Ամաչելն էլ, չամաչելն էլ, նորմալ երևույթներ են: Մարդիկ տարբեր են և եթե մեկի համար տվիալ արարքը կարող է ամաչելու առիթ դառնալ, երկրորդի համար կարող է նորմալ դիտվել:
Եթե մարդը չի ընդունում կյանքը այնպես, ինչպես որ կա, նա շատ տեղեր ամաչելու առիթներ կունենա:
Մարդը ուզում է իրեն շրջապատող աշխարհը իր գիտակցության տեանկյունի շրջանակներում տեսնի, սակայն այդպես չէ, կյանք գեղեցիկ է նաև այն արարքներով որոնք քո գիտակցության ընկալման սահմաններից դուրս են:
Ուստի հնարավորին չափով ընդունեք ամեն բան, ինչ տեղի է ունենում ձեր շրջապատում և ամաչելու առիթները խիստ կնվազեն:
Մեջբերել
Էջանիշներ