Հայկական ավանդական հարսանիք

[Երվանդ]

ինձ ես թեմայում ամենաշատը բարկացրեց էն, որ շատերի մոտ արդեն նստելա էն միտքը, որ հայկական հարսանիքը դա կատարյալ աբսուրդա ու իրանց մտքերը կարդալով իմ մոտ նենց տպավորություն ստեղծվեց, որ ես օտարազգի մարդկանց գրածներ եմ կարդում: Ինձ երևի սխալ եք հասկանում... ես չեմ ասում, որ հարսանիքին պետկա պահպանել բոլոր բոլոր ադաթները, ես նույնիսկ դրանցից շատերին դեմ եմ... ես դեռ ամուսնացած չեմ ու իմ հարսանիքին բնավ չեմ պատրաստվում եզ մորթել կամ կարմիր խնձոր մարմիր խնձոր և այլն......... իմ ամբողջ ասածը էնա, որ չօտարանանք, չվերցնենք ուրիշների ազգայինը, հնարավորինս պահպանենք մերը` ՀԱՅԿԱԿԱՆԸ... կամ նույնիսկ երբ ինչ-որ բան անում ենք ոչ հայկական ձևով, գլուխ չգովանք, որ մենք եվրոպական մտածելակերպ ունենք ու հայկական գեղական բաներ չենք ընունում

Հասկանում եմ քեզ, բայց ես կարծում եմ որ պետք ա վերցնել էն ինչ որ լավ ա, կարևոր չի էտ թութքերից ես վերցնում թե ֆրանսիացիներից, արի ավանդույթները մի պահ մոռանանք ու խոսենք զուտ վերցնել չվերցնելու մասին էլի, օրինակ գրքերի թարգմանությունները՝ չէ որ մենք կարդալով ասենք Օրհան Փամուք, Դոստոևսկի, Մարկես, կամ լսելով՝ օրինակ Բիթլզ խմբի երաժշտությունը, վերցնում ենք ինչ որ բաներ, ինչ որ փոփոխություններ կատարվում ա մեր մեջ, համաձայն եմ մի կետով, որ պետք չի ազգային ինքնությունը կորցնել, բայց վերցնել տարբեր ազգերից միանշանակ պետք ա, բոլորն էլ մարդ են ու Երկիր մոլորակի բնակիչ, լրիվ մեկուսացված ապրելով ազգը ուղղակի առաջ չի գնա: