Դիցուք ընկերոջ հետ գնում եմ ինչ-որ ճաշկերույթի, որտեղ բոլորը հետևում են վարվեցողության էթիկայի կանոններին, սպասքից օգտվելու նորմերին և այլն, իսկ ընկերս ձեռ ու ոտով (ասենք գյուղից եկած տղա ա, այդ նորմերին անծանոթ) ֆռռացնելով ու չպացնելով սկսում է ուտել (լրիվ պայմանական, վերացական օրինակ եմ բերում): Ուրեմն եթե ես էդպիսի վիճակում ընկնեի, կախված միջավայրից մեծ հավանականությամբ ինձ վատ կզգայի ու կամաչեի: Ու դա դեռ չնշանակեց որ ընկերոջս հարցում սխալվել եմ, մեր ընկերությունը սխալ ա: Ուզում եմ ասել, որ էս մեջբերածս միտքը աբսուրդների շարքից է:Արիացի-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ