Ուրեմն լեգիտիմություը տուն-տունիկ ա, միլիոնավոր մարդկանց ընտրությունը, քվեն տունտունիկ ա, բայց ինչ որ թիթիզ մասսայի լոպազանալու ցանկությունը՝ իբր թե՝ մեր նախագեյին էլ են ծափ տալիս, էդ տուն-տունիկ չի հա՞, լուրջ գործ ա: Ամոթ ա էլի, նախարար ջան, մեծ տղա ես, սենց բաներ մի գրի: ի՞նչ հարգանք, ընկեր, ով ուզում ա լինի, որ աթոռին ուզում ա վեր ընգած լինի, եթե գնդակահարում ա անմեղ ժողովրդին, եկել պատուհաս ա դառել էդ ժողովրդի գլխին, որտեղ ուզում ա լռվցնի՝ քուչի բեսեդկից մինչև նախագահի նստավայր, ղալաթ ա արել, ի՞նչ հարգանք, ընկեր, ի՞նչ ծափահարություն, ինչի՞ մասին ա խոսքը, էս ի՞նչ լոպազություններ ա: Երկրում քաղաքացին մի կես բերան բողոքելու իրավունք չունի, գնդակահարում են, մորթում են, հետո էլ ասում են՝ մարդ չէր, խոճկոր էր, արյուն չէր, կոլա էր, չէ կոլա չէր լավ, բենզին էր, էսքանից հետո եկել ասում ես՝ հարգենք, ծափ տանք: Դե ծափ տուր, ապեր, ես ծափ չեմ տալու, ես էդքան ստոր չեմ, որ մարտի մեկով իշխանության եկածին ծափահարեմ, ոչ էլ էդքան ջայլամ եմ, որ աչքս փակեմ, լռեմ, ինչ ա թե՝ նախագահի աթոռն ա զբաղացնում, խորհրդանիշ ա: Իմ համար էլ ա խորհրդանիշ, բայց մարտի մեկի արյունն ա խորհրդանշում, ոչ թե հայոց բանակի գլխավոր գերագույն հրամանատար:ministr-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ