Դրական
Բացասական
Կարծիք չունեմ
Ռեալիստ ջան, մենք դժվար թե թուրքերին "զաստավիտ" անեինք, որ սահման բացեն. ուրեմն ստեղից մի օգուտ ունեն. էնքան մեծ օգուտ, որ իրանց և իրանց պուճուր ախպոր թշնամուն ապաշրջափակելը աչքներին չի գալիս: Հիմա հարցը նայա թե էդ ինչ օգուտա: Հարսին ում հետևով են լավություն անում....
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Թուրքերը ոչ մի օգուտ չունեն, այդ պատճառով կաշխատեն հնարավորինս ձգձգել ու խոչընդոտներ հարուցել. միայն ձևական միջազգային հանրության աչքում բարձրանալն է: Եթե կարող ես, 90-ականների սկզբի պատմությունը թերթիրministr-ի խոսքերից
Այսինքն՝ դու երևի ականատես էլ եղած կլինես
Վերջին խմբագրող՝ Ambrosine: 01.09.2009, 13:59:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
REAL_ist (28.09.2009)
իսկ ըստ ինձ, շատ լավ էլ ունեն.. պետք չի մոռանալ, որ Թուրքիայի` եվրաինտեգրման գործընթացի առաջին խանգարող հանգամանքը հարևանների հետ բարեդրացիական հարաբերությունների բացակայությունն է... ու ամեն անգամ Թուրքիայի երեսին են շպրտում էս փաստը....Թուրքերը ոչ մի օգուտ չունեն, այդ պատճառով կաշխատեն հնարավորինս ձգձգել ու խոչընդոտներ հարուցել. միայն ձևական միջազգային հանրության աչքում բարձրանալն է: Եթե կարող ես, 90-ականների սկզբի պատմությունը թերթի
Իսկ Եվրոպան վերջերս հայտարարել է ինտեգրացիայի <<դադարի>> մասին
Եվրոպան, երբ ցանկանում է թուրքերին ինչ-որ բան պարտադրել, հիշեցնում է պատմությունը, եթե պատմական կնճիռն էլ հարթվի, Եվրոպան մի ուրիշ կետ կգտնի՝ Թուրքիայի մուտքը Եվրոպա կասեցնելու համար: Բայց ես ավելի հակված եմ մտածել, որ նույնիսկ կխոչընդոտեն պատմական կնճռի հարթմանը. Եվրոպային պետք չի զարգացած, գերհզոր մահմեդական աշխարհ:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
համաձայն եմ, դա հենց տենց էլ կա.. բայց մի մոռացի, որ Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի 2-րդ երկիրն է, ու նրան վաղ թե ուշ հնարավոր չի լինի մերժել... իսկ Թուրքիան էլ կամաց կամաց փորձում է վերացնել ինտեգրման դեմ կանգնած խոչընդոտները.... սա ուղղակի ժամանակի հարց պետք է որ լինի..
Բիձա (02.09.2009)
Դավիթ ջան, դու էլ մի մոռացի, որ Եվրոպան ցանկանում է անկախ լինել ԱՄՆ-իցՈւ Թուրքիային էլ, իմ կարծիքով, կօգտագործեն՝ ցույց տալու համար ԱՄՆ-ի թույլ դերը Եվրոպայում: Իսկ թե հետո ինչ կլինի, կախված է <<առևտրական պայմանագրից>>:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
davidus (01.09.2009)
Թուրքերը հաստատ իրենց կամքով չեն այս քայլին գնում, ԱՄՆ-ի ու միջազգային հանրության ճնշման արդյունքը կլինի սահմանի բացումը, եթե իհարկե Թուրքիան իրեն հատուկ խաղեր չսկսի տալ, մասնավորապես պառլամենտը չմերժի:
Ինչ մնումա պատմաբանների հանձնաժողովին, դա միջկառավարական ենթահանձնաժողովա, որը քննարկելուա պատմական փաստերի հետ կապված պետությունների խնդիրները: Հանձնաժողովի ստեղծումը չի նշանակում, որ այնտեղ պետքա ապացուցվի ցեղասպանության փաստը, այլ կներկայացվեն ապացույցները և կարվեն առաջարկներ: Եթե չլինեն շփումներ և քննարկումներ, այդ հարցը առաջ չի գնա, մի մոռացեք, որ վերջին հաշվով Թուրքիային պետքա հասցնենք նրան որ ընդունի ցեղասպանությունը, ոչ թե ԱՄՆ-ին կամ այլ պետությունների: Իսկ դրան հասնելու միջոցներից մեկն էլ այդ թեմաներով քննարկումներն են:
Ամեն դեպքում ես դրական եմ գնահատում այս արձանագրությունները, ամեն տեսակ բանբասանքի նման մտավախությունները չնչին են սպասվող օգուտներից: Ամենակարևորը փաստնա, որ Ղարաբաղի հակամարտության վերաբերյալ ոչ մի բառ անգամ չկա, ինչը այդքան ուզում էր մեր հարևան Ադրբեջանը:
Թուրքիայի ԵՄ մուտքի միակ խանգարող հանգամանքը Եվրոպական գերտերությունների կտրուկ դեմ լինելն է, մնացածը ձևական պատճառներ ու հիմնավորումներ են, որոնք ցանկության դեպքում կարող են հեշտությամբ շրջանցվել: Թուրքիան սենց թե նենց մոտակա տանսամյակում ԵՄ մտնելու շանսեր չունի:պետք չի մոռանալ, որ Թուրքիայի` եվրաինտեգրման գործընթացի առաջին խանգարող հանգամանքը հարևանների հետ բարեդրացիական հարաբերությունների բացակայությունն է.
Վերջին խմբագրող՝ REAL_ist: 01.09.2009, 17:28:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Բիձա (02.09.2009)
...Իսկ օգուտը հսկայական է: Թուրքիան փակ սահմանի պատճառով տնտեսական ահռելի կորուստներ է ունենում (դե, ոչ թե կորուստ է կրում, այլ զրկվում է հավելյալ շահույթից): Սահմանը բացելով՝ Թուրիքան, օրինակ, միանում է ռուսական երկաթուղուն: Թուրքիայի՝ փակ սահման ունենալը նաև լավ քաղաքական խաղաքարտ է Թուրքիայի հակառակորդների ձեռքին: Չեմ զարմանա, եթե շուտով սկսեն արագացված տեմպերով Կիպրոսի հարցն էլ լուծել: Մի ուրիշ ֆանտաստիկ տարբերակ էլ է մտքովս անցնում. Ղարաբաղի հարցի լուծում, Թուրքիայի տարածքով ՆԱՏՈ-ի «խաղաղապահ» ուժերի մուտք Ղարաբաղ՝ Հայաստանի տարածքով (չէ, սա լրիվ հեքիաթային է բայց
Իսկ այ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու փաստը ցավալի է: Ի վերջո, հանձնաժողովի ստեղծման փաստը և քննարկումների արձանագրությունները կմնան, իսկ սահմանը ցանկացած պահի կարող է կրկին փակվել:
Ինձ մեկ այլ հարց է խիստ հետաքրքրում. հայ-թուրքական հարաբերություններում Ռուսաստանի դերը: Ի վերջո, ինչքան էլ տխուր է, բայց միջազգային բեմում Հայաստանի շուրթերով Ռուսաստանն է խոսում: Թուրքիան, իր հերթին, բնականաբար՝ անհամեմատ ավելի ծանրակշիռ ֆիգուր է, սակայն նրա հետևում էլ ԱՄՆ-ի ստվերն է երևում: Արդյո՞ք պատահական է, որ տարածաշրջանում փորձ է արվում մի տեղում լարումը թուլացնելու, եթե մեկ այլ տեղում՝ Իրանում, այդ լարումն անընդհատ աճում է: Չգիտեմ, ուղղակի բարձրաձայն և ոչ այնքան խորը մտածում եմ:
Ribelle (06.10.2009)
Հայկօ ջան հաստատ իմացի, Թուրքիան ցանկություն չունի սահմանը բացելու ու քո նշած օգուտները չնչին բաներ են Թուրքիայի նման հզոր պետության համար
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Հայկօ ջան, Թուրքիայի օգուտը բաց սահմանի դեպքում՝ տնտեսական առումով, շաաաատ չնչին է, ու հենց այդ նկատառումով էլ երբեք խանդավառված չի եղել Արցախի պատերազմից հետո սահման բացել:...Իսկ օգուտը հսկայական է
Քաղաքական առումով՝ էլի շոշափելի առաջընթաց կհամարվի, բայց էլի եմ ասում, ԵՄ-ն մտադիր չէ Թուրքիային իր շարքերը ներգրավել...
Լավ էլ բարձրաձայն խորհում եսԻսկ այ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու փաստը ցավալի է: Ի վերջո, հանձնաժողովի ստեղծման փաստը և քննարկումների արձանագրությունները կմնան, իսկ սահմանը ցանկացած պահի կարող է կրկին փակվել:
Ինձ մեկ այլ հարց է խիստ հետաքրքրում. հայ-թուրքական հարաբերություններում Ռուսաստանի դերը
ԱՄՆ-ը, իմ կարծիքով, խնդիր է դրել իր առջև լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը և ուղղել գլուխ բարձրացնող Իրանի դեմ:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ես կասեի՝ իր առջև խնդիր է դրել լուծել տարածաշրջանում բոլոր խնդիրները, միավորել Անդրկովկասը, ապա այդ ամբողջ աջաբ-սանդալը միավորել Իրանի հետ և վերջնականապես կզցնել առանց այն էլ սկող Ռուսաստանին:
Դա հնարավոր կլինի միայն այն ժամանակ, երբ Իրանում ռեալ աշխարհիկ իշխանություն լինի, իշխանության գլուխ էլ՝ ԱՄՆ-ի դրածոն: Այսինքն՝ գաղափարական հիմքը դրված կլինի՝ ամեն ինչ իր ծրագրածով տանելու համար: Իսկ այս պայմաններում Իրանը պատերազմի դուրս կգա ԱՄՆ-ի դեմ, Ռուսաստանն էլ ձեռքերը ծալած հո չի՞ նստելու: Մի հատ <<Վրաստան>> էլ կանի՝ թեկուզ Ադրբեջանում: Գուցե իր սխալը ուղղի, մինի կայսրությունն էլ փլուզի:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Չգիտեմ սահմանը բացել ինչ տնտեսական օգուտներ կամ վնասներ է տալու, բայց դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելն ու պարտավորվելը, որ պիտի մշակութային կապեր հաստատվեն, ու պիտի պահպանվեն ժողվուրդների մշակութային ժառանգությունները, համարում է խիստ դրական: Հաշվի առեք, որ թուրքերը մշակութային ժառանգություն, որպես այդպիսին, չունեն: Իսկ մենք ունենք հսկայական ժառանգություն, որն անտերության է մատնված Թուրքիայի տարածքում: Մեր խելոքները լավ կանեն, որ կամաց կամաց, ոչ թե խթանեն տուրիզը Հայաստանից դեպի Թուրքիայի միջերկրածովյան ափերը, այլ արտասահմանից Հայաստան, ու բաց սահմանով դեպի Արևմտյան Հայաստան: Համ մոտիկ կլինի, համ էլ արդարացի:
Իսկ տնտեսական առումով, հետևանքները մոտ ժամանակներս դեռ չենք զգալու: Առանց բաց սահմանների էլ Հայաստանը ողողված է թուրքական ապրանքներով, իսկ մենք Թուրքիային մատակարարում ենք փողոտ տուրիստներ ու մարմնավաճառներ: Ամենայն հավանականությամբ, վրացական միջնորդությունից հրաժավելը ավելի կէժանացնի թուրքական ապրանքները Հայաստանում, ու մոտ ապագայում ահագին ազգային արտադրողներ մրցակցությունից դուրս կմնան: Դրա համար մեր կառավարությունն ավելի խելացի պիտի լինի, ու ժամ առաջ ազատվի իրեն ծառայող մոնոպոլիստ օլիգարխներից, որ մեր տնտեսությունն էլ դառնա այնքան մրցունակ, որ քիչ թե շատ դիմադրի թուրքական ճնշմանը:
Իսկ Թուրքիայի օգուտներն, իմ կարծիքով, ակնհայտ են: Դրանք տնտեսական բնույթի չեն ու չեն էլ կարող լինել - տնտեսական առումով Հայաստանը շատ փոքրիկ պատառ է թուրքերի համար, որ որևէ ազդեցություն ունենա նրա տնտեսության վրա: Հարցը նրանում է, որ Թուրքիան ամենայն հավանականությամբ կորցնում է երբևէ ԵՄ մտընելու հույսը, ու որպես դրան այլընտրանք ձգտելու է դառնալ տարածաշրջանի կենտրոնաձիգ ուժը: Իսկ դրա համար փակ սահմաններ պետք չեն, - դրա համար պետք են Թուրքիայի հետ պինդ կապված վասալներ: Ռուսական լծից փախչող անդրկովկասի համար ստեղծվում է նոր ծանրության կենտրոն, որի շուրջ նրանց ստիպելու են համախմբվել:
Գազամուղներ, նավթամուղներ, ճանապարհներ, առևտուր, ու մեկ էլ բոլորս առավոտյան իրար հանդիպելուց ասում ենք յախշալար:
Հայ-թուրքական արձանագրությունները հակասահմանադրական են
Հայաստանի անկախության մասին հռչակագիրը Հայաստանի Հանրապետության հիմնադիր փաստաթուղթն է և Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության հետ միասին նրա հիմնարար երկու փաստաթղթերից մեկը: Այն սահմանադրության հետ կազմում է մեկ միասնական ամբողջություն, քանի որ ՀՀ սահմանադրությունը խարսխված է Անկախության մասին հռչակագրում ամրագրված սկզբունքների և նպատակների վրա:
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրությունը սկսվում է հետևյալ պարբերությամբ . ¦Հայ ժողովուրդը, հիմք ընդունելով Հայաստանաի անկախության մասին հռչակագրում հաստատագրված հայոց պետականության հիմնարար սկզբունքներն ու համազգային նպատակները ……… ընդունում է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը§:
Հիմա տեսնենք, թե ի±նչ ¦հիմնարար սկզբունքներ և համազգային նպատակներ§ են ամրագրված Հայաստանի անկախության մասին հռչակագրի մեջ: Հռչակագրի 11–րդ կետով Հայաստանի Հանրապետությունը անվերապահորեն պարտավորվում է հետևյալը. ¦Հայաստանի Հանրապետությունը սատար է կանգնում 1915 թվականին Օսմանյան Թուրքիայում և Արևմտյան Հայաստանում հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործին§:
Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին արձանագրության յոթերորդ կետը հռչակում է .¦Շեշտելով իրենց հանձնառությունը` ձեռնպահ մնալ բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն անհարիր քաղաքականություն վարելուց§:
Հանձնառության այս ոչ հստակ ձևակերպումը չափազանց ընդգրկուն է: Այն շատ բան կարող է նշանակել, մեկնաբանության հարց է: Սակայն միանշանակ է, որ սրանով Թուրքիան իրավունք է ստանում վերահսկելու Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը: Արձանագրության նման հանձնառությամբ Հայաստանի Հանրապետությունը չի կարող ¦սատար կանգնել§ ցեղասպանության ճանաչման գործընթացին, քանի որ նման քաղաքականությունը ¦անհարիր կլինի բարիդրացիական հարաբերությունների ոգուն§:
Նման հանձնառությունը հակասության մեջ է մտնում Հայաստանի անկախության հռչակագրի մեջ ամրագրված և Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրության մեջ վկայակոչված հիմնարար սկզբունքներից և համազգային նպատակներից առնվազն մեկին, հետևաբար հակասահմանադրական է:
Արա Պապյան
Մոդուս վիվենդի կենտրոնի ղեկավար
14 սեպտեմբերի 2009թ.
Նա լոք մի բառ ինձ շշնջաց, այնպէս կիսատ ու սիրտը կախ, ես շրջւեցի, բայց նա չկար
http://lav-tgha.izfree.com
Կոպիտ սխալներ Արտգործ նախարարութեան կողմից արձանագրութիւնների հայերէն թարքմանութեան մէջ
Արձանագրութիւնների ՀՀ արտգործնախարարութեան կողմից ներկայացված հայերէն թարգմանութիւնները սխալաշատ են և խիստ թերի: Վերոյիշեալ արձանագրութեան մէջ կայ պարբերութիւն որի արտգործնախարարութեան թարգմանութիւնը հնչում է այսպէս. «Վերահաստատելով երկու երկրների միջև գոյութիւն ունեցող ընդհանուր սահմանի փոխադարձ ճանաչումը` սահմանված միջազգային իրաւունքի համապատասխան պայմանագրերով »:
Անգլերէն բնագրի տվեալ պարբերութիւնում չկայ վերահաստատելով (reconfirming) բառը: Այդ պարբերութիւնը սկսում է confirming (հաստատելով) բառով: Անվիճելի է, որ հաստատելը և վերահաստատելը իրաւական տարբեր նշանակութիւններ ունեն:
Անգլերէնի նույն պարբերության մէջ բացակայում է ընդհանուր սահման (common border) հասկացութիւնը: Այն խոսում է պարզապէս գոյութիւն ունեցող սահմանի (existing border) մասին: Երբ սահմանը բնութագրում ենք որպէս ընդհանուր սահման , ապա դրանով իսկ տվեալ սահմանին տալիս ենք որոշակի օրինականութեան և կայացվածութեան երանգ:
Արգործնախարարութեան թարգմանութեան մէջ «reiterate» բառը թարգմանված է «հաստատել» բառով: «Reiterate» նշանակում է մի բանը շեշտելու, ընգծելու նպատակով կրկնել (repeat, say again, go over, restate, do again, recap, retell): Այն չունի հաստատել (confirm) իմաստը: Շեշտելն աւելի թոյլ հանձնառութիւն է, քան հաստատելը:
Արգործնախարարութեան թարգմանութեան մէջ «incompatible» բառը թարգմանված է «չհամապատասխանող» բառով, որն առնվազն ոճական սխալ է: Ճիշտը` «անհամատեղելի, անհարիր» բառերն են:
Ապա հարց է ծագում թէ ինչի համար են կատարւել այսպիսի կոպիտ սխալներ, այն էլ մի փաստաթխտի պարագայում, երբ դրա հիմամբ պէտք է կայացնել ճակատագրական որոշում:
Վերջին խմբագրող՝ lav tgha: 15.09.2009, 19:55:
Նա լոք մի բառ ինձ շշնջաց, այնպէս կիսատ ու սիրտը կախ, ես շրջւեցի, բայց նա չկար
http://lav-tgha.izfree.com
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ