Հայկական ավանդական հարսանիք

[Արիացի]

Հայ ազգի գոյության համար զոհվածները չեն զոհվել, որ մենք հազարամյակներով էն ժամանակվա ադաթները պահենք: Զոհվել են, որ մենք գոյություն ունենանք, հայը չջնջվի Երկրի երեսից: Իսկ ես չեմ կարծում, որ կարմիր խնձոր չտանելով հայ ազգի դեմքը ջնջվում է:

Շատ ճիշտ ասիր: Վերևում մի տեղ գրել էի, որ հայերը այն ազգերից են, որոնք միշտ կարողանում են իրենց ազգային գաղափարները ու սովորույթները ժամանակի ընդունված գաղափարների ու սովորույթների հետ համատեղել: Ու դա մեր գոյության գրավականն է:

[Արիացի]

Ամեն տան մեջ Լուսաբեր ա պետք հա՞ Լուսաբերի բնավորությունից, իր ազատ արտահայտվելուց զգացվում ա, որ հեչ էլ ավանդական խուլ ու համր հարսերից չի՝ բնավ չնշանակելով, որ համեստ չի, պարկեշտ չի...

Հայ հարսները երբեք էլ խուլ ու համր չեն եղել: Ինչպես ասում են, հարսները իրենց արտաքին հեզությունը ցույց տալով, միևնույն ժամանակ տակով լավ էլ շատ բաներ իրենք են որոշում, նույնիսկ սեղանի շուրջ սկեսրարի նստելու տեղը` տանում ու սկեսրարի ամանը դնում են էնտեղ, որտեղ իրենք են ուզում:
Նենց որ մի մտածի թե հարսները խուլ ու համր են եղել: Նման բան ոչ մի ժամանակաշրջանում չի եղել: Միշտ էլ կանայք են ամուսինների շատ քայլեր որոշել:

[Ambrosine]

Հայ հարսները երբեք էլ խուլ ու համր չեն եղել: Ինչպես ասում են, հարսները իրենց արտաքին հեզությունը ցույց տալով, միևնույն ժամանակ տակով լավ են շատ բաներ իրենք են որոշում, նույնիսկ սեղանի շուրջ սկեսրարի նստելու տեղը` տանում ու սկեսրարի ամանը դնում են էնտեղ, որտեղ իրենք են ուզում:
Նենց որ մի մտածի թե հարսները խուլ ու համր են եղել: Նման բան ոչ մի ժամանակաշրջանում չի եղել: Միշտ էլ կանայք են ամուսինների շատ քայլեր որոշել:

ՈՒ~խ, լավ ա գոնե դու ասիր, արդեն հույսս կորցրել էի
Հայ կինը շատ քիչ բան ա որոշել. ապացույց՝ շատ հազվադեպ հայտնի հայ թագուհիներ

[Ariadna]

Հայ հարսները երբեք էլ խուլ ու համր չեն եղել: Ինչպես ասում են, հարսները իրենց արտաքին հեզությունը ցույց տալով, միևնույն ժամանակ տակով լավ էլ շատ բաներ իրենք են որոշում, նույնիսկ սեղանի շուրջ սկեսրարի նստելու տեղը` տանում ու սկեսրարի ամանը դնում են էնտեղ, որտեղ իրենք են ուզում:
Նենց որ մի մտածի թե հարսները խուլ ու համր են եղել: Նման բան ոչ մի ժամանակաշրջանում չի եղել: Միշտ էլ կանայք են ամուսինների շատ քայլեր որոշել:

Իաա, Մնձուրի չեք կարդացե՞լ, իր պատմվածքներից ամենաշատը դա է մեջս տպավորվել, որ հարսը ֆշֆշ–ով էր խոսում, դեռ նորահարս էր, և բառ ասելու իրավունք չուներ կեսուր կեսրարի մոտ: Մեկ–մեկ որ հարսները շատ են խոսում, ախպորս հետ ասում ենք՝ բա հալալ չէր էն ժամանակները, մի երկու հատ ֆշֆշ կաներ, կպրծնեինք

[Adriano]

ԷԷԷԷԷԷԷԷԷԷԷԷԷԷ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~,ինչ ասեմ, չեմ հասկանում ինչու են մարդկանց ընհանրապես ստիպում ամուսնանան: Էն էլ մեր մոտ, դա օրենքա, մեկը քնից վերա կենում ասումա մամա, պապա, տատի, պապի ուզում եմ ամուսնանամ, է պետքա քեզի , սկզբում տենց են ասում, ու որոշ ժամանակ հետոս սկսում են տղու համար աղջիկ ման գան, աղջկա համար տղա: Դե դա էլ գիտենք ոնցա լինում հայկական ավանդական գովազդովա սաղ սկսում, Պողոսը ասումա Պետրոսին, Պետրոսը Սիրուշին, Սիրուշը Վարդուշին, Վարդուշը Զարզանդին ու տենց գովազդը գնումա: Գովազդի առարկան շատ ընդլայնվածա ըստ հայկական սովորույթի կապ չունի մարդ դեբիլա դեբիլ չի պիտի դիպլոմ ունենա առնվազն մեկ համալսարանի, որ էն մյուսը սարքեն, ասեն էն մի համալսարանի դիպլոմը կորելա,նայում են, որ ասող խոսող լինի, եթե լուրջ մարդա լինում ասում են էսի չխոսկանա, է~ չեղավ, ու տենց շատ բաներ: Հետո բախտի բերմամբ թե պատահմամբ տանը նստած տղայի կամ աղջկա համար ծանոթով մանոթով, սև սպիտակ շուկաներով, Սերժով Մերժով խառնված մի հատ մեկին են ճարում, որ հայտա ներկայացրել, իր սեփական ծնողների հավաստի ստորագրությունով ու խոսքերով, որ հենց տարաք կամ բերիք պրոբլեմ չի լինի: Ու ստեղ սկսումա ամենա հետաքրքիրը, էս մթոմ սիրահարվածներին սկսում են հուշումներ անել, պապը ասումա սենց արեք, տատը սենց, մամեն ու պապեն իրանցն են ասում, ու վերջում հարևանությունը, հարազատները իրար ասում են ինչ պիտի ասեն ու էնքան են դավադիտ անում մինչև դնում են նշանադրության օրը: Դե գիտեք հայ տղեն ու աղջիկը ամեն գնով նշանվում են, ասելով ԷԷԷԷ~~~~ ով գիտի փոշմանել կա: Ստեղ սկսումա մյուս պատմությունը, թեժ խոսակցությունները: Էս տղեն կամ աղջիկը սաղ իրա ցեղինա հավաքում հակառակ կոմն էլ համապատասխան իրանց, իրար ջան են ասում, ջան լսում ու ստեղ կարևորա ու հենց բարեկամներից մեկը ոտքը դուրսա գցում սկսումա բամբասանքքքքքքքքքքքքքքքըըըըըըը: Չէ դրանց բարեկամները լավը չեն, լավ է, էդ ինչ էր էէէէէէէէէէէէԷԷ, սակայն նույն մարդը էնքան սուտ էր ասել հենց քեֆի ժամանակ, դաժե մի նենց կենաց էր ասել, կարծես թե ինքնա ամուսնացողը: Ու թեման սկսումա, հայերով խառնվում ենք, ֆսիօ, կռիվ են գցում, խոսք են գցում էլ ինչ են գցում, փորձում են էլի, տենան ինչքան կդիմանան: ՈՒ մի կերպ գալիսա հարսանիքըըըըըըըըըըըըըըըը: Ստեղ լրիվ արդեն ուրիշ խոսքեր են: Արդեն ով ինչ պետքա ձեռքա բերեր ձեռք բերել, սաղ հանգիստ են, աստված չանի աղջիկը ասի չե: Գլխին նենց կսարքեն, որ կմտածի չէ ախպեր արի հանգիստ գլուխս կախ գնամ: ՈՒ վերջը սկսումա հարսանիքը, մի չեմ հասկանում ինչ աղմուկ աղաղակով, գոռոցով, կարծես գժանոցում լինես: Կանայք գոռում են, սաղ գոռում են, բացի հարսից ու փեսից ,հլա չեն ջոկել ինչ կրակն են ընկել էլի: ՈՒ էդ աղմուկ աղաղակից, աման ջարդել, մարդ խփել, սերժով մերժով, ախպերությունով ընկերությունով , ջպերով մպերով, ոչինիչ եթե մարդ չկա որ ջիպ նստի, կարևորը չորս ակնանի խամերին հավասար ավտո լինի էլի տանում են մի ռեստորան: Ստեղ աստված չանի մի բարեկամի երկար բարակ թամադա նշանակեն, կսպանի: Խոսքը սկսումա Ադամից ու Եվայից, խոսումա պուտինի առողջության մասին, հետո աշխարհի մասին ու մեկ էլ, սկսումա մի բառով շնորհավորեմ հարսին ու փեսին: Էս թատրոնի հաջորդ ծանր էտապը, նվերների էտապնա: Սաղղղղղղղղ նայում են, սաղ հաշվում են, սաղ խոսում են, սաղ հսկում են: Սաղի շիոչիկը միացելա: Ախր ոնց կարան չասեն ով ինչա բերել, ոնց բերեց, որ մատով տվեց, ոտքը ոնց դրեց, պաչեց չպաչեց, ասեց շնորհավոր թեե չասեց, աչքը ձախ թեքեց, թե աջ, ով ասեց առաջինը, հետո երկրորդը: Վերջը էս դարդից էլ պրծնում են հարսնու փեսուն սում են դե թռեք, քանի շուտա, ու բարեկամները չգիտես խի սկսում են առանց հարսի ու փեսի պարեն ուրախանան, խոսան, քննարկեն: Տենց էդ գիշերը վերջանումա, ու գալիսա մյուս թեժ թեման, օօօօօօ~~~~~~~ շատ լուրջ թեմայա կարմիր խնձորի հանրային- կիսապետական հարցը: Ստեղ սաղ բարեկամները, ու պատահական մեջ ընկած մարդիկ, դե որ խոսալու թեմա լինի, գնում են տենան հո նենց չի պատահել որրրրրրրրրրրրր??????????? դե հասկացաք:
Մի խոսքով կարծում եմ, որ հարսանիքը, ընդհանրապես ամսուսնությունը դա ոչ թե պետք է լինի սրան նրան ցույց տալու աշխատանք, այլ պարզապես միասին ապրելու ցանկություն: Իսկ ցավոք սրտի մեր մոտ դեռ մնում են տհաճ սովորությունները կապված հարսանիքի հետ:

[Լեռնցի]

Ինձ համար պարզ է, որ ինչքան էլ ես ստեղ կարծիքս հայտնեմ, շատերդ մնալու եք Ձեր կարծիքին կապված թեմայի և առհասարակ ընտանիքի գաղափարի հետ;
Աստղ ջան, շատ ճիշտ ես ասում, որ այս կյանքը մեկ անգամ է տրված;
Ու դուրս գալով այս կյանք, մենք միանգամից շատ ինֆորմացիա կարող ենք ստանալ այսպես կոչված ճիշտ ապրելակերպի մասին;
Շատերը արագ անվստահություն են հայտնում դարերի ընթացքում ձևավորված նիստ ու կացերին և նույնիսկ գաղափարներին; Հիշենք, որ դրանք էլ ձևավորվել են մեր պես մարդկանց հարցադրումների ընթացքում, պարզապես ի տարբերություն մեր եզրահանգումների, դրանք եկել են դարերի ընթացքում:
Այսպես, մենք ի վերջո կատարում ենք ընտրություն; Սակայն, սրանք այնպիսի հարցեր են, որ կատարելով ընտրություն, հիմնականում անհնար է, փոխել այն և վերսկսել այլ ճանապարհ;

Ձեզ մի դեպք պատմեմ, եզրահանգումները կանեք դուք;
Ժամանակին մեր ընտանիքում ապրում էր մի կամավոր, ամերիկացի; Ըստ նախատեսվածի, նա պետք է ապրեր մեր մոտ 1 տարի; Բայց չանցած 7 ամիս, նա որոշում կայացրեց, որ պետք է մեկնի ԱՄՆ;
Մենք իհարկե զարմացել էինք նրա այդ որոշումից, և նա մեզ պատասխանեց, որ ցանկանում է ապրել իր ընտանիքում, իր երեխաների ու թոռների հետ; Նա բացատրեց, որ տեսնելով մեր ընտանիքի ապրելաձևը, սկզբունքները, հասկացել է, որ կյանքում ամեն մարդ կատարյալ երջանիկ է, եթե ունի իր ընտանիքը և ապրում է իր ընտանիքում;

Իսկ ընտանիքը հասարակության կանոնավորության երաշխիքն է;

[Gayl]

Իմ ճաշակով էլ ա ճամփորդելը,բայց միայն հարսանիքից հետո,ինձ դուրա գալիս էտ բոլորի անհանգստացածը վիճակը,այդ օրը սաղ խառը դվիժենիների մեջ են ամեն մեկը վռազելով ինչ որ բան ա անում,շրջապատվում ես քո ախպերներով քույրերով ու բարեկամներով դրանից հաճելի բան չկա հետո սկսվում ա կեր ու խումը,կարճ ասած անմոռանալի մի քանի ժամ:

[Ambrosine]

Ինձ համար պարզ է, որ ինչքան էլ ես ստեղ կարծիքս հայտնեմ, շատերդ մնալու եք Ձեր կարծիքին կապված թեմայի և առհասարակ ընտանիքի գաղափարի հետ;
Աստղ ջան, շատ ճիշտ ես ասում, որ այս կյանքը մեկ անգամ է տրված;
Ու դուրս գալով այս կյանք, մենք միանգամից շատ ինֆորմացիա կարող ենք ստանալ այսպես կոչված ճիշտ ապրելակերպի մասին;
Շատերը արագ անվստահություն են հայտնում դարերի ընթացքում ձևավորված նիստ ու կացերին և նույնիսկ գաղափարներին; Հիշենք, որ դրանք էլ ձևավորվել են մեր պես մարդկանց հարցադրումների ընթացքում, պարզապես ի տարբերություն մեր եզրահանգումների, դրանք եկել են դարերի ընթացքում:
Այսպես, մենք ի վերջո կատարում ենք ընտրություն; Սակայն, սրանք այնպիսի հարցեր են, որ կատարելով ընտրություն, հիմնականում անհնար է, փոխել այն և վերսկսել այլ ճանապարհ;

Ձեզ մի դեպք պատմեմ, եզրահանգումները կանեք դուք;
Ժամանակին մեր ընտանիքում ապրում էր մի կամավոր, ամերիկացի; Ըստ նախատեսվածի, նա պետք է ապրեր մեր մոտ 1 տարի; Բայց չանցած 7 ամիս, նա որոշում կայացրեց, որ պետք է մեկնի ԱՄՆ;
Մենք իհարկե զարմացել էինք նրա այդ որոշումից, և նա մեզ պատասխանեց, որ ցանկանում է ապրել իր ընտանիքում, իր երեխաների ու թոռների հետ; Նա բացատրեց, որ տեսնելով մեր ընտանիքի ապրելաձևը, սկզբունքները, հասկացել է, որ կյանքում ամեն մարդ կատարյալ երջանիկ է, եթե ունի իր ընտանիքը և ապրում է իր ընտանիքում;

Իսկ ընտանիքը հասարակության կանոնավորության երաշխիքն է;

Բայց, Լեռնցի ջան, ո՞վ ասեց, որ մենք դեմ ենք ընտանիքին Մենք դեմ ենք որոշ իրենց դարը ապրած ավանդույթներին

[Լեռնցի]

Բայց, Լեռնցի ջան, ո՞վ ասեց, որ մենք դեմ ենք ընտանիքին Մենք դեմ ենք որոշ իրենց դարը ապրած ավանդույթներին

Ոչինչ կամաց կամաց կլինի, դու դեմ չես, թոռդ հաստատ կլինի;

[Ungrateful]

Ոչինչ կամաց կամաց կլինի, դու դեմ չես, թոռդ հաստատ կլինի;

Թոռր դեմ չի;

Հ.Գ. © Վիստոլոգ ՃՃ