...Իսկ օգուտը հսկայական էministr-ի խոսքերից
: Թուրքիան փակ սահմանի պատճառով տնտեսական ահռելի կորուստներ է ունենում (դե, ոչ թե կորուստ է կրում, այլ զրկվում է հավելյալ շահույթից): Սահմանը բացելով՝ Թուրիքան, օրինակ, միանում է ռուսական երկաթուղուն: Թուրքիայի՝ փակ սահման ունենալը նաև լավ քաղաքական խաղաքարտ է Թուրքիայի հակառակորդների ձեռքին: Չեմ զարմանա, եթե շուտով սկսեն արագացված տեմպերով Կիպրոսի հարցն էլ լուծել: Մի ուրիշ ֆանտաստիկ տարբերակ էլ է մտքովս անցնում. Ղարաբաղի հարցի լուծում, Թուրքիայի տարածքով ՆԱՏՈ-ի «խաղաղապահ» ուժերի մուտք Ղարաբաղ՝ Հայաստանի տարածքով (չէ, սա լրիվ հեքիաթային է բայց
Իսկ այ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու փաստը ցավալի է: Ի վերջո, հանձնաժողովի ստեղծման փաստը և քննարկումների արձանագրությունները կմնան, իսկ սահմանը ցանկացած պահի կարող է կրկին փակվել:
Ինձ մեկ այլ հարց է խիստ հետաքրքրում. հայ-թուրքական հարաբերություններում Ռուսաստանի դերը: Ի վերջո, ինչքան էլ տխուր է, բայց միջազգային բեմում Հայաստանի շուրթերով Ռուսաստանն է խոսում: Թուրքիան, իր հերթին, բնականաբար՝ անհամեմատ ավելի ծանրակշիռ ֆիգուր է, սակայն նրա հետևում էլ ԱՄՆ-ի ստվերն է երևում: Արդյո՞ք պատահական է, որ տարածաշրջանում փորձ է արվում մի տեղում լարումը թուլացնելու, եթե մեկ այլ տեղում՝ Իրանում, այդ լարումն անընդհատ աճում է: Չգիտեմ, ուղղակի բարձրաձայն և ոչ այնքան խորը մտածում եմ:
Մեջբերել
Էջանիշներ