Uriah Heep-ի երաժշտությունը ահավոր զգացմունքայինա, երգերը հիմնականում չեն հոգնացնում, ինչը ահագին պլյուսա
Ափսոս, երեկվա համերգին հանգամանքների բերումով չկարողացա ներկա գտնվել
Uriah Heep-ի երաժշտությունը ահավոր զգացմունքայինա, երգերը հիմնականում չեն հոգնացնում, ինչը ահագին պլյուսա
Ափսոս, երեկվա համերգին հանգամանքների բերումով չկարողացա ներկա գտնվել
Համերգը սկսվեց մի հատ անկապ ապուշ երգով, անկապ ղժղժում ու շուխուր էին անում: հաջորդ երկու երգերը ոչինչ: Հետո նենց տաղտուկ սկսվեց, անկապ շուխուր ու ղժ, չէին թողնում մարդ հանգիստ քնի: տենց համերգի կեսը անցավ երևի:
Այ հենց Ջուլայ Մորնինգից հետո սկսվեց նորմալ համերգ, ամենավերջին երգը լրիվ կայֆ էր արդեն
հոյակապ համերգ էր..բերետավորները զզվցրին..մնացացը շատ լավ էր
We shall once again sing
Hymns from ancient times
Like we did in those days
A long time ago
Համերգն ընտիր անցավ: Մի ծիծաղելի միջադեպ էլ ինձ հետ եղավ. Բեռնին որ ամենասկզբում հելավ ու հանդիսատեսին ողջունեց (ես վերևում էի ու վերջին շարքերում), էդ պահին ես էլ տեղիցս թռա, ընենց յահաաա՜, ծափահարելով և այլն, մեկ էլ հետևից 2 հատ ժամանակից շուտ ծերացած բիձեք՝ թե նստի, մենք էլ տեսնենք: ԲլյաՏենց առաջին 2 երգը մի կերպ դիմացա, ու հետո արդեն 2-րդ հարկում աստիճանների վրա կանգնած գմբցնում էինք մինչև վերջ:
Ինձ մենակ մի անծանոթ երգ կար, դա էլ ենթադրում եմ լրիվ նոր երգ էր. 40-ամյակի առթիվ թողարկված ՍԴ-ի վրա իրենց բոլոր ժամանակների հիթերն են ու 3 թե 4 նոր երգ, կարծում եմ հենց դրանցից էր ու դուրս շատ եկավ: Բայց իրենց նոր երգերից ահագին երգեցին. Wake the Sleeper (2008) ալբոմից (հըլը վերնագրին ինչ համապատասխան էր համերգին
) - Shadow
Bird of Prey-ի ինչպիսի որակում (ինչքան հիշում եմ, հենց դրանով սկսեցին): Ի միջի այլոց, իսկական Յուրայահ Հիփի ոգին ու առանձնահատկություններն արտահայտող ստեղծագործություն է:Համերգը սկսվեց մի հատ անկապ ապուշ երգով, անկապ ղժղժում ու շուխուր էին անում:
Հանդիսատեսը շատ ակտիվ էր, էն աստիճանի, որ July Morning-ի ժամանակ սկսեցի ստիպված բղավում էի, թե թողեք լսենք վաաաաաայ: Ի միջի այլոց, համոզվեցի, որ հայերը հեչ սլուխ չունեն, էդ ծափերով *ա*մեջ արին երգը:
Lady in Black-ից չհիասթափվեցի, որովհետև գիտեի, որ առանց Հենսլիի... բեհ... Մի խոսքով Բեռնիի համար չէր էդ երգը:
Ես համ շատ ուրախ եմ, համ էլ շատ տխուր: Մի տեսակ սպասելիքներս չարդարացան, ես ավելին էի սպասում, ձայնի որակն էլ այդքան լավ չէր, ակուստիկա չկար կարգին, առաջին շարք գահավիժելու իրական վտանգից էդ աստիճանների վրա կարգին թռվռալ չէր լինում:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
սպանող համերգ..... ուրիշ խոսքեր չեմ գտնում որ ասեմ։
Դե ինչ անհամբեր արդեն կարելի ա սպասել դիփ փարփլ ին;
ահա մի քանի նկարներ էլ
http://rapidshare.com/files/29426886...older.rar.html
July Morning-ը կլասիկ ռոկի գլուխգործոցներից մեկնա, մենակ ետ երգի համար արժի հարգել էս խմբին:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ի միջի այլոց, ինքն էլ է «արհեստական» երգ:REAL_ist-ի խոսքերից
Այն չի ստեղծվել հատուկ որպես «Ջուլայ Մորնին»՝ մի ամբողջական ստեղծագործություն, այլ ունեցել են մի քանի առանձին երաժշտական հատվածներ, ավելի կոնկրետ՝ 3 հատված (երգեհոնային ինտրոն, «լա-լա-լա»-ն ու verse-երը (էն որ կրկներգը չի էլի:Պ)): Քեն Հենսլին ու Դեյվիդ Բայրոնը, տեսնելով, որ դրանք իրար հետ «բռնում են», կարկատել են, դարձրել 1 երգ:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
cold skin (19.10.2009), Jarre (17.10.2009), REAL_ist (18.10.2009), Smokie (26.02.2014), Yellow Raven (18.10.2009)
Ես իմ մոտ ետ կարկատածը քանդելեմ
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ես իմ մոտ ետ կարկատածը քանդելեմ), ապա Յուրայահ Հիփի սիրահար կոչվել չես կարող:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Ես լավ երաժշտության սիրահար եմ, ոչ թե ինչ որ խմբի
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Sagittarius (18.10.2009)
Համաձայն եմ,, երաժշտությունը էն ոլորտն է,, որ ոչ ոք մեզ չի կարող սովորացնել, թե ինչպես սիրենք,, ամեն մեկը իրա ձևով ա սիրում,, ու տեղ ճիշտ ու սխալ չկա, պարտադիր չի որ բոլորը երգը ընկալեն այնպես ինչպես կատարողնե է ընկալում,,,
Ես լավ երաժշտության սիրահար եմ, ոչ թե ինչ որ խմբի
նույն էլ գրականության մեջ ա,, նեռվերս ոնց էր քայքայվում երբ դասատուները սկսում էին բանաստեղծություն վերլուծել,, ու ասում էին թե այս ինչ հատվածը ոնց ա մեկնաբանվում,,,, ամեն մարդ ոտարբեր ձև ա մեկնաբանում,, կարևորը որ իրոք հոգուց բխի....
REAL_ist (18.10.2009)
Էէհ, իմ ասածը չեք ուզում հասկանալ, ու ամեն մեկը ինչից նեղացած է, հեսա կսկսի դրանից բողոքել: Ես ասում եմ՝ Յուրայահ Հիփի սիրահար լինել չես կարող (ի միջի այլոց դրանով նկատի ունեմ նրանց երաժշտության, թե չէ ես էլ պակաս ճաշակով չեմ, որ ինձանից 40 տարի մեծ պապիներին սիրահարվեմ), որովհետև իրենց երաժշտությունն է հենց այդպիսին, դա նրանց երաժշտության բնորոշ ու տարբերակիչ հատկանիշն է, որոնք եթե կտրես, դեն գցես, տակը կմնա այն, ինչ ամեն քայլափոխի կարելի է հանդիպել, որին էլ դուք կարող եք անվանել «լավ երաժշտություն» ու լինել դրա սիրահարը: Դա նույնն է, եթե պնդուկով պաղպաղակի միջից բոլոր պնդուկները հանես, միայն պաղպաղակն ուտես ու ասես՝ գիտե՞ս, այս պնդուկով պաղպաղակն ինձ շատ դուր եկավ:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Ես էլ եմ ասում, որ սիրահար չեմ
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Ինձ համերգը շատ դուր եկավ, մենակ ափսոս մի քիչ քիչ տեվեց: Uriah Heep շատ չեմ լսել բայց մի երգ կար որին սպասում էի, բայց տենց էլ չերգվեց, դա COME BACK TO ME բալլադն է:
Ապրիր արագ, մահացիր երիտասարդ:
Smokie (26.02.2014)
Ես էլ Free Me երգին էի սպասում, մեկ էլ հաստատ գիտեի, որ չեն երգի (կորած-մոլորած երգ ա), բայց Heep-ից իմ ամենասիրած երգերից մեկը Words in the distance-ն է (էս իմ ռաբիԶ ճաշակի մոմենտն ա էլի` գլամոտ երևույթները): Բայց հըլը լսեք... Վա՞տն է:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Yellow Raven (20.10.2009), Ռուֆուս (19.10.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ