Չենք օտարանա ջան, կամ էլ հաստատ դրանով չի, որ օտարանալու ենք: Ահագին ուրիշ օտարանալու վտանգներ կան, քան հարսանիքի ավանդույթների խախտելը:
Իսկ եվրոպական ասած հարսանիքը շատ էլ չի տարբերվում հայկականից: Հա, երևի եվրոպայում սկեսուրը մեղր չի կերակրում զույգերին, կամ դուռը կտրող փող ուզող աներձակ չի լինում, բայց էդ էլ իրա հերթին:
Էլի ասեմ, թող ընտանիքը թեկուզ տաջկական ավանդույթներիվ հարսանիք անի, բայց ամուր լինի: Ամենակարևորը հենց ընտանիքի ամրությունն ա, որովհետև ամեն քանդված ընտանիք, հայրենիքին ավելի մեծ հարված ա, քան մոռավցած ավանդույթները:
Ու՞մ ա պետք, որ ըստ ավանդույթների ամուսնանում են, հետո 1-2 տարուց բաժանվում՝ Հայաստանին թողնելով մեկ միայնակ մայր ու 1 կամ 2 երեխա: Թող ըսկի հարսանիք չանեն, բայց թող նորմալ ընտանիք կազմեն: Ավանդույթները 10-երորդական հարց են:
Էջանիշներ