խաղամոլը ու նարկոմանը, կամ ծխողը և այլն այս շարքում քննարկել չարժե, քանի որ սրանք հիվանդություններ են /հաճախ ծանր ու անբուժելիOne_Way_Ticket-ի խոսքերից
Դիվ, ինձ այնուամենայնիվ թվում է, որ առանձին ապրելը մարդուն այդ հարցում չի փոխում: Մի խելացի ընկեր ունեի, դպրոցը մեդալով ավարտեց: Եկավ Երևան, սկսեց առանձին ապրել ու փչացավ: Դարձավ խաղամոլ, հարբեցող: Ծնողները փող էին ուղարկում, որ տան վարձ մուծեր, տանում այդ փողերը եվրոֆուտբոլում էր վարի տալիս, հետո սրանից-նրանից պարտք անում, որ տան վարձը փակի:
Ինքս էլ ինչպես նշեցի, խնայող չդարձա մենակ ապրելու ընթացքում: Փողերս պրծնում էին, էլի էի ուզումԿամ հակառակը, մարդ գիտեմ, որ մինչև առանձին ապրելն էր խնայողաբար ծախսում:
/ ու կապ չունի մարդ մենակ է թե ընտանիքով է:
…
Ընտանիքը քաղցր բան է: Հաճախ շաաատ քաղցր:
Ու ինչպես համեղ, շատ համեղ խմորեղենը հաճելի է ճաշակելը, բայց նաև ունի իր բացասական կողմը՝ փչացնում է ստամոքսը, ապամները ու ընդանրապես առողջությանը վնաս է, նուննն նաև ծնողական տունը: Բոլորիս էլ շատ լավ ու հաճելի է ծնողական օջախը: Որտեղ ոչ թե դու ես ասում, այլ քեղ ես ասում "վախ, բալա ջան, արի մատիտ փուշը հանեմ", անկախ 10 տարեկան ես թե 80 //:
Մեջբերել
Էջանիշներ