Զգացվում էր, որ Սուրենը շատ հուզված էր էս ամենի պատճառով...մեկ էլ մի բան վանեց ինձ, երբ Սուրենը գնաց իր տեղը նստելու, Իվետան շատ արհեստականորեն «թռավ նրա գիրկը»...շատ անբնական և տհաճ էր, համենայն դեպս ինձ համար: