Եթե Եկեղեցին հոգևոր հովիվներն են, ապա միայն մի քանի արժանիները կան, բայց ես էլի լրիվ ուրիշ բան էի ասում։Չամիչ-ի խոսքերից
Դայան ջան, չի կարելի տենց բաներ ասել, եթե մեր եկեղեցում կան որոշ անարժան հոգեւորականներ դա իրավունք չի տալիս հայտարարել, որ հայ եկեղեցին Աստծուց հեռու է: Մեր եկեղեցին էնպիսի հզոր հոգեւոր ժառանգություն ունի, որ աշխարհը չունի, հայ հոգեւոր երաժշտությունը արդեն մի ամբողջ հարստություն արժի: Նման բան կարող է ասել միայն այն մարդը ով չափազանց հեռու է հայ հոգեւոր մշակույթից:
Էս դեպքում խոսքը միայն հայ եկեղեցու մասին չէր, այլ առհասարակ, համասեռամոլների եկեղեցով ամուսնանալու խնդրին էր վերաբերվում:
Ես համասեռամոլության ագիտացիա չեմ անում, ոչ էլ մի կարգին տոլերանտ եմ էդ երույթի նկատմամբ, չնայած ծայրահեղ դեմ լինել էլ չեմ կարող։ Բարդ թեմա ա ու թեմայի շրջանակներից դուրս կգա, բայց եթե հոգևոր հովիվն ուզում է համասեռամոլին ամուսնացնել, ապա ինքը պիտի ծիսակարգ փոխի, իսկ էդ ոչ մի կապ չունի ամերիկայի կամ առավել ևս Բախի հետ։ (Չգիտեմ ինչ կապ ունի Բախն էդտեղ, բոլոր գրառումները չեմ կարդացել):
Իհարկե մեր եկեղեցու պատերը ներծծված են մեր հոգևոր երաժշտությամբ, իհարկե մեր Կոմիտասից կամ Եկմալյանից լավը՝ մեր ականջի համար ՝ չի կարող լինել, բայց էդ չի նշանակում, որ Եկեղեցի կառույցը ՝ հասարակական կամ պետական ՝ չի կարող ինովացիայի դիմել ՝ ավելի լայն մասշտաբներին հասանելի ու հասկանալի լինելու համար։ Նույնն է հենց արևմտա-արևելա-հայերեն ծիսակարգերը։
Ես իհարկե հարգում եմ քո պահպանողական մտքերն էս հարցում, բայց առաքելական եկեղեցում Բախի հոգևոր երաժշտություն ավելացնելը ՝ հատկապես սփյուռքի համար՝ մի մեծ աղետ չի, ավելի մեծ աղետ ա եկեղեցու շքի տակ թմրանյութ վաճառելը։ Իրական Սոդոմն ու Գոմորն էդտեղ ա, իսկ մենք ՝ կրկնում եմ (c ԼՏՊ) ՝ դրել եսիմ ինչի հետևից ենք ընկել։
Մեջբերել
Էջանիշներ