Հիմք չունեմ չհավատալու այս մարդուն: Դուրս է գալիս, ինչպես միշտ, իրականում խոսվել է մի բան, իսկ բոլոր պատերին ներքին հակառակորդների կողմից գրվել մի այլ բան: Եվ այդ ամենը իհարկե գործի մանրամասն իմացությամբ: Ոչինչ չի հիշացնու՞մ:«Ըստ այդ առաջարկների, Ադրբեջանը եւ Հայաստանը իսկույն հրադադար են հաստատում, հայկական զորքերը դուրս են բերվում ադրբեջանական հողերից...«Առավոտը» Սամսոն Էոզարարատին խնդրեց պարզաբանել, թե իրոք այդ հանդիպման ժամանակ եղե՞լ են նման պայմանավորվածություններ: «Ոչ: Այդ հանդիպման ընթացքում բնավ մեկ համաձայնություն չեղավ,- կտրուկ հերքեց նա:- Բայց եղավ խնդրի նկատմամբ մոտեցման փոփոխություն:
Վերջն էլ էր լավը: մոտավորապես ինչ մտքովս անցնում է, հիմա կգա հաջորդը և նույն ձևով կշարունակի և բոլորս հանկարծ կհամաձայնվենք:
Միայն հաստատվում եմ այն մտքի մեջ, որ այժմյան հակառակորդները (ՀԱԿ, Դաշնակ) հեչ էլ արձանագրության դեմ չեն պայքարում, քանի որ գիտեն, որ պրոցեսը վաղուց սկսվել է և պլանով էլ գնում է: Բայց հրաշալի առիթ է Սերժին դուրս անելու, իսկ նա դա վաստակել է իր ներքին քաղաքականությամբ: Եվ եթե մենք նորից դժգոհ կլինենք ապագա նախագահով, ի՞նչն ենք առաջին հերթին հիշելու՝ նրա թուրքական քաղաքականությունը...
Գիտես Վիշապ, ես չեմ կարող դա պնդել: Կարող են մեր օգտին լինել ըստ պարագաների, ճիշտ կիրառման դեպքում, միջազգային և այլն:Ուզում ես ասել, որ այս արձանագրությունները մեր օգտին են։
Կարող են և վնասել: Վնասի մասին էլ ոչ միայն չանա են տփում ֆորումցիները կամ ժուռնալիստները, այլ նաև լուրջ մարդիկ: Ես լսում եմ երկու կարծիքները և համեմատում:
Ես վիճում եմ միայն այն բաձարձակ ինքնավստահ ամենագետ հաստատումների հետ, որոնք հիմնվում են իրենց ականջով լսված Գյուլ- Սարգսյան խոստումներին մեկ էլ Նալբանդյանի դեմքի արտահայտությանը, որպեսզի պնդեն, որ այս ամենը մեզ վնաս է:
Մեջբերել
Էջանիշներ