Իմ բնօրրանի լավ ու վատ կողմերը. հայացք ներսից

[Լուսաբեր]

Նախ մի հարց ունեմ: Հաճախ եմ լսում, որ «Կապանը փոքրիկ Շվեյցարիա է»: Ուզում էի հարցնել. ասողները եղե՞լ են Շվեյցարիայում, տեսե՞լ են նրա բնությունը, որ համեմատում են, թե՞ Շվեյցարիան պարզապես որպես ինչ-որ գեղեցկության տիպար է ծառայում: Շվեյցարիայի կոնկրետ ո՞ր մասին է նման:

Վերջապես էս հարցը ինչ-որ մեկը տվեց
Ասողները շատ են, ինչպես դու նկատեցիր, այդ թվում Շվեյցարիայում եղածները... Հիմնականում ասում են, որ Կապանի պարկած շենքերից կա Շվեյցարիայում մեկ էլ Վլադիվաստոկում , հետո բնությունը, լեռներ, անտառներ, լեռնային գետեր: Ու բացի այդ Կապանում գտնվում է Չայզամի լիճը, որը ամբողջությամբ շրջապատված է անտառով: Օրիանակ այդ լիճը և շրջակայքը շատ նման է իմ պատկերացրած Շվեյցարիային, չնայած, որ այնտեղ չեմ եղել

Հ.գ. Ու քանի որ Ղափանը շատ գեղեցիկ է, իսկ Շվեյցարիան այդ առումով գեղեցկության տիպար է, այն համեմատում են Շվեյցարիայի հետ

լավ կլիներ, որ Երևանը «ամեն ինչի կենտրոնը» չլիներ Հայաստանում, լավ կապված լիներ այլ քաղաքների հետ, որոնք աշխատանքի լավ հնարավորություններ տրամադրեին, և նրանց բնակիչներն առաջին հերթին աշխատանք ունենային իրենց քաղաքներում և ստիպված չլինեին այն փնտրել Երևանում:

Համաձայն եմ, ես մեծ սիրով մեր քաղաքում կապրեի այդ դեպքում

[Surveyr]

Ու բացի այդ Կապանում գտնվում է Չայզամի լիճը,

Լուսաբեր ջան մի փոքրիկ ուղղում անեմ էլի, Չայզամիի փոխարեն արի ասենք Դավիթ-Բեկի ջրամբար, լա՞վ

[ars83]

Վերջապես էս հարցը ինչ-որ մեկը տվեց
Ասողները շատ են, ինչպես դու նկատեցիր, այդ թվում Շվեյցարիայում եղածները... Հիմնականում ասում են, որ Կապանի պարկած շենքերից կա Շվեյցարիայում մեկ էլ Վլադիվաստոկում , հետո բնությունը, լեռներ, անտառներ, լեռնային գետեր:

Պառկած շենքեր երևի կան ինչ-որ մասում, չգիտեմ: Ինձ շատ դուր է գալիս Լոզանը, որտեղ կտրուկ զառիվերներ կան և գտնվում է լճի ափին: Մոնտրյոն էլ էր գեղեցիկ: Տատենց Բյուլն էլ
Իսկ ամենաանհամ շվեյցարական քաղաքը (երևի ոչ միայն Շվեյցարիայի մակարդակով), իմ կարծիքով, Ժնևն է:
Բայց չէի ասի, որ Շվեյցարիան ինչ-որ դրախտային բնություն ունի: Ամեն ինչ լավ մշակված է, բայց, կարծում եմ, մարդու միջամտությունը բավական շատ է. «վայրի գեղեցկություն» շատ չեմ տեսել:

Ու բացի այդ Կապանում գտնվում է Չայզամի լիճը, որը ամբողջությամբ շրջապատված է անտառով: Օրիանակ այդ լիճը և շրջակայքը շատ նման է իմ պատկերացրած Շվեյցարիային, չնայած, որ այնտեղ չեմ եղել

Համենայն դեպս, կարծում եմ չարժի շատ կրկնել այդ համեմատությունը երբ չգիտես՝ ինչի հետ ես համեմատում Մեկ էլ տեսար՝ հեչ էլ «գեղեցկության տիպար» չի:
Ի դեպ, միայն Հարավային Հայաստանի բնակիչներից եմ լսել այդ համեմատությունը. կապանցիները պնդում էին (են), որ Կապանն է «փոքրիկ Շվեյցարիան», մի գորիսեցի ասում էր, որ դա Գորիսն է, և մի սիսիանցի էլ պնդում էր, որ դա Սիսիանն է Մի բան էլ ավելացնեմ, որ շվեյցարացին չի ասի, թե իր քաղաքը «փոքրիկ Հայաստան է» (ասածս այն է, որ նման համեմատություններն ավելորդ են, ըստ իս):

[One_Way_Ticket]

Երբ Անդրկարպատներ էի գնացել (Ուկրաինա), տուրիստական ուղեցույցիս մեջ այդ ռեգիոնը հեղինակը հպարտորեն անվանում էր "ուկրաինական Շվեյցարիա"

[Արիացի]

Համենայն դեպս, կարծում եմ չարժի շատ կրկնել այդ համեմատությունը երբ չգիտես՝ ինչի հետ ես համեմատում Մեկ էլ տեսար՝ հեչ էլ «գեղեցկության տիպար» չի:

Որ ասում են, ընդ որում շատ, էդ նշանակում ա, որ առանց պատճառի չեն ասում: Նմանություններ բնության ու նույնիսկ շինարարության մեջ կա: Ու դա ասվում է ոչ թե նրա համար, որ նշեն Կապանի գեղեցկությունը` Շվեյցարիան դիտարկելով, որպես գեղեցկության չափանիշ (շատ հեշտությամբ կարելի է հակառակը դիտարկել), այլ ուղղակի նմանությունները հաշվի առնելով: Հիմա դու կարող ա Շվեյցարիայում եղել ես, բայց Կապանում չես եղել: Հետո էլ էսօրվա ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների դարում պարտադիր չի մի երկրում լինել, կարծիք կազմելու համար այդ տարածքի բնության ու տեսարժան վայրերի մասին:

Ի դեպ, միայն Հարավային Հայաստանի բնակիչներից եմ լսել այդ համեմատությունը. կապանցիները պնդում էին (են), որ Կապանն է «փոքրիկ Շվեյցարիան», մի գորիսեցի ասում էր, որ դա Գորիսն է, և մի սիսիանցի էլ պնդում էր, որ դա Սիսիանն է Մի բան էլ ավելացնեմ, որ շվեյցարացին չի ասի, թե իր քաղաքը «փոքրիկ Հայաստան է» (ասածս այն է, որ նման համեմատություններն ավելորդ են, ըստ իս):

Համենայն դեպս, ես ոչ մի սիսիանցի ու գորիսեցի չեմ հանդիպել, որ նման բան պնդի, իսկ ես ավելի շատ գորիսեցի ու սիսիանցի եմ հանդիպել:
Հարավային Հայաստան տերմինը հետաքրքիր էր: Առաջին անգամ էի լսում:

[ars83]

Որ ասում են, ընդ որում շատ, էդ նշանակում ա, որ առանց պատճառի չեն ասում: Նմանություններ բնության ու նույնիսկ շինարարության մեջ կա: Ու դա ասվում է ոչ թե նրա համար, որ նշեն Կապանի գեղեցկությունը` Շվեյցարիան դիտարկելով, որպես գեղեցկության չափանիշ (շատ հեշտությամբ կարելի է հակառակը դիտարկել), այլ ուղղակի նմանությունները հաշվի առնելով: Հիմա դու կարող ա Շվեյցարիայում եղել ես, բայց Կապանում չես եղել: Հետո էլ էսօրվա ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների դարում պարտադիր չի մի երկրում լինել, կարծիք կազմելու համար այդ տարածքի բնության ու տեսարժան վայրերի մասին:

Այո, Շվեյցարիայում եղել եմ, Կապանում՝ ոչ։ Կապանի տեղադրած նկարները դիտեցի, առանձնապես մեծ նմանություն իմ տեսած շվեյցարական համայնապատկերների հետ չնկատեցի։

Համենայն դեպս, ես ոչ մի սիսիանցի ու գորիսեցի չեմ հանդիպել, որ նման բան պնդի, իսկ ես ավելի շատ գորիսեցի ու սիսիանցի եմ հանդիպել:

Պարզ է, որ դու ավելի շատ գորիսեցի տեսած կլինես, քանի որ ապրել ես նրանց հարևանությամբ։ Դե հիմա իմ տեսած գորիսեցիներից մեկը էլի խոսում էր Գորիսի և Շվեյցարիայի նմանության մասին։

Անկեղծ ասեմ. ինձ այս համեմատությունները դուր չեն գալիս և թվում են ինչժոր բարդույթի արտահայտում։
Ես, օրինակ, Երևանը չեմ անվանի, ասենք, փոքրիկ Անդորրա, կամ էլ մեծ Լիխտենշտեյն։ Երևանը Երևանն է, Անդորրան՝ Անդորրան։

[_Հրաչ_]

Ես էլ ներկայացնեմ Վանաձորը` իմ հարազատ քաղաքը:

Վանաձորը Հայաստանի մեծությամբ երրորդ քաղաքն է և հանրապետության հյուսիսային մասում գտնվող Լոռու մարզի մարզկենտրոնը։



Բնակչությունը 100 000-ից ավելի է:
Սկզբում Վանաձորի տարածքում եղել է փոքր գյուղ` Ղարաքիլիսա անունով, որը Հայաստանում խորհրդային կարգերի հաստատվելուց հետո, 1935 թվականին վերանվանվեց Կիրովական` կոմունիստ Կիրովի անունով, իսկ Հայաստանի անկախացումից հետո, 1992 թվականին քաղաքին տրվեց Վանաձոր անունը:


Լոռու մարզպետարան`




1929-30-ին կազմվել է Վանաձորի առաջին հատակագիծը (ճարտարապետներ` Կ. Հալաբյան, Մ. Մազմանյան, Գ, Քոչար), որը նախատեսում էր քաղաքի տարածքը ընդլայնել արևմտյան և արևելյան ուղղություններով` Դիմաց թաղամասում:
1939 թ.-ի գլխավոր հատակագծով (ճարտարապետներ` Ն. Զարգարյան, Ա. Մինասյան) որոշակի է դարձել քաղաքի կերպարը` զարգացման նշանակալից հեռանկարներով (արդյունաբերական կենտրոն և ամառանոցային վայր):
1949 թ.-ին կազմվել է նոր գլխավոր հատակագիծ (ճարտարապետներ` Հ. Դավթյան, Ռ. Գրիգորյան): 1950-ական թթ.-ին կառուցապատվել է Կիրովի անվան (այժմ` Հայքի) հրապարակը` քաղաքի վարչակառավարչական կենտրոնը:

Գուգարք հյուրանոցը` Վանաձորի Հայքի հրապարակում`



Անսամբլային կառուցապատման ուշագրավ նմուշներ են Տիգրան Մեծ պողոտան, Թումանյան փողոցը, Շահումյանի հրապարակը` իր արհեստական լճերով, և քաղաքային կենտրոնական այգին:

Վանաձորի «Լճերը»`



Վանաձորում է ծնվել հայ անվանի գրող Ստեփան Զորյանը:
Ամեն տարի, հոկտեմբերի առաջին շաբաթ օրը Վանաձորում նշվում է քաղաքի տոնը:

«Կիրովական» հյուրանոցը`




Հակիրճ` այսքանը իմ քաղաքի մասին: Հ. Մ.

[Շինարար]

Հրաչ ջան, քանի որ դու թվարկում էիր Վանաձորի նախկին անունները, ավելացնեմ, որ մեր քաղաքի տարածքում գտնվող ամենահին բնակավայրը կոչվել է Կանակա, հետո նոր գալիս են՝ Ղարաքիլիսա, Կիրովական, Վանաձոր:

[Շինարար]

«Կիրովական» հյուրանոցը`

Հյուրանոցից մի քիչ ներքև սպիտակ տնակում ապրում է դերասան Վրույրը, որը «Մի վախեցիր» ֆիլմում խաղում է գլխավոր հերոսի ընկերոջ ղարաբաղցի քեռու դերը:

[_Հրաչ_]

Իսկ Կանակայի մասին ինչ-որ աղբյուրներ կա՞ն ինտերնետում:

[Yeghoyan]

Ի դեպ, միայն Հարավային Հայաստանի բնակիչներից եմ լսել այդ համեմատությունը. կապանցիները պնդում էին (են), որ Կապանն է «փոքրիկ Շվեյցարիան», մի գորիսեցի ասում էր, որ դա Գորիսն է, և մի սիսիանցի էլ պնդում էր, որ դա Սիսիանն է Մի բան էլ ավելացնեմ, որ շվեյցարացին չի ասի, թե իր քաղաքը «փոքրիկ Հայաստան է» (ասածս այն է, որ նման համեմատություններն ավելորդ են, ըստ իս):

Սիսիանցին նման բան չի կարող ասել, ես տեսել եմ Սիսիանը, նամանավանդ հիմա քաղաքի մի նշույլ անգամ չկա,գյուղերում ավելի շատ մարդ կա, քան քաղաքում: Տներն էլ հասարակ մեկ-երկու հարկանի, մի քանի հատ էլ նոր բազմահարկ շենք ունեն: Դատարկվել է քաղաքը, մտնում ես քաղաք, եթե ուզենաս էլ չես կարող կորել Բայց բնությունը ամեն ինչ արժի, հիանալի վայր է: Շատ գեղեցիկ է Շաքեի ջրվեժը/համանուն գյուղում է գտնվում/,մի նկար դնեմ տեսեք/ադնօից եմ ցրել, հատուկ ակումբի համար/
Ի միջայլոց հիմա այս գեղեցիկ ջրվեժը փողով է, դա էլ շատ համարեցին, վերցրին ու փակեցին, ուզւմ ես տեսնել բնություն պետք է վճարես/թե որտեղ է նման բան գրված չգիտեմ/
Մի դեպք հիշեցի, ծանոթներից մեկն է պատմել,երբ գնացել են զինվորի մոտ:Տեսակցության ժամանակն ավարտվում է, որոշում են հյուրանոց գտնեն մի 2 օր մնան: Ամբողջ Սիսիանում չեն կարողանում մի կարգին տեղ գտնեն/մարդ չկա, որ հարցնեն/, 3 ժամ փնտրելուց հետո բաց դռներով մի շենք են հազիվ գտնում,մտածում են հյուրանոց է, կամ խանութ, մտնում են մարդ չկա, բարձրանում են 2-րդ հարկ, էլի մարդ չկա, մի քիչ քչփորելուց հետո պատերի ցուցակներից հասկանում են, որ քաղմասում են:
Սիսիանում հիմա 19-րդ դարն է, պետական մարմիններին մեկ-մեկ հիշեցնել է պետք, որ ուրիշ քաղաքներ էլ ունենք, որոնց վրա ավելի շատ ուշադրություն է պետք դարձնել: