Տարբերություն չեմ տեսնում՝ մերը, թե բոլորինս…Դատարկություն-ի խոսքերից
Ուրիշ բա՞ռ: Օրինակ ինչ բա՞ռ:
Եվ ինչու՞ է սեփականությունը կոպիտ հնչում…ուղղակի պիտի այդ բառին ավելի լայն հասկացություն տալ…
Տարբերություն չեմ տեսնում՝ մերը, թե բոլորինս…
Ուրիշ բա՞ռ: Օրինակ ինչ բա՞ռ:
Եվ ինչու՞ է սեփականությունը կոպիտ հնչում…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
<Մերը> ավելի շատ հենց <սեփականության> ուղղվածություն ունի - նախ իմը, հետո քոնը առանց նրանց, իսկ <բոլորինս> բոլոր նրանք` ես, դու, նա, դա բոլորինս ա անկախ ամեն ինչից
Դե ասեցի <պատկանելիություն> սա ինձ ա պատկանում, ոչ թե սա իմ սեփականությունն ա... Կոպիտ հնչում է նրա համար, որ ասելով սեփականություն, կարծես մենք բացառում ենք մնացածին այդ երևույթի պատկանելիությունը...
Իսկ եթե մարդիկ էդ բառը հասկանանք լայն իմաստով ոնց դու ես ասում,
էդ դեպքում, համաձայն եմ...
Մենք հասկացության մեջ մտնում ենք ես, դու, նա... բոլորս, այնպես որ «մերը» կամ «բոլորինս» դա նույն բանն է:
Թող լինի պատկանելիություն, դա հարցի էությունը չի փոխում
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Առաջին մասի հետ համաձայն չեմ
Եթե 3 հոգի կանգնած լինեք, որից 1-ը քո ծանոթն է, մյուսը անծանոթ ու դու ասես <մենք գնանք> անծանոթը կհասկանա, որ ինքը չի գալու, բայց եթե ասես < բոլորով գնանք> դա անծանոթին էլ կվերաբերի: :
Tig (19.10.2009)
Սա արդեն բառախաղ է, որը կրկին խնդրի երկրորդական կողմն է կազմում…Առաջին մասի հետ համաձայն չեմ
Եթե 3 հոգի կանգնած լինեք, որից 1-ը քո ծանոթն է, մյուսը անծանոթ ու դու ասես <մենք գնանք> անծանոթը կհասկանա, որ ինքը չի գալու, բայց եթե ասես < բոլորով գնանք> դա անծանոթին էլ կվերաբերի: :
Թող լինի Բոլորինս
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Դատարկություն (19.10.2009)
Tig ջան, շնորհակալություն հետաքրքիր թեմա ստեղծելու համար։
Իրականում նշածդ խնդիրը շատ ավելի խորը արմատներ ունի։ Ռուս գրող Էմանուել Գերմանը լավ խոսք ունի. «Նա ոչ մի սեփականություն չուներ, անգամ սեփական «ես»»։ Այս կատեգորիայի մարդիկ, եթե իրենք իրենց կյանքի, ընտանիքի հանդեպ չեն զգում սեփականության պատասխանատվություն, ուր մնաց այլ հարցերում։
Վարդան Պետրոսյանը իր ներկայացումներից մեկի ժամանակ քո առաջ քաշած միտքը զարգացրեց, ու նշեց, որ Տիգրան Մեծից հետո երկրի մասշտաբով «լավ տղա» չենք ունեցել, որովհետև հիմիկվա լավ տղեն պադեզդի ու քուչի մակարդակովա լավը («պադեզդիցս ու քուչիցս էն կողմ ինչ ուզում ես արա» ֆորմատով մտածողներ են)։
Իսկ եթե փորձենք դուրս գանք ազգայինի կաղապարներից, ապա ակնհահյտ է, որ Երկիր մոլորակի բնակիչներից միայն շատ քչերն են, որ մտահոգված են «իրական մեր-ով»։ Երկիր մոլորակը ու շրջակա միջավայրը ապականվում է ՄԵՐ կողմից (Mea Culpa Տիգ ջան)։ Մենք ապականում ու փչացնում ենք այն, ինչը մեզ պահում ու սնուցանում է։
Ասածս ամփոփելով նշեմ, որ այս խնդրի պատճառը մարդկային անսահմանության հասնող էգոիզմը և ագահությունն է, որոնց բավարարելու համար մարդկանց մեծամասնությունը պատրաստ է ամեն ինչի։
գիտեք՞
բայց այդ "մեր"-ի սինդրոմը, որն է այսպես ասած "տանս մեջ ամեն ինչ լինի տեղը տեղին, իսկ դռնիցս դուրս թքած ուեմ," մենակ հայերիս չի որ հատուկ է: իմ նկատառումով դա հատուկ է ասիական բռնատռիրական հասարակարգերում գոյատևող բազմաթիվ ժողովուդների՝ ասենք ազերինորին կամ պարսիկներին:
Թեհրանի փողոցներով բաց վիճակով հոսում է կանալիզացիան: իսկ տներում փայլում է ամեն ինչ…
իսկ օրինակ իռլանդացիների կամ շոտլանդացիների մոտ լրիվ հակառակն է: "դրսում" իրանք փայլացնում են, իսկ տներում խոզերի պես են: իրանց մեքենանեի մեջ նույնն է: եթե նստես, բառիս բուն իմաստով սիրտտ խառնում է
Այս երկու տիպերն էլ ունեն իրենց այսպիսի պահվածքի բացատրություները
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ