Գևորգյան ջան, ես լողորդ եմ, խզարելուց բան չեմ հասկանում.Հակոբ Գեւորգյան-ի խոսքերից
Դուրս կգա եթե այդ մարդկանց միանգամից խզարես։
Երկար–բարակ պատմություններով դրանց հախից չես գա, բիձա ջան։ Վերցնում ես մի չոր փայտ, ես կարամ դա չարխովս տաշեմ ու տամ քեզ, ու տալիս ես դրանց գլխին։
Տեղն ու տեղը լուծվում են Հայ Թուրքական ու մնացած մանր մունր հարցերը։
Ես քեզ ոչ թե փայտ, այլ տոկառնու վրա տաշած արմատուրի սիրուն կտոր կնվիրեմ.
Դու հենց մեկի գլխին տվիր, մենք ստեղի սաղ ժողովրդով, էդ գործը պրավալ տված կնկա հետ միասին, չարխած փետերով մնացածի հարցերը կլուծենք
Էլմոն էլ իրա բալկոնից սաղ կնկարահանի, կդնի յու տյուբ.՞
Չէ, Էլմո՞
Մեջբերել
Էջանիշներ