Էրեկ Muse-ի համերգին էի: Անկեղծ ասած, սկզբում մի քիչ թերահավատորեն էի մոտենում, թե ոնց կլինի, որովհետև մեծ համերգների առանձնապես սիրահար չեմ: Բայց Muse-ը լրիվ սպասելիքներս գերազանցեց: Հարգնանքներս էս խմբի նկատմամբ, որ էսքան տարվա կարիերայից հետո իրանք իրանց գործին շատ լուրջ են մոտենում: Համերգը մի համերգ չէր, հսկայական շոու էր: Վերևներից ինչ ասես չէր իջնում գլխներիս: Վիդեոպրոյեկցիաներն էլ վերջն էին: Ու պլյուս 360 աստիճանի բեմ էր, այսինքն՝ խմբի անդամները մի ծերից մյուսն էին վազում: Ահագին լուրջ աշխատանք ա տենց նվագել կարողանալը, որ խմբիդ անդամներին առանց տեսնելու սաղ ճիշտ անես: Հանդիսատեսն էլ վերջն էր: Հավանաբար մոտ տասը հազար մարդ կար էնտեղ, ու բոլորը մեկ դառած տժժում էին: Մի խոսքով, խոնարհվում եմ էս խմբի առջև: Լավ ա, որ դեռ սենց խմբեր կան:
Մեջբերել
Էջանիշներ