Լռում ես… Դու, որ գիտես բոլոր հարցերի պատասխանները, կամ գոնե պատասխան ունես յուրաքանչյուր հարցի, լռում ես հիմա…
Վստահ եմ՝ նրանից չի, որ պատասխան չկա, պարզապես չես ուզում բարձրաձայնել: Հավատա՝ հասկանում եմ:
Ես էլ գիտեմ պատասխանը:
Ես էլ չեմ ուզում բարձրաձայնել:
…մի արա, ախր ոչինչ չես շահելու: Հիշիր ինձ, երբ դեռ կայի, կենդանի էի, երբ ապրում էի… Սա ես չեմ:
Ու դու էլ դու չես: Մի խաբիր: Չեմ հավատալու, որովհետև չեմ ուզում:
Այն, ինչ էինք… Այն, ինչ ենք… Այն, ինչ կարող էինք լինել… Այն, ինչ դառնում ենք… դառնում… Լավ էլ բառ գտա. դառն ա համեմատությունն ու որոշ «մանր-մունր» բաների գիտակցումը:
*
Եթե գիտես՝ որ ճանապարհն ուր է տանում, դժվար է ընտրել մեկը, որի վերջնակետն, ինչքան էլ, որ լավը լինի, այն չի լինելու, ինչին ձգտում է էությունդ:
Էջանիշներ