչ պուպուշն ա -----ը» (անունը գծիկների տեղում լրացնել ինքնուրույն), «վայ ինչ վատն ա ------ը» (նմանապես), ու մեկ էլ կարծիքներ ժյուրիի մասին:
Երաժշտության կատարման որակը շատ բնութագրիչներ ունի, որոնք լավ էլ դասակարգված են ու պրոֆեսիոնալ գնահատականի արժանի:

[Chuk]

Սոֆ ջան, եթե համարում ես, որ լուրջ հիմնավորում ես բերում, ավելի վատ քո համար
Գրառումդ զուտ էմոցիոնալ էր, չհաշված հավելյալ «Ես վոկալիստ եմ»-ը: Բայց ես էս թեման փակում եմ: Այս պահին:

[Rammstein]

Հարցը ստեղ անկեղծության մեջ չի, ես համարյա համոզված եմ, որ Գոռը Րաֆֆիին հեչ էլ իր ախպերը չի համարում ու էդ ամենը ինադ ընգած ա արել: Հարցը էն ա, որ սիրուն չի, երբ մասնակիցը սկսում ա մյուս մասնակիցների ելույթների մասին գնահատականներ տալ, մեկին գերադասել մյուսից ու դրանով իսկ բաժանումներ մտցնել: Ցանկացած մասնակցի համար պետք ա մյուս մասնակիցները հավասար լինեն ու գոնե պտի կարենան իրենց կարծիքները իրենց մեջ պահել: Իսկ շանթը փոխանակ զերծ մնա նման տարանջատումներից ինքն ա գնում մասնակիցներին հարցնում. "Քո կարծիքով էս համերգում ամենաթույլը ո՞վ ա": Իսկ ժյուրին ընդհանրապես, ոնց որ մանկապարտեզի երեխեք լինեն, երբ ժյուրին ասում ա,- "քո երգը լավն էր, էսինչ տեղում լավ կատարեցիր, ուրիշ առումով մի քիչ կաղում ես", սա օբյեկտիվ գնահատական ա, բայց երբ ժյուրին ասում ա,- "քո կատարումը ինձ թռցրեց յոթերորդ երկինք, հետո քցեց խփեց գետնին ", սա արդեն ոչ թե ժյուրիի, այլ երկրպագուի ու ֆանատի կարծիք ա: Երբ ժյուրիի անդամը ասում ա որևէ մասնակցին "յու ար զը բեսթ, իմ տղան քեզ բարևներ ու պաչիկներ ա ուղարկել", սա արդեն մանկապարտեզ ա:
Ու էս ամեն ինչի արդյունքում ստացվում ա էն ինչ էսօր ստացվել ա՝ էժանագին հաշիվմաքրոցիներ:

Նախ ուզում եմ Գոռի տեսանյութը պարունակող վիդեոն տեղադրել: Գոռը երեւում ա 3:43-4:03 ընթացքում, բայց ով չի տեսել, արժի, որ ամբողջը նայի:



Ուրեմն Արիացի ջան, հենց դու ես ասում, որ Գոռը ինադ ընկած ա արել: Ասեմ, իմ խիստ սուբյեկտիվ կարծիքով հենց ինադ ընկած լինելու մեջ ա ողջ տգեղությունը: Եթե Գոռը նախօրոք ասեր, որ Րաֆֆիին ա սատարում, ինչպես Ռայիսան ու Սուրենն էին միմյանց մասին ասում, ապա Գոռի պահվածքը տգեղ չէի համարի:
Ժյուրիի մասին էլ ասեմ, որ եթե Րաֆֆիի ելույթները նույն էմոցիաները հաղորդեին, ինչ որ Սուրենինն ու Ռայիսայինը, ապա չեմ կասկածում, որ Րաֆֆին էլ իրանց կհաներ յոթերորդ երկինք, հետո ասֆալտը կծակեր ու յոթ մետր կխրեր հողի մեջ:

Հ.Գ. Ավելացնեմ, որ Գոռի ելույթի ժամանակ Րաֆֆին, կարծես հասկացավ էդ ինադ ընկածության պահը, ու իրեն էլ էդքան դուր չեկավ:

[Չամիչ]

Եթե Ռամշտայն խմբի վոկալիստ Թիլլ Լինդեմանի մասին կարծիք հարցնենք մասնագետներին, վստահ եմ, շատ շատերը կասեն, որ ինքը գրագետ չի երգում, եւ այլն: Նույնիսկ ինքը` Թիլլը չի ժխտում, որ ինքը ոչ պրոֆեսիոնալ ա: Բայց ես սիրել եմ ու սիրում եմ:
Ասածս ի՞նչ կցուցանե, որ եթե մեկի երգեցողությունը մարդուն դուր ա գալիս, ապա պրոֆեսիոնալիզմ, գրագետիզմ ու մնացած իզմերը կարելի ա տանել թափել:

Պրոֆեսիոնալիզմ, գրագետիզմ եւ մնացած իզմերը թափելու արդյունքում ա, որ հայկական շոու բիզնեսում ունենք այն պատկերը ինչը որ ունենք: Իզմերը թափելու արդյունքում ա, որ Արամ Ասատրանի ողջ ազգ ու տակը առանց խոչնդոտ ներխուժել ա երաժշտական աշխարհ ու նոկաուտի ա ենթարկում արվեստ հասկացությունը: Ոչ մի նպատակ չեմ հետապնդում ամեն գնով համոզելու, որ Ռաիսան վատ է երգում: Հակառակը, ես ցավով նկատում եմ, որ այդ աղջկա մեջ կա անսահման պոտենցիալ, որից նա չի կարողանում ճիշտ օգտվել, եթե նա կարողանար մատուցել գրագետ երգեցողություն ապա կհաջողվեր ներկայանալ իր հնարավորությունների ողջ փայլով: Ներկա դրությամբ, սխալ երգեցողության պատճառով նա ներկայանում է իր հնարավորությունների փոքր տոկոսով: Եթե Ռաիսայից սպասելիքներ չունենաի հազիվ թե երկար բարակ գրեի նրա հաջողված ելույթի եւ բացթողումների մասին: Ես տեսնում եմ, նրա պոտենցիալը եւ համերգից համերգ ամեն անգամ հուսախաբվում եմ, որովհետեւ չեմ ստանում այն, ինչը որ նա կարող է տալ: Որպես խստապահանջ ունկնդիր ես չեմ կարող գոհանալ այն որակով որով ներկայանում է Ռաիսան: Րաֆֆին նույնպես դեռ շաաաատ հեռու է իր երգեցողությամբ խստապահանջ ունկնդրի ականջ շոյելուց: Բայց, համեմատած Ռաիսայի հետ Րաֆֆիի մոտ անթույլատրելի, ականջ ծակող,երաժշտին ոչ հարիր բացթողումները շատ ավելի քիչ են: Այո, լավ երաժիշտը իրավունք չունի կես տոն ֆալշ թույլ տալ, այն էլ նախագծի վերջում երբ գտնվում է ՍՈՒՊԵՐսթար կոչվելու շեմին: Երգիչը պիետք է էնպես աշխատի ձայնի հետ, որ իր երգեցողությամբ ունկնդրին կարողանա էմոցիոնալ օրգազմի հասցնել: Հենց սա է, որ մեքն չենք ստանում մեր կատարողներից եւ հայացքներս հառում ենք դեպի արեւմուտք: Եւ կշարունակենք հառել, քանի դեռ չունենք ճիշտ երգեցողության մշակույթ:

[Rammstein]

Պրոֆեսիոնալիզմ, գրագետիզմ եւ մնացած իզմերը թափելու արդյունքում ա, որ հայկական շոու բիզնեսում ունենք այն պատկերը ինչը որ ունենք:[/B]

Ոչ, դրանք իրար հետ կապ չունեն: Դու հիմա խառնում ես պրոֆեսիոնալիզմը ու ճաշակը: Կարող ա մեր շոու բիզնեսում բոլորը ոչ պրոֆեսիոնալ են ու անճաշակ, բայց դա դեռ չի նշանակում, որ եթե պրոֆեսիոնալիզմը եկավ, ճաշակն էլ ա հայտնվելու:

[Chuk]

Չամիչ ջան, Ռաիսան մի քանի անգամ կարողացել ա ինձ (ու էլի շատերի) իր երգով ուղղակի սարսռեցնել, երբ բոլոր մազերդ փշաքաղված ցցվում են, երբ անջատվում ես իրականություն ու ապրում էդ երգով: Ու սրանից հետո ու՞մ են պետք «ֆալշ նոտաների» մասին՝ իմ գնահատմամբ կեղծ պնդումները:

[Արիացի]

Ուրեմն Արիացի ջան, հենց դու ես ասում, որ Գոռը ինադ ընկած ա արել: Ասեմ, իմ խիստ սուբյեկտիվ կարծիքով հենց ինադ ընկած լինելու մեջ ա ողջ տգեղությունը: Եթե Գոռը նախօրոք ասեր, որ Րաֆֆիին ա սատարում, ինչպես Ռայիսան ու Սուրենն էին միմյանց մասին ասում, ապա Գոռի պահվածքը տգեղ չէի համարի:
Ժյուրիի մասին էլ ասեմ, որ եթե Րաֆֆիի ելույթները նույն էմոցիաները հաղորդեին, ինչ որ Սուրենինն ու Ռայիսայինը, ապա չեմ կասկածում, որ Րաֆֆին էլ իրանց կհաներ յոթերորդ երկինք, հետո ասֆալտը կծակեր ու յոթ մետր կխրեր հողի մեջ:
Հ.Գ. Ավելացնեմ, որ Գոռի ելույթի ժամանակ Րաֆֆին, կարծես հասկացավ էդ ինադ ընկածության պահը, ու իրեն էլ էդքան դուր չեկավ:

Ռամշտայն ջան, Գոռի հարցում կարծես ես ու դու համամիտ ենք, տարբերությունը էն ա, որ ես Ռաիսայի, Սուրենի ու ժյուրիների պահվածքն էլ եմ տգեղ համարում ու գտնում եմ, որ ոչ մի մասնակից մրցույթի ընթացքում իրավունք չունի այլ մասնակցի կատարման մասին գնահատական հայտնել, իսկ ժյուրին իրավունք չունի էմոցիոնալ, ոչ պրոֆեսիոնալ ու ֆանատին բնորորշ գնահատական հայտնել: Ժյուրին նրա համար չի, որ էմոցիաներ արտահայտի, ժյուրին նրա համար ա, որ մասնագիտական գնահատական տա կատարումներին, այսքան բան: Իհարկե սա իմ կարծիքն ա, որը բխում ա էթիկայի մասին իմ պատկերացումներից ու դու կարող ես այդ կարծիքի հետ չհամաձայնվել:

Չամիչ ջան, Ռաիսան մի քանի անգամ կարողացել ա ինձ (ու էլի շատերի) իր երգով ուղղակի սարսռեցնել, երբ բոլոր մազերդ փշաքաղված ցցվում են, երբ անջատվում ես իրականություն ու ապրում էդ երգով: Ու սրանից հետո ու՞մ են պետք «ֆալշ նոտաների» մասին՝ իմ գնահատմամբ կեղծ պնդումները:

Չուկ ջան, սպիտակցի հայկոն էլ ա իր կատարմամբ մեր ազգի մինիմում 50% ներկայացուցիչներին սարսռեցնում ու կտրում իրականությունից, բայց դա չի նշանակում, որ ոչ մեկին պետք չեն նրա ելույթների ու մեղմ ասած ֆալշ նոտաների մասին քննադատությունները:
Ես երաժշտությունից քիչ բան եմ հասկանում ու Ռաիսայի կատարումների մասին գնահատական չեմ կարող տալ, բայց որ նա ու Սուրենը ջազն ու բլյուզն էլ են վերջում ռոք սարքում էդքանը նկատել եմ:

[Rammstein]

Ռամշտայն ջան, Գոռի հարցում կարծես ես ու դու համամիտ ենք, տարբերությունը էն ա, որ ես Ռաիսայի, Սուրենի ու ժյուրիների պահվածքն էլ եմ տգեղ համարում ու գտնում եմ, որ ոչ մի մասնակից մրցույթի ընթացքում իրավունք չունի այլ մասնակցի կատարման մասին գնահատական հայտնել, իսկ ժյուրին իրավունք չունի էմոցիոնալ, ոչ պրոֆեսիոնալ ու ֆանատին բնորորշ գնահատական հայտնել: Ժյուրին նրա համար չի, որ էմոցիաներ արտահայտի, ժյուրին նրա համար ա, որ մասնագիտական գնահատական տա կատարումներին, այսքան բան: Իհարկե սա իմ կարծիքն ա, որը բխում ա էթիկայի մասին իմ պատկերացումներից ու դու կարող ես այդ կարծիքի հետ չհամաձայնվել:

Ասեմ, որ սովորաբար ժյուրին նաեւ նրա համար ա լինում, որ որոշի, թե ով մնա, ով դուրս գա: Իսկ տվյալ դեպքում,ցավոք, տենց չի: Այնպես որ կարելի ա իրանց անունը «ժյուրի» չդնել, ու դեիտարկել, որպես հանդիսատես:

[Minerva]

Էս ի՞նչ ա կատարվում: Հնարավոչ չէր, չէ՞, էս գյոզակալան պրոեկտը ոչ մի սկանդալով չփչացնել: Ամեն անգամ անպայման պիտի մի բան լինի: Ու ամենազարմանալին էն ա, որ էս ամեն ինչը պտտվում ա մի մասնակցի շուրջը, որը համարվում էր ամենահանգիստը, ամենաբարին և այլն: Չարժեր: Եզրափակիչ հասել էին 3 լավագույն մասնակիցները իմ կարծիքով (մինուս Հայկ), ու հիմա առանձնապես նշանակություն չուներ, թե ով դուրս կգար: Ուղղակի, հանուն արդարության, արժեր, որ Սուրենը մնար: Ճիշտ ա, ես Րաֆֆիի առաջին համարը շատ հավանեցի, ու ընդհանրապես էս վերջին երկու համերգներին ինքը շատ լավ կատարումներ ունեցավ, բայց ախր Սուրենի երգելը բոլոր համերգների ժամանակ էի հավանել: Ոնց որ թե տպավորություն ստեղծվեց, որ Րաֆֆիին մեղադրում եմ, հա՞: Բոլորովին էլ տենց չի: Ես Րաֆֆիին էլ եմ սիրում: Բայց դե Սուրոն ուրիշ ա...
Իսկ Գոռի արածը լրիվ հիմարություն էր: Չնայած դրան` ես հավատում եմ, որ առանց էդ արմավիրյան լցոնումների էլ Րաֆֆին անցնելու էր, ու ըբդհանրապես կարիք չկար Րաֆֆիին տենց վատ վիճակի մեջ դնել: Երևում էր, թե ինչ ճնշված ա Ես իրա տեղը լինեի, դուրս կգաի իմ կամքով, բայց դե ոնց որ ինքը շատ ա ուզում հաղթի: Իզուր...

[Smokie]

Իմ մոտ էնպիսի տպավորություն ա . . . ես կարելի ա ասել համոզված եմ նրանում, որ էս գալա-համերգից հետո, Րաֆֆիին հեծանիվ են տալու, ես միայն ուրախ կլինեի տղու համար: Ես առաջ է՛լ էի էդպես մտածում, բայց հիմա, երբ Սուրենին գիթար տվեցին ավելի եմ վստահ:

[yerevanci]

Ամփոփվեցին մրցութային 10-րդ համերգի քվեարկության արդյունքները:




Վտանգավոր գոտում հայտնվեցին Սուրեն Առուստամյանը և Րաֆֆի Օհանյանը… Նվազագույն ձայներ հավաքած
Սուրեն Առուստամյանը լքեց նախագիծը... «Շանթ» հեռուստաընկերությունը նրան գեղեցիկ անակնկալ մատուցեց` GIBSON ֆիրմայի էլեկտրոկիթառ` ամերիկաբնակ երգիչ Ավետիս Ազարյանի անունից... Եվ այսպես, Հայսուպերսթար-4 նախագծի եզրափակիչ փուլ են անցել
Ռայիսա Ավանեսյանը և Րաֆֆի Օհանյանը: Նրանք արդեն պատրաստվում են վճռորոշ եզրափակիչ համերգին: