Ամեն բան մարդկանցից չի կախված: Եթե կլիմայի փոփոխությունը միայն մեզնից կախված լիներ, ապա գազանանոցում փղի տեղը մամոնտ կլիներԵս նշեցի, որ երկրագունդը մշտապես շարժման ու զարգացման մեջա, դրա հետևանքն են անցյալում տեղի ունեցած ջրհեղեղները, մայրցամաքների առաջացումները, տեկտոնական տարբեր տիպի կատակլիզմները, սառցաշրջանները և այլն: Իբր էսքանը քիչ է մարդիկ էլ կողքից են բզբզում...
Հ.Գ. Էն որ լուսին էիք ասում մի հատ անեկդոտ միտս եկավ էդ թեմայով: Աբարանցին հեռուստացույցով տեսնում ա, թե ոնց են ամերիկացիները Լուսնի վրա փորձարկումներ անում, ու ասում "Արա, դրանք հեսա էնքան են բզբզելու վերջը էդ անտերը քցեն գլխներիս"![]()
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
E-la Via (04.02.2011), Sambitbaba (02.10.2010), VisTolog (17.10.2009), Հարդ (17.10.2009)
Նիբիրու մոլորակը, որը արդեն հայտնաբերված է, ու շատ մեծ կապԵր ունի մեր մոլորակի հետ:
Ըստ Շումերների լեգենդի, այն 3600 տարին մեկ մոտենում է մեր մոլորակին` բերելով աղետներ: Ըստ իրենց, այնտեղ ապրում(ել) են մեր իրենց աստվածները.. և այլն:
Նոր պայծառատես Վանգայի մասին էի կարդում: Նա նույնպես կանխատեսել է այդ մոլորակի գալուստը, կապեր է ունեցել այնտեղ ապրողների հետ: Մոլորակի անունը Վամֆիմ է, որը երրորդն է մեր մոլորակից հետո.. այն 3600 տարին մեկ մոտենում է մեզ: Փաստորեն, նրա գուշակությունը հենց այդ` Նիբիրու մոլորակի մասին էր:
Սրանք Վանգայի գուշակությունները.
http://kp.ru/daily/24340/531150/
http://www.ufolog.ru/forum/topic_pri...?topic_id=1593
Սա էլ Նիբիրույի մասին, ովքեր տեղյակ չեն.
http://2012god.ru/nibiru/
Վերջին խմբագրող՝ VisTolog: 17.10.2009, 16:52:
E-la Via (04.02.2011), Sambitbaba (02.10.2010), Սելավի (18.10.2009)
Ժողովուրդ ջան, այստեղ խոսք չի գնում աշխարհի վերջի մասին:
Մոռացեք, աշխարհի վերջ չի լինելու, հետաձգել ենք:
Իմ բոլոր տեղադրած լինկերով, ես ընդհամենը մի նպատակ եմ հետապնդում, որ բոլորս, մեր այս բազմազբաղ ժամանակներում, գոնե հինգ րոպե տրամադրենք մեր ընդհանուր տան կառուցմանը:
Իսկ ինչպե՞ս կարող ենք օգնել մեր մոլորակին, երբ մենք սկսում եք մտածել այդ կատարված արհավիրքների մասին, մենք ակամայից տիեզերք, տարածություն ենք մղում հզոր միտք, որը իր մեջ կարեկցանք է ներառում:
Իսկ կարեքցանքի էներգիան ինքը իրենով դրական ուժեղ էներգիա է, այդ միտքը մղելով տիեզերք, մենք վակում ենք ստեղծում մեր մտքերում, իսկ տիեզերքը վակում չի սիրում և նա մի անգամից լցնում է այդ վակումը, քո բաց թողած էներգիային համապատասխան նոր մտքերով:
Սա էլ հնարավորություն է տալիս ավելի խորքային հասկանալ ամբողջ կատարվելիքը և ճիշտ օկտագործել մեր մտքի հզոր էներգիան:
Իմաստունները ասում էին, միտքը մտածողին է գալիս:
Իսկ ժամանակակից աֆորիզմը հուշում է, եթե մեքենա էս ուզում գնել, սկզբից ավտոտնակումտ տեղ ազատի:
Հնարավոր է շատերը չհավատան որ մեր մտքերը իրենցից հզոր ուժ են ներկայացնում, բայց դա այդպես է:
Մեր երրորդ վիբրացիոն տարածության առանձնահատկություններից մեկն էլ այն է, որ մեր մտքերը դանդաղ են մատերիա դառնում, դրա համար էլ մարդը չի կարողանում հավատալ որ հենց իր բաց թողած մտքի հետևանքն է որոշ ժամանակ անց մատերիայի տեսքով վայելելու:
Դա հենց այդպես պիտի լիներ, որովհետև մեր գիտակցությունը դեռ չի ազատվել բացասական մտքեր արտահայտելուց:
Պատկերացրեք մարդը այս գիտակցությամբ՝ տեսնի որ իր մտքերը մի անգամից մատերիա են դառնում, պատկերացրեցիք չէ՞ հինգ րոպեից ինչ կկատարվեր մեր մոլորակում: Տեղում ամբողջ մոլորակի հերը կանիծեինք:
Մի խոսքով, եկեք իրականում թեկուզ շատ քիչ ժամանակով վեր կանգնենք մեր ժամանակովոր կենցաղային մանր հոգսերից և ավելի մեծ տարածության մեջ մտածենք: Մեր ընդհանուր մեծ տան մասին մտածենք: Դրանով էլ օգնած կլինենք ինքներս մեզ և մեզանից հետո այս մոլորակում ապրող բնակիչներին:
Հ.Գ. Երբեք քո մտքերով մի աղտոտի քո ժամանկավոր բնակարանը, հնարավոր է դու կրկին վերադառնաս այդտեղ:
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
E-la Via (23.10.2011), Sambitbaba (02.10.2010), VisTolog (17.10.2009)
ՆԻԲԻՐՈՒ ՄՈԼՈՐԱԿԻ ՄԱՍԻՆ
Ոչ այնքան երկար ժամանակ է անցել, ինչ մեր գիտությունները հայտնաբերել են, որ Սիրիուսը միայնակ մոլորակ չէ: Բայց այն հանգամանքը, որ գոյություն է ունեցել նաև երրորդ Սիրիուս` դա արդեն լրիվ աբսուրդ է մեր ականջների համար: Այնուամենայնիվ, հենց այդպես էլ եղել է. գոյություն են ունեցել երեք Սիրիուս` A, B և C. Սոտիս, Սատիս և Անու:
Եկավ ժամանակ, երբ նրանցից մեկը պետք է անցներ իր զարգացման հաջորդ` ավելի բարձր փուլը (Այն, ինչը պատրաստվում է անել մեր Արևը): Եվ այսպես, Սատիսը հավաքեց իր ամբողջ ընտանիքը, այսինքն` իր մոլորալներին, և ճանապարհ ընկավ, ընտրելով մինչև այժմ մեզ հայտնի ուղղություններից և ոչ մեկը: Հիշեցնեմ, թե որոնք են մեզ հայտնի. վերև, ներքև, աջ, ձախ, առաջ, հետ: Սատիսն ընտրեց ուրիշ ուղղություն` ներս:
Բայց ստացվեց այնպես, որ ինչ-ինչ պատճառներով, մոլորակներից մեկը չհասցրեց միանալ մյուսներին, ինչպես այն վերջին ուղևորը, ում քթի առջև փակվում են էլեկտրոգնացքի դռները: Այդ մոլորակը Նիբիրուն էր:
Հիմա պատկերացրեք Նիբիրուի վիճակը: Կարծես թե նա պատկանում է Սիրիուսի համաստեղությանն ու այդ պատճառով հենց այնտեղ էլ պետք է որ գտնվի, բայց նրա տեղն այնտեղ արդեն չկա: Դուրս մնալով իր համաստեղությունից, ժամանակ առ ժամանակ նա խցկվում է մեր արեգակնային համաստեղության մեջ, բայց այստեղ էլ բոլոր տեղերը զբաղված են: Նիբիրուն չունի իր սեփական արևը, այսինքն, կտրված է կյանքի համար ամենաանհրաժեշտ բանից` բնական էներգիայի աղբյուրից:
Խցկվելով մեկ` ներկայիս Սիրիուսների համակարգերը, մեկ` մեր համակարգը, Նիբիրուն հնարավորություն է ստանում ինչ-որ քանակի էներգիա կուտակել իր կյանքն ապահովելու համար: Նրա բնակիչները` անունակները, վաղուց արդեն, փախչելով հավերժական ցրտից, բնակվում են իրենց մոլորակի ներսում:
Իրենց միջտիեզերական թափառումների ժամանակ, երբ առաջին անգամ նրանք անցնում էին Երկիր մոլորակի մոտով, նրանց շատ գրավեց այդ մոլորակը, և նրանք ընտրեցին այն որպես իրենց ապագա բնակատեղի: Բայց երբ հաջորդ անգամ, 3600 տարի հետո, նորից մոտեցան Երկրին, այն արդեն բնակեցված էր լեմուրացիներով` սկսվել էր Մեծ Տիեզերական Փորձը: Անունակները նորից աուտսայդեր մնացին: Այդ ժամանակ նրանք որոշեցին գոնե իրենց այդքան հարկավոր էներգիայի հիմնական պաշարները ստանալ մեզանից: Այդ նրանք էին, որ ստեղծեցին ածուխի առաջին հանքերն ու սովորեցրին ածուխ արտահանել: Եվ շատ ուրիշ բաներ: Նրանք ղեկավարում են մեր մեջ շատ ու շատ բնագավառներ, հիմնականը` գաղտնի կառավարությունը:
ՈՒ հիմա, երբ ամեն ինչ կարծես թե ինչ-որ չափով կարգավոիրված էր նրանց համար, Արևը պատրաստվում է կրկնել Սատիսի պատմությունը, այսինքն, անցնել իր էվոլյուցիայի հաջորդ փուլը` իր բոլոր մոլորակներով հանդերձ:
Դուք կարո՞ղ եք պատկերացնել այդ խեղճերի վիճակը: Նիբիրուն նորից մնում է աուտսայդեր: Նորից կորցնում է իր էներգիայի հիմնական աղբյուրը և նորից կանգնում է ոչնչանալու վտանգի տակ: Պատկերացնու՞մ եք, թե ինչպիսի՜ ճիգեր է նա գործադրում դրանից խուսափելու համար: Իսկ մենք ասում ենք, որ ամեն ինչ վատանում է մեր կյանքում, հարցնում ենք իրար, թե որտե՞ղ են այն` դեպի լավը փոփոխությունները:
Բայց միևնույն է, ինչ որ լինելու է, պետք է լինի, և Նիբիրուն, որքան էլ որ դա ցավալի է նրա համար, անկարող է խախտել Աստծո մտադրությունը: Երկրագունդը գնալու է իր հաջորդ փուլը: Եվ դրան սպասում ենք ոչ միայն մենք, այլ ամբոպղջ Տիեզերքը:
Ահա թե ինչու արդեն բոլորս կարող ենք հանգիստ լինել. մեզ հետ ոչ մի արհավիրք չի կարող տեղի ունենալ: Մենք ինքներս էլ անկարող ենք արդեն մեզ ոչնչացնել:
Նոր Զելանդիայում սեպտեմբերին 7 բալանի երկրաշարժի արդյունքում առաջացած «ճաքը»:
Աղբյուր:
---------- Ավելացվել է՝ 11:59 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:52 ----------
Վիետնամում արդեն մի քանի շաբաթ է, ինչ չեն դադարում անձրևները: Վերջին 30 տարվա մեջ առաջին անգամ է նման դեպք:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ