հոյակապ համերգ էր..բերետավորները զզվցրին..մնացացը շատ լավ էր
հոյակապ համերգ էր..բերետավորները զզվցրին..մնացացը շատ լավ էր
We shall once again sing
Hymns from ancient times
Like we did in those days
A long time ago
Համերգն ընտիր անցավ: Մի ծիծաղելի միջադեպ էլ ինձ հետ եղավ. Բեռնին որ ամենասկզբում հելավ ու հանդիսատեսին ողջունեց (ես վերևում էի ու վերջին շարքերում), էդ պահին ես էլ տեղիցս թռա, ընենց յահաաա՜, ծափահարելով և այլն, մեկ էլ հետևից 2 հատ ժամանակից շուտ ծերացած բիձեք՝ թե նստի, մենք էլ տեսնենք: ԲլյաՏենց առաջին 2 երգը մի կերպ դիմացա, ու հետո արդեն 2-րդ հարկում աստիճանների վրա կանգնած գմբցնում էինք մինչև վերջ:
Ինձ մենակ մի անծանոթ երգ կար, դա էլ ենթադրում եմ լրիվ նոր երգ էր. 40-ամյակի առթիվ թողարկված ՍԴ-ի վրա իրենց բոլոր ժամանակների հիթերն են ու 3 թե 4 նոր երգ, կարծում եմ հենց դրանցից էր ու դուրս շատ եկավ: Բայց իրենց նոր երգերից ահագին երգեցին. Wake the Sleeper (2008) ալբոմից (հըլը վերնագրին ինչ համապատասխան էր համերգին
) - Shadow
, Wake the Sleeper, Angels Walk With You, բայց հին երգերից էլ են լիքը կատարել:
Bird of Prey-ի ինչպիսի որակում (ինչքան հիշում եմ, հենց դրանով սկսեցին): Ի միջի այլոց, իսկական Յուրայահ Հիփի ոգին ու առանձնահատկություններն արտահայտող ստեղծագործություն է:Համերգը սկսվեց մի հատ անկապ ապուշ երգով, անկապ ղժղժում ու շուխուր էին անում:
Հանդիսատեսը շատ ակտիվ էր, էն աստիճանի, որ July Morning-ի ժամանակ սկսեցի ստիպված բղավում էի, թե թողեք լսենք վաաաաաայ: Ի միջի այլոց, համոզվեցի, որ հայերը հեչ սլուխ չունեն, էդ ծափերով *ա*մեջ արին երգը:
Lady in Black-ից չհիասթափվեցի, որովհետև գիտեի, որ առանց Հենսլիի... բեհ... Մի խոսքով Բեռնիի համար չէր էդ երգը:
Ես համ շատ ուրախ եմ, համ էլ շատ տխուր: Մի տեսակ սպասելիքներս չարդարացան, ես ավելին էի սպասում, ձայնի որակն էլ այդքան լավ չէր, ակուստիկա չկար կարգին, առաջին շարք գահավիժելու իրական վտանգից էդ աստիճանների վրա կարգին թռվռալ չէր լինում:Ու իհարկե կարճ տևեց: Էս անգամ նախօրոք Wake the Sleeper-ը պատրաստել էի ստորագրության տալու համար, էն էլ չհաջողվեց. ստիպված ես ստորագրեցի տուն գնալու ճանապարհին. ի՞նչ պակաս հիփական աստղ եմ
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
սպանող համերգ..... ուրիշ խոսքեր չեմ գտնում որ ասեմ։
Դե ինչ անհամբեր արդեն կարելի ա սպասել դիփ փարփլ ին;
ահա մի քանի նկարներ էլ
http://rapidshare.com/files/29426886...older.rar.html
July Morning-ը կլասիկ ռոկի գլուխգործոցներից մեկնա, մենակ ետ երգի համար արժի հարգել էս խմբին:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ի միջի այլոց, ինքն էլ է «արհեստական» երգ:REAL_ist-ի խոսքերից
Այն չի ստեղծվել հատուկ որպես «Ջուլայ Մորնին»՝ մի ամբողջական ստեղծագործություն, այլ ունեցել են մի քանի առանձին երաժշտական հատվածներ, ավելի կոնկրետ՝ 3 հատված (երգեհոնային ինտրոն, «լա-լա-լա»-ն ու verse-երը (էն որ կրկներգը չի էլի:Պ)): Քեն Հենսլին ու Դեյվիդ Բայրոնը, տեսնելով, որ դրանք իրար հետ «բռնում են», կարկատել են, դարձրել 1 երգ:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
cold skin (19.10.2009), Jarre (17.10.2009), REAL_ist (18.10.2009), Smokie (26.02.2014), Yellow Raven (18.10.2009)
Ես իմ մոտ ետ կարկատածը քանդելեմ
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ես իմ մոտ ետ կարկատածը քանդելեմ), ապա Յուրայահ Հիփի սիրահար կոչվել չես կարող:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ