Հայաստանի և Թուրքիայի միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրություն

[Տատ]

Հիմա արի ես քեզ տրամաբանության ուղղություն ցույց տամ, ու դու մնացածը մտածիր.

Միակ, բաձարձակ ու ճիշտ տրամաբանության՞:
Իսկ ինչպես է էն նույն բաժակի հարցը, որին մի տրամաբանությամբ կիսով լիքն են անվանում, իսկ մյուս տրամաբանությամբ՝ կիսով դատարկ:

Ես մտածել չգիտեմ, իզուր են ջանքերդ: Իսկ դու ուրիշ կարծիք լսել չգիտես, էնպես որ իմ ջանքերն էլ իզուր են:

Կարդալ ես գիտեմ, ձեր խելոք (առանց չակերտի անշուշտ) վերլուծությունները մեկ-մեկ կկարդամ:

[Chuk]

Անկախ թե ինչ կասի պաշտոնական ՀԱԿ-ը միևնույն է ՀԱԿ-ի համակիրներից ոմանք ում համար սկզբունքային չեն անձերը և անունները և միաժամանակ դեմ են արձանագրություններին ինձ թվում է կմիանա բողոքին, ամեն դեպքում ես նման մարդիկ գիտեմ: Մի կողմից իմ կարծիքով հա ճիշտ ա դաշնակցության մասին Ա/ Աբրահամյանի կարծիքը , մյուս կողմից կարելի ա ուղղակի անտեսել կազմակերպողներ ով լինելը , քանի որ ուրիշ նման չափի բողոքի ակցիա դժվար կազմակերպվի այլ ուժերի կողմից: Իշխանավորները երևի լավ ուրխանում են տեսնելով, որ ինչքան ա պառակտում օգնում իրենց:

Ճիշտ ես ասում, ես էլ եմ լսել, որ էսօր ՀԱԿ-ի համակիրներից ոմանք գնալու են ՀՅԴ հանրահավաքին... նայելու, թե քանի մարդ կա
Իսկ եթե լուրջ, ապա ՀԱԿ սկզբունքային ու գաղափարական համակիրներից և ոչ մեկը այս ակցիային չի կարող մասնակցել, մակարդակն այլ է

[Chuk]

Միակ, բաձարձակ ու ճիշտ տրամաբանության՞:

Ոչ, միակը չի, բայց այն է, որը հերքել չես կարողանա, Տատ, ի տարբերություն քո բերած վերլուծության, որը ոչ մի հիմք չունի:

[urartu]

ժողովուրդ ինչ եք կարծում Սեռժը սրա տակից դուրս կգա, ինձ թվում է, որ դաշնակների այս խաղի հետևում Քոչարյանն է կանգնած, և հետո ինձ մի հարց էլ է խիստ հետաքրքրում ՝ չնայած Չուկի բերած բոլոր փաստարկներին, ԼՏՊ-ի լռությունը ինձ անհասկանալի է

[Chuk]

Հայ–թուրքական կարգավորման հարցը Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունում առկա է եղել սկսած անկախության առաջին տարիներից, անգամ 1992 թ. պատրաստվել է դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին փաստաթուղթ։ Այսօր լրագրողների հետ «Դուպլեքս» ակումբում կայացած հանդիպման ժամանակ նման հայտարարությամբ է հանդես եկել Հայաստանի նախկին արտգործնախարար Վահան Փափազյանը։

Նկատելով, թե վատ չէր լինի, որ այսօրվա պետական այրերը հրապարակեին 92 թ. փաստաթուղթը, Վահան Փափազյանն ասել է, որ իրենց պատրաստած փաստաթուղթն էականորեն տարբերվում է հայ–թուրքական հարաբերությունների կարգավորման համար ներկայացված այսօրվա Արձանագրություններից։ Մասնավորապես, ըստ նրա, 92 թ–ի փաստաթղթում սահմանների մասին խոսք չկար։

Շարունակելով՝ նախկին արտգործնախարարը մեղադրել է Ռոբերտ Քոչարյանին, որի իշխանության գալուց հետո Հայաստանի արտաքին քաղաքականության օրակարգում հայտնվեց Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցը, ինչն չկար Տեր–Պետրոսյանի իշխանության օրոք։ Ըստ Փափազյանի, Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը օրակարգ մտցնելու արդյունքն այն է, որ այսօր ներկայացված Արձանագրություններում տեղ է գտել պատմաբանների ենթահանձնաժողովի ստեղծման մասին դրույթը։

Ի դեպ, հիշյալ հանձնաժողովի մասին։ Փափազյանը հայտարարել է, թե այդ հանձնաողովում մենք չենք կարողանալու ապացուցել պատմական ճշմարտությունը, քանի որ «աճուրդում հաղթում են հարուստները»։ Այսինքն, ըստ նախկին արտգործնախարարի, Թուրքիան գնելու է հիշյալ հանձնաժողովի բոլոր մասնագետներին, այդ թվում՝ հայերին։

Աղբյուր՝ tert.am

[murmushka]

Ակցիա' առանց մոմերի
14:56 | Այսօր | ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

«Բարեկամություն» մետրոյի մոտ այսօր ոստիկանության աշխատակիցները խլել են «Միացում» նախաձեռնության վառվող մոմը: Այլ մոմ ակցիայի մասնակիցները չէին վառում, քանի որ, իրենց բառերով, կրակը հատուկ բերել էին Ծիծեռնակաբերդից:

Արդյունքում ակցիան այսօր առանց հայ-թուրքական արձանգրությունները խորհրդանշող թղթիկներն այրելու էր անցկացվում:

Ոստիկաններն իրենց արարքը ոչ մի կերպ չեն բացատրել, այլ անընդհատ կրկնել են, որ իրենք համապատասխան հրաման ունեն: Ի դեպ, նրանք ակցիայի մասնակիցներից ավելի շուտ են եկել:

Ակցիայի մասնակիցները թղթիկների այրման համար այլ տարբերակ էին գտել: Նրանք թղթիկների հետ անցորդներին բաժանում էին լուցկիներ, որպեսզի ստորագրությունից հետո նրանք թղթիկները տանն այրեն: Եղան նաեւ անցորդներ, որոնք ուղղակի պատռեցին թղթիկները, իսկ ոմանք էլ համարձակություն ունեցան ու այրեցին հենց ոստիկանների աչքի առաջ: Չնայած ոստիկանների ներկայությանը' շարունակվում էր ստորագրահավաքը ընդդեմ արձանագրությունների:

Ինչպես «Ա1+»-ի հետ զրույցում նշեց «Միացում» նախաձեռնության անդամ, Ղարաբաղյան պատերազմի մասնակից, 2-րդ կարգի հաշմանդամ Խաչատուր Խաչատրյանը' այս պահի դրությամբ արդեն մոտ 100 ստորագրություն կա: Քիչ ավելի ուշ ակցիային միացավ նաեւ «Ժառանգության» ԱԺ պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանը:

[Chuk]

ՀՀ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանն, այսօր խոսելով հայ–թուրքական հարաբերությունների մասին, անդրադարձել է նաև Հայոց ցեղասպանության հարցին։ Նրա խոսքով՝ իրեն ավելի շատ հետաքրքրում է, որ այդ փաստը եղել է, այլ ոչ թե որ եվրոպական երկիրը կընդունի կամ չի ընդունի Ցեղասպանությունը։ Նա նաև ասաց, որ Ցեղասպանության որքան ճանաչում կա կեսը իրենց իշխանության օրոք է եղել, և մեկն էլ ինքն է եղել, որ աշխատել է այդ ուղղությամբ, ինչի արդյուքնում 1995 թվականին Ռուսական դուման ընդունել է Հայոց Ցեղասպանության փաստը։

«Մենք հասկանում ենք, որ երբ որ Ցեղասպանության հարցը դնում ենք, չպիտի դարձնենք քաղաքականության անկյունաքար։ Ցեղասպանության հարցը պետք է արժանապատվաությամբ տանել»,– ասել է Հրանտ Բագրատյանը։

Աղբյուր՝ tert.am

[keyboard]

Մի քանի օր էլ կանցնի ու նախկին բոլոր չինովնիկները կհիշեն թե ինչքան լավն ու բարի են եղել, ինչպես են տքնել իրենց ժողովրդի համար: Լավա էս սահմանի հարցն էլ եղավ, թե չէ Բագրատյանին էլ տելեվիզրով ցույց չէին տա կամ էլ հարցազրույց վերցնեին, աչքիս մի օր էլ ես մի բանի շուրջ ասուլիս հրավիրեմ, հիշեմ, որ պապուս պապան տասնչորս թուրքա սպանել:Կամաց-կամաց սնկի պես կսկսեն գովաբանել ու մեջբերել իրենց արածներն ու չարածները, հույս ունեն կոծկել իրենց վրայի սևն ու վատը ու ցավալին էլ նայա, որ իրանց մոտ դա շատ լավ ստացվումա:
Քոչարյանին են մեղադրում, մի հատ հարցնեմ, իսկ ով իրան ասպարեզ բերեց, ե՞ս:
Էսի նմանա էն բանին, որ էրեխես գարշոկա նստում, հետո որ վերա կենում հանկարց աչքը ընկնումա գարշոկի պարունակությանը նենց զարմացածա նայում, կարծես ինքը դրա հետ հեչ կապ չունի, այլ ես եմ արել

[Chuk]

Մի քանի օր էլ կանցնի ու նախկին բոլոր չինովնիկները կհիշեն թե ինչքան լավն ու բարի են եղել, ինչպես են տքնել իրենց ժողովրդի համար: Կամաց-կամաց սնկի պես կսկսեն գովաբանել ու մեջբերել իրենց արածներն ու չարածները, հույս ունեն կոծկել իրենց վրայի սևն ու վատը ու ցավալին էլ նայա, որ իրանց մոտ դա շատ լավ ստացվումա:
Քոչարյանին են մեղադրում, մի հատ հարցնեմ, իսկ ով իրան ասպարեզ բերեց, ե՞ս:
Էսի նմանա էն բանին, որ էրեխես գարշոկա նստում, հետո որ վերա կենում հանկարց աչքը ընկնումա գարշոկի պարունակությանը նենց զարմացածա նայում, կարծես ինքը դրա հետ հեչ կապ չունի, այլ ես եմ արել

Քոչարյանին երևի տատս ա ընտրել, Keyboard, ոչ թե դու՛ք (անձամբ քո ընտրությունը չգիտեմ, խոսում եմ ողջ ժողովրդի մասին):

Ուզած քաղաքական գործիչ էլ ունի թե՛ դրական, թե՛ բացասական քայլեր, որոշումներ, գործողություններ: Մասնավորապես Քոչարյանին բերելը Տեր-Պետրոսյանի սխալ կադրային քաղաքականություն էր, ինչն ինքն էլ ա ընդունում:

Բայց հիմա խոսում ենք կոնկրետ հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին, ու այո՛, համեմատելը ներկայիս եղածը նախկինի հետ տեղին է:

Ինչ ուզում ես խոսիր, մտածիր և այլն, բայց ուրանալ որ Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ արտաքին քաղաքականություն բարձր մակարդակի վրա էր, խիստ սխալ է: Ու փորձիր ռեալ համեմատել: ԻՆչու՞ ես վախենում համեմատությունից, ինչու՞ ես վատ զգում:

Միայն քննադատել նախկիններին, չէ՞:
Կետ առ կետ հիմա բոլորիդ համար պարզ ցույց է տրվում, որ քննադատության թիրախը որպես կանոն սխալ էր:

[keyboard]

Քոչարյանին երևի տատս ա ընտրել, Keyboard, ոչ թե դու՛ք (անձամբ քո ընտրությունը չգիտեմ, խոսում եմ ողջ ժողովրդի մասին):

Ուզած քաղաքական գործիչ էլ ունի թե՛ դրական, թե՛ բացասական քայլեր, որոշումներ, գործողություններ: Մասնավորապես Քոչարյանին բերելը Տեր-Պետրոսյանի սխալ կադրային քաղաքականություն էր, ինչն ինքն էլ ա ընդունում:

Բայց հիմա խոսում ենք կոնկրետ հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին, ու այո՛, համեմատելը ներկայիս եղածը նախկինի հետ տեղին է:

Ինչ ուզում ես խոսիր, մտածիր և այլն, բայց ուրանալ որ Տեր-Պետրոսյանի ժամանակ արտաքին քաղաքականություն բարձր մակարդակի վրա էր, խիստ սխալ է: Ու փորձիր ռեալ համեմատել: ԻՆչու՞ ես վախենում համեմատությունից, ինչու՞ ես վատ զգում:

Միայն քննադատել նախկիններին, չէ՞:
Կետ առ կետ հիմա բոլորիդ համար պարզ ցույց է տրվում, որ քննադատության թիրախը որպես կանոն սխալ էր:

Սկսենք նրանից, որ քոչարյանին չեն ընտրել իրան նշանակել են, իսկ թե ով դու ինձանից լավ կիմանաս: Իսկ իմ ընտրությունն էլ դու լավ գիտես:
Ինչով է տեղին, նրանով, որ ասենք այն ժամանակ որոշ հույս կար որ մեր ժողովրդի ձայնը կանցնի հիմա չէ՞:
Տեղին կլիներ այն ժամանակ, երբ այս հարցը լիներ, ոչ թե պոպուլիզմի հասնելու ու քաղաքականապես սատկածներին հետ բերելու համար, այլ լիներ ռեալ ու ժողովրդի համար:
Ոչ միայն քննադատել չի, եթե մարդը, գործիչը սխալվել է և ընդունում է դա շատ լավ է, բայց ինչն է ինձ ստիպելու նրան հավատալը էլի ու էլի, մեղայական խոսքերն ու սրան նրան տականք ու կաշառակեր անվանաելը՞, չէ էլի համաձայն եմ քո հետ բայց մեկը, որ ինձ մնա ես ոչոքի չեմ հավատում, առավելևս սխալվածներին ու նաև չեմ հավատում էն բանին, որ ներկայիս իշխանությունները կարան ինչ-որ որոշիչ կամ ճակատագրական բան անեն, առանց ԴԱԲՌՈ-ի, որը անգամ չգիտեմ էլ թե որտեղիցա տրվում:

[Chuk]

Սկսենք նրանից, որ քոչարյանին չեն ընտրել իրան նշանակել են, իսկ թե ով դու ինձանից լավ կիմանաս: Իսկ իմ ընտրությունն էլ դու լավ գիտես:
Ինչով է տեղին, նրանով, որ ասենք այն ժամանակ որոշ հույս կար որ մեր ժողովրդի ձայնը կանցնի հիմա չէ՞:
Տեղին կլիներ այն ժամանակ, երբ այս հարցը լիներ, ոչ թե պոպուլիզմի հասնելու ու քաղաքականապես սատկածներին հետ բերելու համար, այլ լիներ ռեալ ու ժողովրդի համար:
Ոչ միայն քննադատել չի, եթե մարդը, գործիչը սխալվել է և ընդունում է դա շատ լավ է, բայց ինչն է ինձ ստիպելու նրան հավատալը էլի ու էլի, մեղայական խոսքերն ու սրան նրան տականք ու կաշառակեր անվանաելը՞, չէ էլի համաձայն եմ քո հետ բայց մեկը, որ ինձ մնա ես ոչոքի չեմ հավատում, առավելևս սխալվածներին ու նաև չեմ հավատում էն բանին, որ ներկայիս իշխանությունները կարան ինչ-որ որոշիչ կամ ճակատագրական բան անեն, առանց ԴԱԲՌՈ-ի, որը անգամ չգիտեմ էլ թե որտեղիցա տրվում:

Արի չխեղաթյուրենք:
Երբ Տեր-Պետրոսյանը Քոչարյանին դարձրեց վարչապետ, ողջ ժողովուրդն ու քաղաքական դաշտը, չնչին բացառություններով, ծափողջյուններով դա ընդունեց: Սա մեկ: Երկրորդ, 98-ին Քոչարյանը անկախ նրանից, որ իրավունք չուներ առաջադրվելու ու հենց իր առաջադրվելը սահմանադրական կարգի խախտում էր, իրան ձայն են տվել ահռելի մեծ քանակով բնակիչներ, անգամ հնարավոր է, որ ինքն իսկապես անցել է: Սա երկու՛:

Ես չեմ հավատում ՈՉ ՄԻ քաղաքական գործչի:
Ես լսում եմ բոլորին ու կատարում սեփական վերլուծությունները: Բայց դա էս թեմայի քննարկման առարկա չի:

Հիմա խոսում ենք կոնկրետ հայ-թուրքական պայմանագրերից: Ցույց տուր, թե որտեղ է համեմատությունը սխալ: Ցույց տուր կետ, որը կնշանակի, որ այդ հին գործիչները խաբում են, ստում, կամ չգիտեմ ինչ անում... Ավելին, նրանք առաջարկում են իշխանություններին այն ժամանակվա փաստաթղթերը բացել, որպեսզի բոլոր կարողանան համեմատել նաև կոնկրետ փաստերով:

Պոպուլիզմի մասին:
Բոլորը չգիտես ինչի խոսում են, որ Տեր-Պետրոսյանն իբր լռել է:
Նախ հասկանանք, որ էս ֆորմատում Տեր-Պետրոսյանն անհատ չէ, այլ ներկայացնում է կառույց՝ ՀԱԿ-ը: Ու այս խոսողները ևս ՀԱԿ անդամներ են:

Ահա սա հենց ՀԱԿ-ի խոսքն է, ու շատ ավելի արժեքավոր, քան ՀՅԴ դիետիկ հացադուլները կամ ժառանգության ձևական թղթաբանություններն ու Րաֆիի հայերենի բառարանների կազմումը:

Այսօրվա Փափազյանի ու Բագրատյանի, երեկվա Զուրաբյանի ու Բոջալյանի, այլոց այս վերլուծական համեմատությունները շատ ավելի մեծ գործ են, քան այդ 12 կուսակցությունների համատեղ հայտարարությունը:

Ինչու՞ չպիտի համեմատվի:
Բա հենց պետք ա համեմատվի, որ բոլորդ տեսնեք, թե ում հետ գործ ունեք (իշխանություն), մինչդեռ ում դեմ եք պայքարում (ՀԱԿ):

[dvgray]

ինչ՞ են կարծում թուրքերը ըստ "Ազատություն" ռադիոկայանի

http://www.armenialiberty.org/video/3426.html

[Chuk]

Փափազյանի ասուլիսից փոքր-ինչ ավելի մանրամասն.

ՍՓՅՈՒՌՔԸ ԴԵՌ ՄԵՌԱԾ ՉԷ

Հայաստանի ԱԳ նախկին նախարար, Հայ ազգային կոնգրեսի անդամ Վահան Փափազյանը Սերժ Սարգսյանի համահայկական ուղեւորությունից տպավորություն է ստացել, որ Սփյուռքը դեռ մեռած չէ: “Այդ ուղեւորությունն այլ տեսանկյունից գնահատելու կարիք չունի: Ճիշտ են այն մարդիկ, որ ասում են` եթե ասելու բան ուներ, նրանց հետ քննարկելու հարց ուներ, պետք է մինչ նախաստորագրելը գնար: Ի՞նչ իմաստ ուներ գնալը: Գնաց ասելու`գիտեք, ժողովուրդ, ասեք ձեր կարծիքը մի հարցի շուրջ, որն արդեն ես հաստատել եմ”, ասել է Փափազյանը: ԱԳ նախկին նախարարը նշել է, որ օր օրի հասարակության գիտակցող հատվածի ռեակցիան այդ արձանագրությունների հարցում դառնում է ավելի չհանդուրժող, սուր: Ավելին, շատ-շատերը դեռ չեն ուզում գիտակցել, թե ինչ է պատահել: “Երբ վերջանա ամեն ինչ, ստորագրվեն արձանագրությունները, չգիտեմ` ինչպես կարտահայտեն իրենց դժգոհությունը, բայց որ այն ավելի է աճելու, սրվելու, փաստ”, նշել է նա:

Զուգահեռ` մեկ փաթեթի մեջ

ԼՂ խնդիրը եղել է հայ-թուրքական բանակցությունների բաղադրիչներից մեկը, ասել է Վահան Փափազյանը: “Եվ հիմա էլ հայ-թուրքական եւ ղարաբաղյան հակամարտության խնդրի կարգավորումներն ընթանում են զուգահեռ եւ մեկ փաթեթի մեջ”, նշել է նա: Ըստ Փափազյանի`”1991թվականից սկսած նախապայմաներ չեն եղել, եղել է նախապայման` Ղարաբաղի հարցի հետ կապված: Ես այն ժամանակ բախտ եմ ունեցել շփվելու Թուրքիայի մի շարք արտգործնախարարների հետ, եւ իմ բանակցությունների ընթացքում բոլորի հետ էլ եղել է մի խնդիր` ԼՂ հարցը: Ուրիշ հարց չի եղել: Լեռնային Ղարաբաղի խնդիրը միշտ առկա է հայ-թուրքական բանակցություններում”, տեղեկացրել է նա` հավելելով, որ իշխանությունների պնդումները, թե արձանագրություններում Ղարաբաղի հարցը չկա, բացահայտ սուտ են: “Վաղը արձանագրությունները ստորագրելուց հետո հարցը կտեղափոխվի խորհրդարաններ` վավերացման կամ չվավերացման, կամ էլ երկարաձգման: Բայց որեւէ կասկած չկա, որ այս փաստաթղթերը ուժի մեջ կմտնեն միայն այն դեպքում, եթե Լեռնային Ղարաբաղի հարցում տեղի ունենա որոշակի առաջընթաց: Որոշակի առաջընթաց ասելով` շատ պարզ է, թե ինչ հասկանալ` Ղարաբաղի 5 շրջաններից հայկական զինուժի դուրսբերում: Շատ հաճախ ենք հարցեր լսում, որ ընդդիմությունը, ի դեմս Հայ ազգային կոնգրեսի, այստեղ վատ բան չի տեսնում` մեջբերելով Տեր-Պետրոսյանի խոսքերը հանրահավաքի ժամանակ: Այո, դա այդպես է. որպես ազգի համար պատասխանատու գործիչներ` գտնում ենք, որ, այո, ԼՂ-ի հարցը պետք է լուծվի: Իհարկե, պետք է լուծվի, բա ինչ: Մինչեւ երբ պետք է Հայաստանը մնա պատերազմի վերսկսման վտանգի առջեւ, եւ բացի դիվանագիտական լուծումից, ինչ լուծում կարելի է առաջարկել: Այլ հարց է, որ 1997-1998 թթ. փաթեթային, փուլային լուծումները, որ առաջարկվում էին, ավելի լավն էին, քան Մադրիդյան սկզբունքները”, նշել է նա: ԱԳ նախկին նախարարի կարծիքով, տարածքների հանձնման խնդիր միշտ էլ կա: “Այլ խդիր է, թե երբ, ոնց, ինչ հերթականությամբ, որ տարածքը պետք է պահպանվի, միջանցքի խնդիրը ոնց պիտի լինի, պիտի ապառազմականացվե՞ն այդ տարածքները, թե ոչ”, մանրամասնել է ԱԳ նախկին նախարարը:

Գիտի, բայց չի ասում

“Ես գիտեմ, թե երեկ ինչ են քննարկել Սերժ Սարգսյանն ու Իլհամ Ալիեւը: Բայց չեմ ասի: Ասեմ միայն, որ նրանք առաջիկայում` մեկ-երկու ամիս անց, կրկին կհանդիպեն ու այդ ժամանակ հնարավոր է, որ հրապարակ գա կոնկրետ փաստաթուղթ”, հայտարարել է ԱԳ նախկին նախարարը:

Վահան Փափազյանին անհանգստացնում է այն փաստը, որ թեեւ Ղարաբաղում լավատեղյակ են գործընթացից, բայց լռում են: “Եթե լռում են, ուրեմն համաձայն են, ընդունում են: Այս դեպքում Հայաստանում, Սփյուռքում ապրողներն իրավունք ունեն միայն բողոքելու, բայց չեն կարող չընդունել, քանի որ իրենք ընդունում են”:

Սարսափելի է

Վահան Փափազյանը սարսափելի է համարում հայ-թուրքական նախաստորագրված արձանագրությունները: Նրան անհանգստացրել է մասնավորապես, պատմաբանների ենթահանձնաժողով ստեղծելու դրույթը; “Վաղը ստորագրվող հայ-թուրքական արձանագրություններն առանձնապես սարսափելի չէին լինի, եթե չլիներ պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու կետը: Փաստաթղթում կան այլ մտահոգիչ կետեր էլ, բայց ամենակարեւոր զիջումը սա է: Դա Սերժ Սարգսյանի ու Էդուարդ Նալբանդյանի զիջումը չէ, դա գալիս է ավելի վաղ շրջանից` 1998 թվականից”, նշել է նա: Ըստ նրա, եթե մի կետ ընդունելի չէ, հետեւաբար` ընդունելի չէ ամբողջ փաստաթուղթը: Պարոն Փափազյանի խոսքով, 1998 թ, երբ Հայաստանի իշխանությունները հայտարարեցին, որ Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հարցը դառնում է արտաքին քաղաքականության օրակարգի կարեւորագույն հարցերից, Թուրքիան սկսեց դրան հակազդելու իր գործողությունները: “Առաջին իշխանությունները, լինելով գիտական, մտավորական շրջանակների ներկայացուցիչներ, լավ էին հասկանում, թե ինչ հետեւանքների կբերի, եթե հայտարարեն, որ Ցեղասպանության ճանաչումը արտաքին քաղաքականության հրատապ հարցերից մեկն է: Եթե մենք հայտարարում ենք, որ այն օրակարգային հարց է, ապա Թուրքիային պարտադրում ենք, որ հակազդի դրան, քայլեր ձեռնարկի:

1998 թվականից հետո առաջին հակաքայլը եղավ 2005 թվականի ապրիլի 10-ին, երբ Թուրքիայի նորանշանակ վարչապետ Էրդողանը նամակ ուղղեց Ռոբերտ Քոչարյանին` պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու առաջարկով: Հայաստանի նախագահը պատասխանել էր, որ երբ հաստատվեն դիվանագիտական հարաբերություններ, Հայաստանը պատրաստ է ստեղծել միջկառավարական հանձնաժողով ու քննարկել բոլոր խնդիրները: Այն, ինչ ունենք, նոր չէ, գալիս է 2005 թվականից”, ասել է նա:

Աղբյուր՝ lragir.am

[keyboard]

Արի չխեղաթյուրենք:
Երբ Տեր-Պետրոսյանը Քոչարյանին դարձրեց վարչապետ, ողջ ժողովուրդն ու քաղաքական դաշտը, չնչին բացառություններով, ծափողջյուններով դա ընդունեց: Սա մեկ: Երկրորդ, 98-ին Քոչարյանը անկախ նրանից, որ իրավունք չուներ առաջադրվելու ու հենց իր առաջադրվելը սահմանադրական կարգի խախտում էր, իրան ձայն են տվել ահռելի մեծ քանակով բնակիչներ, անգամ հնարավոր է, որ ինքն իսկապես անցել է: Սա երկու՛:

Ես չեմ հավատում ՈՉ ՄԻ քաղաքական գործչի:
Ես լսում եմ բոլորին ու կատարում սեփական վերլուծությունները: Բայց դա էս թեմայի քննարկման առարկա չի:

Հիմա խոսում ենք կոնկրետ հայ-թուրքական պայմանագրերից: Ցույց տուր, թե որտեղ է համեմատությունը սխալ: Ցույց տուր կետ, որը կնշանակի, որ այդ հին գործիչները խաբում են, ստում, կամ չգիտեմ ինչ անում... Ավելին, նրանք առաջարկում են իշխանություններին այն ժամանակվա փաստաթղթերը բացել, որպեսզի բոլոր կարողանան համեմատել նաև կոնկրետ փաստերով:

Պոպուլիզմի մասին:
Բոլորը չգիտես ինչի խոսում են, որ Տեր-Պետրոսյանն իբր լռել է:
Նախ հասկանանք, որ էս ֆորմատում Տեր-Պետրոսյանն անհատ չէ, այլ ներկայացնում է կառույց՝ ՀԱԿ-ը: Ու այս խոսողները ևս ՀԱԿ անդամներ են:

Ահա սա հենց ՀԱԿ-ի խոսքն է, ու շատ ավելի արժեքավոր, քան ՀՅԴ դիետիկ հացադուլները կամ ժառանգության ձևական թղթաբանություններն ու Րաֆիի հայերենի բառարանների կազմումը:

Այսօրվա Փափազյանի ու Բագրատյանի, երեկվա Զուրաբյանի ու Բոջալյանի, այլոց այս վերլուծական համեմատությունները շատ ավելի մեծ գործ են, քան այդ 12 կուսակցությունների համատեղ հայտարարությունը:

Ինչու՞ չպիտի համեմատվի:
Բա հենց պետք ա համեմատվի, որ բոլորդ տեսնեք, թե ում հետ գործ ունեք (իշխանություն), մինչդեռ ում դեմ եք պայքարում (ՀԱԿ):

Չեմ խեղաթյուրում, բայց դու քո վելուծություններն ես անում, ես՝ իմը: Ու եթե դու լավատեսորեն ես նայում ամեն ինչին, ես՝ հակառակը:
Եթե դու պնդում ես, որ Քոչարյանին ծափերով ողջունեցին, ապա նույն պատմությունը հիմա է կրկնվում, բայց քանի որ թեման դրանում չի չեմ շարունակում և չեմ ուզում գերեզմանից հանեմ նրանց, ովքեր իրականում մեղավոր էին, որ քոչարյանը ծափերով ողջունվեց ու նաև այն, որ հենց սխալ կադրային քաղաքականության հետևանքն է այսօրվա իմ ու քո պայքարը և իմ չհասկանալու հանգամանքն էլ նայա, որ ՀԱԿ նա թե մյուսնա, նախկինում սխալա արել հիմա ուզումա ուղղի՞, իսկ ասենք ոնց անենք, որ մի հատ էլ չսխալվեն, որ մի քսան տար հետո էլի չգան ուզենան էլի ուղղեն: Ես էս ամենից ելք չեմ տեսնում, քանի որ, սրանք բոլորն էլ մի սանրի կտավ են, բոլորն էլ մեկը մեկին ասել ռւսի պադիգռիված են անում:

[Chuk]

Չեմ խեղաթյուրում, բայց դու քո վելուծություններն ես անում, ես՝ իմը: Ու եթե դու լավատեսորեն ես նայում ամեն ինչին, ես՝ հակառակը:
Եթե դու պնդում ես, որ Քոչարյանին ծափերով ողջունեցին, ապա նույն պատմությունը հիմա է կրկնվում, բայց քանի որ թեման դրանում չի չեմ շարունակում և չեմ ուզում գերեզմանից հանեմ նրանց, ովքեր իրականում մեղավոր էին, որ քոչարյանը ծափերով ողջունվեց ու նաև այն, որ հենց սխալ կադրային քաղաքականության հետևանքն է այսօրվա իմ ու քո պայքարը և իմ չհասկանալու հանգամանքն էլ նայա, որ ՀԱԿ նա թե մյուսնա, նախկինում սխալա արել հիմա ուզումա ուղղի՞, իսկ ասենք ոնց անենք, որ մի հատ էլ չսխալվեն, որ մի քսան տար հետո էլի չգան ուզենան էլի ուղղեն: Ես էս ամենից ելք չեմ տեսնում, քանի որ, սրանք բոլորն էլ մի սանրի կտավ են, բոլորն էլ մեկը մեկին ասել ռւսի պադիգռիված են անում:

Փաստորեն արդեն ընդունեցիր, որ ծափողջյուններով են դիմավորել:
Սկզբի համար վատ չի:

Հիմա հաջորդ կետը. Ով ուզում է լինել, սխալ գործելու հավանականություն կա:

Տարբերակ 1. Վառե՛լ բոլորին ու ինքնահրկիզվել:
Տարբերակ 2. Վերլուծել ամեն ինչը ու տեսնել, որ ՀԱԿ-ում իսկական ուղեղներ կան ու որ այդ մարդկանց քաղաքականությունը հիմնականում ճիշտ է եղել:
Տարբերակ 3. Շարունակել հայհոյել ՀԱԿ-ին, պայքարել ՀԱԿ-ի դեմ:

Կարծում եմ, որ քո ընտրությունը երրորդը կլինի