Դրական
Բացասական
Կարծիք չունեմ
Իսկ գուցե՞ հակառակը, գահը պահելու ձև է:urartu-ի խոսքերից
Խնդիրն էսպես է, եթե հակիրճ գրեմ. Սարգսյանի չունի ներքին լեգիտիմությու ու ունի դրա մեծ պակաս, ու միակ տարբերակը «գահին մնալու» այդ ներքին լեգիտիմության պակասն արտաքին լեգիտիմությամբ կոմպեսացնել է: Արտաքին աշխարհի համար ինքը «լեգիտիմանում» է այս գործընթացով, այլ կերպ ասած նրան մի շարք բաներ ներում ու աչքերը փակում են, միայն թե ամեն ինչն իրենց ուզածով անի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բիձա (03.10.2009)
Սեռժը շատ լավ գիտակցում է, որ արտաքին լեգիտիմությամբ երկար իշխանություն չես պահի, հնարավոր է, որ իր այս քայլով նա ուզեցել է աշխարհին հաճոյանալ, բայց դրա փոխարեն նրա դեմ է դուրս եկել գրեթե ողջ սփյուռքը, որը կազմում է մեր ազգի 80 տոկոսը, ու հենց ետ նույն սփյուռքը շատ ավելի մեծ վտանգ կարող է ներկայացնել Սեռժի համար, քան ասենք արևմուտքի երկրները, մինչև ես ամենը, Սեռժին ու նրա նախորդին նույնպես լեգիտիմ չի ակրելի համարել, բայց թե ետ արևմուտքի համար ոչ տաք էր, ոչ էլ պաղ էր: հիմա ասածս էնա, որ նա ուզումա ինչ որ բան փոխի էս երկրի համար լավ առումով: Հա ինձ մի հարցել է հետաքրքրւմ, եթե Լևոնը էտքան մտահոգված է իր ազգի անվտանգության համար, ինչու այս հարցում այսքան պասիվ դիրք է բռնել, ու բեմը զիջում է այլ ուժերին, դա ինչով կբացատրես
Վերջին խմբագրող՝ urartu: 03.10.2009, 15:35:
У человека в жизни может быть два основных поведения: он либо катится, либо карабкается.
Владимир Солоухин
Նախ հարց է, երկար կպահի, թե կարճ: Պարզ է, որ իր հաշվարկներն ունի, որոնք նաև պայմանավորված են այդ նույն Սփյուռքի մինչ այժմ ունեցած կրավորական կեցվածքով ու ոտի չկանգնելու պոտենցիալով: Իսկ մնացածը, թե ինչքանով են հաշվարկները սխալ կամ ճիշտ, ցույց կտա ժամանակը:Սեռժը շատ լավ գիտակցում է, որ արտաքին լեգիտիմությամբ երկար իշխանություն չես պահի, հնարավոր է, որ իր այս քայլով նա ուզեցել է աշխարհին հաճոյանալ, բայց դրա փոխարեն նրա դեմ է դուրս եկել գրեթե ողջ սփյուռքը, որը կազմում է մեր ազգի 80 տոկոսը, ու հենց ետ նույն սփյուռքը շատ ավելի մեծ վտանգ կարող է ներկայացնել Սեռժի համար, քան ասենք արևմուտքի երկրները, մինչև ես ամենը, Սեռժին ու նրա նախորդին նույնպես լեգիտիմ չի ակրելի համարել, բայց թե ետ արևմուտքի համար ոչ տաք էր, ոչ էլ պաղ էր: հիմա ասածս էնա, որ նա ուզումա ինչ որ բան փոխի էս երկրի համար լավ առումով: Հա ինձ մի հարցել է հետաքրքրւմ, եթե Լևոնը էտքան մտահոգված է իր ազգի անվտանգության համար, ինչու այս հարցում այսքան պասիվ դիրք է բռնել, ու բեմը զիջում է այլ ուժերին, դա ինչով կբացատրես
Ինչ վերաբերվում ա Լևոնին, ապա
1. Ես նրա քարտուղարը չեմ, որ նրա անունից խոսեմ,
2. Ես իմ տեսակետն էս թեմայում էլ 100 անգամ ասել եմ, որ էս պահին ունեցած ռեսուրսով սրա դեմն առնելն արդեն անհնար ա (ռեսուրս ասելով նկատի ունեմ ոտքի կանգնող մարդկանց քանակը), ու ստեղ մի կողմ քաշվելու հարց չի, այլ հավայի վայնասուն չբարձրացնելու հարց ա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ուրարտու ջան, նախ ասեմ որ այս գործընթացը Սերժը չի սկսել որ կանգնացնի կամ չկանգնացնի… նա պարտադրված է սա անում… դրսից… "Դուրսը" նրա բոլոր բարբարոսությունների վրա (նախագահական և քաղաքապետարանի ընտրություններ, Մարտի 1-ը, ընթացող "դատավարությունները) աչք է փակել և եթե ուշադիր ես, ապա կտեսնես որ վերը նշված բարբարոսություններից յուրաքանկյուրի համար Եվրոպան մի բանաձը կամ զեկույց ընդունել է, բայց դրանց այդպես էլ ընթացք չի տվել պլյուս Ա1-ի բացումը… իսկ վարկերը շռայլաբար տալիս են մի երկրի, որի տնտեսությունը եթե չստենք, պարզապես գորություն չունի… Փոխարենը, Սերժը կստորագրի ցանկացած փաստաթուղթ… ես ի նկատի ունեմ ցանկացած … ու ոնց որ տեսնում ես ստորագրում է… քո մոտ հարց չի՞ առաջանում թե ինչու այս 10 տարի Թուրքիան սահմանը չեր բացում ու զանազան նախապայմաններ էր դնում և հանկարծ այսօր երբ մեր նախագահի դիրքերն այսքան թույլ են, հանկարծ որոշում են "առանց նախապայմանի" սահմանները բացել…Սեռժը շատ լավ գիտակցում է, որ արտաքին լեգիտիմությամբ երկար իշխանություն չես պահի, հնարավոր է, որ իր այս քայլով նա ուզեցել է աշխարհին հաճոյանալ, բայց դրա փոխարեն նրա դեմ է դուրս եկել գրեթե ողջ սփյուռքը, որը կազմում է մեր ազգի 80 տոկոսը, ու հենց ետ նույն սփյուռքը շատ ավելի մեծ վտանգ կարող է ներկայացնել Սեռժի համար, քան ասենք արևմուտքի երկրները, մինչև ես ամենը, Սեռժին ու նրա նախորդին նույնպես լեգիտիմ չի ակրելի համարել, բայց թե ետ արևմուտքի համար ոչ տաք էր, ոչ էլ պաղ էր: հիմա ասածս էնա, որ նա ուզումա ինչ որ բան փոխի էս երկրի համար լավ առումով: Հա ինձ մի հարցել է հետաքրքրւմ, եթե Լևոնը էտքան մտահոգված է իր ազգի անվտանգության համար, ինչու այս հարցում այսքան պասիվ դիրք է բռնել, ու բեմը զիջում է այլ ուժերին, դա ինչով կբացատրես
թող Սերժը փորձի չստորագրել… ինչպես սփյուռքում են ասում "մուխը կմարեն", Սերժին տառացիորեն կջնջեն երկրի երեսից ու դրանից միայն դառը հիշողություն կմնա… Սերժը ելք չունի… եթե չստորագրեց բոլոր բանաձևերն ու զեկույցները մեջտեղ կհանեն ու կպարտադրեն… նրան նախագահ չեն ճանաչի, վարկեր չեն տա ու ներքին լրվածությունը մի անգամից կհասնի իր գագաթնակետին… Սերժը շամպանսկու պռոպկի պես դուրս կթռնի, Ռուսաստանն էլ չի օգնի… ու նրա վերջը լավագույն դեպքում Ռուսաստանում թաքնվելը կլինի… դա էլ է հարցական
Թերևս նա մի ձև ունի չստորագրելու… հրաժարական տա… այդ ձևով ոչ ոք նրան ոչինչ անել չի կարող… կարող են ձեռք տալ միայն ներսում, այն էլ եթե հրաժարական տվեց նրա նկատմամբ մեղմ կվարվեն ներսում… ես մեղմ կվարվեի (միայն նրա նկատմամբ)… հրաժարականից հետո կկազմակերպվի նոր ընտրություններ, նախագահական և Խորհրդարանական և միայն դրանից հետո մենք նորից կվերադառնանք Հայ-թուրքական պայմանագրին, բայց արդեն իսկապես առանց նախապայմանների մեր դիրքերը համեմատաբար ավելի շահեկան կլինեն…
բայց իհարկե այս տարբերակը Սերժի օրակարգում չկա … ասել է թե ստորագրելու են…
… մի տարբերակ էլ կա … Հեղափոխություն… եթե ժաղովուրդն իսկապես ոտրքի կանգնի ու Սերժին իր շքախմբով երկրից վռնդի, բայց այս տարբերակն էլ ժողովրդի օրակարգում չկա… այնպես որ
եղիր հեզ
բանող եզ
որոճա քեզ բաժին ընկած խոտը
մինչև հասնի առավոտը
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 03.10.2009, 16:30:
քարտուղարի հարց չկա, ուղղակի ինձ հետաքրքիր է քո կարծիքը
իսկ ինչի էտ ռեսուրսը այդքան քչացավ: Դա ունի իր բացատրությունը, հետևելով Լևոնի ելույթներին, նախքան ընտրությունները, և դրանից հետո, պարզ երևում է տոնայնության խիստ մեղմացում, իսկ դա ժողովրդի էն մասային, որը դժգոհ է իշխանությունից դուր չի գալիս, նրանց ականջին հաճելի չէ լսել, սահմանադրություն, դատարան, եվրոպա, դաթար բառերը, նրանք ուզում են լսել հեղափոխություն, տապալում, գահազրկում եվ նման կարգի արտահայտություններ, բայց այսօր , կամացից նրանց մոտ է վստահությունը Լևոնի նկատմամբ փոքրանում է, նրանք ուզում են առջնորդի, որը նրանց, ոչ թե խոսքերով այլ գործով դուրս կհանի այս վիճակից;
Ինչ վերաբերվում է վայնասունին, ասեմ ձեզ որ, մինչ էս գործնթացները Լևոնը միշտ էլ հայտարարել էր, որ ցանկանում է բարելավել հարաբերությունները Թուրքիայի հետ, բայց Սեռժը նրանից առաջ ընկավ, ու էտ բեռը վերցրեց իր վրա, ու սաղ լափը թափվեց Սեռի գլխին, հիմա Լևոնը հարմար պահի է սպասում, բայց ինձ թվումա, որ շատ շուտով մենք ականատես կլինենք Քոչարյանի վերադարձին, որը զա բառտօմ կթողնի Լևոնին
У человека в жизни может быть два основных поведения: он либо катится, либо карабкается.
Բիձա (03.10.2009)
Մեֆ ջան, ես ուրիշ ակցենտներ եմ տեսնում էս խաղի մեջ.
Հայաստանը իր բոլոր տեսակի պոտենցիալներով էնքան միկրոսկոպիկ ու քռչոտ երկիր է, որ դրսում Հայաստանի աննորմալ խնդիրները քննարկելիս չեն ուզում միջազգային նախադեպեր ստեղծել ու նաև հայաստանի հարևան ավելի ծանրալշիռ երկրներին նեղացնել.
Ցեղասպանությունը բլոկ է էղած թե Թուրքիայի և թե հրեաների շնորհիվ. Սերժի ոչ-լեգիտիմությունը ձեռ է տալիս բոլոր նշված պատճառներով . Մի խոսքով ցանկացած մեր ծուռ հարց էլ եթե խորը քննարկես, կտեսնես, որ դրսում մեր վրա թքած ունեն.
Հաշվի առնելով սա, էս չեմ ընդունում թե սերժի վրա եղած դրսի ճնշումը իրա նախաձեռնություններից ուժեղ է. Ոչ մի արտաքին ճնշում էլ չկա, կա սերժին սատարելու նախաձեռնություն-ինքն է իրեն առաջարկել հույս ունենալով արտաքին լեգիտիմություն ստանալը.
Բայց էնքան ցածրակարգ խաղացող է, որ ինչ որ պետք է ձեռից կառնեն, վերջում էլ քացով կտան քամակին կլարեն պաշտոնից. Ես դրանում համողված եմ. Նման ապուշը հետո ոչ մեկին ձեռ չի տալու.
Ինչ վերաբերում է սահմանին, ապա այն միակողմանի բաց է լինելու, թուրքերը ներս ու դուրս կանեն, հայերը ոչ.
Էս պայմանագիրը սահմանի մասին չի, էս պայմանագիրը գենոցիդը օրակարգից հավերժ հանելու մասին է ու մեզ որպես ազգի քռչ հռչակելու մասին է.
Քանի որ եվրոպացիք արդեն կզած են թուրքերի ու այլ մուսուլմանների ներհոսքի տակ, մտածում են մի մեծ կտոր ոսկոր շպրտեն դրենց, ասեն ռադ եղեք գնացեք- հենա լիքը մեծ տարածք կա, Էնտեղ լցվեք. Այդ առումով էդ քարտեզի տպագրումը ինչ որ տեղ ոչ միայն թուրքական, այլ եվրոպական ծրագիր էլ է.
Գնալով հասկանում եմ, որ ակումբցիների մեծ մասը հակառակորդ կողմի գրառումները կարդալու, մինչև քննարկման մեջ մտնելը հակադիր տեսակետներին ծանոթանալու կուլտուրա պարզապես չունեն:
1. Անշուշտ կան «տապալում, գահազրկում» ու նման կոչեր լսել ցանկացողներ, այդպիսիք հիմնականում նրանք են, ովքեր նման հնարավորության դեպքում պրոցեսներին չեն մասնակցի, մյուսները նրանք են, ում հետաքրքրում է անձի փոփոխությունը, կարծում են, թե դրանով հարց է լուծվում: Ու այդ մտածելակերպով մարդիկ իմ կարծիքով շարժման մեջ ինչքան քիչ լինեն, այնքան ավելի լավ: Շարժման մեջ շարունակում են մնալ սկզբունքային ու հետևողական մարդիկ:
2. Մարդկանց քանակը նոր չի որ քչացել ա, իսկ քչանալ չի նշանակում, որ իրենք քիչ են: Պարզապես բավարար թիվ չի, որպեսզի այդ մարդկանց ձայնով հնարավոր լինի կանխել այս պրոցեսները: Դրա համար դեռևս հունիսին ՀԱԿ-ը կոչ արեց ուժերը միավորել այն ուժերին, ովքեր իրենց դիմակը փրկելու համար հիմա թատերական ներկայացում են խաղում:
3. Ինչպես բազմիցս ասել եմ, հիմա էլ կկրկնեմ, Տեր-Պետրոսյանը կողմ է եղել ու շարունակում է կողմ մնալ հայ-թուրքական հարաբերությունների բարելավմանը, սահմանի բացմանը, դրան կողմ են ՀԱԿ մաս կազմող ուժերի, կառույցների ու անհատների գերակշիռ մեծամասնությունը, դրան կողմ եմ ես: Բայց դա չի նշանակում, որ մենք կողմ ենք այդ հարաբերությունների բարելավմանը հայ-թուրքական պատմաբանների հանձնաժողով ստեղծելու գնով, ԼՂ հարցը բանակցության առարկա դարձնելու գնով: Այդ երկու գործոններին Տեր-Պետրոսյանը մշտապես է դեմ արտահայտվել ու շարունակում է դեմ արտահայտվել ու այստեղ ոչ մի տարօրինակ բան չկա: Խեղաթյուրել ու ներկայացնել այնպես, ինչպես դու ես անում, չի կարելի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Գևորգյան ջան, անունս բիձա է.Էս որ կարդացի հիշեցի Հիսուսի էն պատմությունը, երբ հրեաներն ուզում են իրեն քաշեն «քցեն», հարցնում են,–Հիսուս, այս կինը դավաճանել է իր ամուսնուն, Մովսեսի օրենքն ասում է, որ պիտի քարկոծենք սրան. դու ասա մեզ ինչպե՞ս վարվենք այս կնոջ հետ, քարկոծե՞նք. դե սպասում ենք ՔՈ հրամանին։ Ու Հիսուսը, էն թվերին ամենաջոգողը, ասումա,–Ձեզանից ով անմեղ է, թող նա առաջինը քար նետի այս կնոջ վրա։
Իմաստը, իմ կարծիքով, «քո» բառի մեջ է.
Քրիստոսի հարցը տեսական -հոգեբանական շատ խորը հիմք ունի հասaրակագիտական առումով. Ամեն գործում և ամեն պահի այդ գործի մի ուրույն Քրիստոս գոյություն ունի. Միայն տվյալ պահի Քրիստոսը կարող է հրամայել. Մնացածը ամբոխի հավասարարժեք անդամներ են և նրանք չեն կարող գործի ղեկավար դառնալ.
Ներկա պահին ձևավորված ընդիմությունը -Քրիստոսը դա ՀԱԿ-ն է, և ուղղորդելու իրավունք և ուժ միայն ՀԱԿ-ը ունի. Մնացաժը ստորադրյալ են և անուժ. Նույնիսկ ավելին, քանի որ "Քրիստոսը" ՀԱԿ-ն է, ապա ուրիշների արածը հասարակ մարդկանց, հասարակության համար ընկալվում է որպես սխալ. Մարդիկ մտածում են, որ եթե մեր աստվածը ձեն չի հանում, ուրեմն դա է ճիշտը. Մենք հո իրենից խելոք չենք. Ինքը որ լռում է, ուրեմն մի բան գիտի, արի մենք էլ լռենք.
Մարտի մեկին նախորդած ընդիմության մեթոդոլոգիան հենց մեր հայկական– խաղաղասեր Քրիստոսն էր– սպասիր, արի էստեղ քնի, Սերժը վախից տակը կանի– կփախչի. Բայց դա չաշխատեց, սերժը ստանդարտ հայ չի. Փոխանակ հայտարարելու, որ ես էսքան գիտեմ, ավելի չեմ տիրապետում, գնացեք ձեզ նոր Քրիստոս ճարեք, ՀԱԿ–ը չընդունեց իր սխալը և շարունակում քարոզել, թե սխալ չի էլ եղել, հեսա կտեսնեք, թե ինչեր ենք անելու. Մարդկանց մի մասը շարունակում է հավատալ դրան, մյուսները –ոչ. Հենց դրանում է ներկա պահի աբսուրդը– մենք հայտնվել ենք անգլուխ վիճակում. Նույնիսկ հանճարը այս պահին չի կարող վերցնել լծակները իր ձեռքը. Պետք է նախապես հայտնի մի մարդ լինի, որ հասցնի հնին մի բան էլ գումարի ու դառնա նոր Քրիստոս. Մի գուցե Նիկոլը կարող է, բայց նրան էլ նախապես փակել են բանտում. Այ էսքանը սերժը ճիշտ է հաշվարկել.
Ու լռում ենք ազգովի. Էսպես մեկս մյուսին տհասի պես նայելով կոտորվել, դառել ենք մի բուռ. Էդ վերջին մի բուռն էլ իրար կուտի –պատմությունը կփակվի.
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 03.10.2009, 17:31:
Տրիբուն (04.10.2009)
Հետաքրքիր գեղարվեստական զեղում է, խոհափիլիսոփայական միտք: Ու վերջ: Ցավոք սրտի ընդամենը որոշակի տեսակետ, իրադրության աշխարհայացքային սխալ ընկալումԳևորգյան ջան, անունս բիձա է.
Քրիստոսի հարցը տեսական -հոգեբանական շատ խորը հիմք ունի հասaրակագիտական առումով. Ամեն գործում և ամեն պահի այդ գործի մի ուրույն Քրիստոս գոյություն ունի. Միայն տվյալ պահի Քրիստոսը կարող է հրամայել. Մնացածը ամբոխի հավասարարժեք անդամներ են և նրանք չեն կարող գործի ղեկավար դառնալ.
Ներկա պահին ձևավորված ընդիմությունը -Քրիստոսը դա ՀԱԿ-ն է, և ուղղորդելու իրավունք և ուժ միայն ՀԱԿ-ը ունի. Մնացաժը ստորադրյալ են և անուժ. Նույնիսկ ավելին, քանի որ "Քրիստոսը" ՀԱԿ-ն է, ապա ուրիշների արածը հասարակ մարդկանց, հասարակության համար ընկալվում է որպես սխալ. Մարդիկ մտածում են, որ եթե մեր աստվածը ձեն չի հանում, ուրեմն դա է ճիշտը. Մենք հո իրենից խելոք չենք. Ինքը որ լռում է, ուրեմն մի բան գիտի, արի մենք էլ լռենք.
Մարտի մեկին նախորդած ընդիմության մեթոդոլոգիան հենց մեր հայկական– խաղաղասեր Քրիստոսն էր– սպասիր, արի էստեղ քնի, Սերժը վախից տակը կանի– կփախչի. Բայց դա չաշխատեց, սերժը ստանդարտ հայ չի. Փոխանակ հայտարարելու, որ ես էսքան գիտեմ, ավելի չեմ տիրապետում, գնացեք ձեզ նոր Քրիստոս ճարեք, ՀԱԿ–ը չընդունեց իր սխալը և շարունակում քարոզել, թե սխալ չի էլ եղել, հեսա կտեսնեք, թե ինչեր ենք անելու. Մարդկանց մի մասը շարունակում է հավատալ դրան, մյուսները –ոչ. Հենց դրանում է ներկա պահի աբսուրդը– մենք հայտնվել ենք անգլուխ վիճակում. Նույնիսկ հանճարը այս պահին չի կարող վերցնել լծակները իր ձեռքը. Պետք է նախապես հայտնի մի մարդ լինի, որ հասցնի հնին մի բան էլ գումարի ու դառնա նոր Քրիստոս. Մի գուցե Նիկոլը կարող է, բայց նրան էլ նախապես փակել են բանտում. Այ էսքանը սերժը ճիշտ է հաշվարկել.
Ու լռում ենք ազգովի. Էսպես մեկս մյուսին տհասի պես նայելով կոտորվել, դառել ենք մի բուռ. Էդ վերջին մի բուռն էլ իրար կուտի –պատմությունը կփակվի.
ՀԱԿ-ը դոմինանտ ուժ է, ինչը քո ներկայացրած Քրիստոս-Ժողովուրդ մոդելի հետ ոչ աղերս չունի իրականում: Թեև կարող է լինել վերլուծման սխալ ուղղություն, որն այդպես կպատկերացնի: Ու չնայած դրան ՀԱԿ-ը փորձում է ամեն ինչ անել, որպեսզի ուժային բաշխումը ավելի լայն սպեկտրալ տեսք ունենա: Մասնավորապես ներկայիս փուլում հնարավորություն է տալիս այլ ուժերի ինքնադրսևորվելու. սրա հիմնական նպատակը թերևս սեփական հնարավոր սխալը կանխելն է: Այսինքն եթե իսկապես ճիշտ է այն խոսակցությունները, որ մյուս ուժերը ՀԱԿ-ի դոմինանտության պատճառով չեն կարողանում ինքնադրսևորվել (օրինակ ես գտնում եմ, որ դա այդպես չի), ապա թող հիմա ՀԱԿ-ի «բացակայությամբ» ինքնադրսևորվեն: ՀԱԿ-ը հրապարակային պայքարի դաշտը զիջել է հնարավոր թեկնածուներին, ինչի հետևանքը կարող է երկուսից մեկը լինել.
- Համոզվել, որ ՀԱԿ-ը իսկապես դոմինանտ է, որովհետև նրան մրցակից չկա, սա պարզություն կմտցնի,
- Հնարավոր մրցակիցների ուժեղացում, ինչը միայն լավն կլինի:
Անձամբ ես շատ կուզեի, որ հիմա ՀԱԿ-ը հրապարակային պայքարով զբաղվեր, լինեին հանրահավաքային «փոթորիկներ»: Սակայն իրատեսությունը ցույց է տալիս, որ ներկայումս ոտքի կանգնող այդքան ժողովուրդ չկա, որ փոթորիկ լինի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ճիշտ է, Իսկապես դա է ՀԱԿ–ի դիրքորոշումը.
Բայց բանակցությունների տարրական տեսությունն ասում է, որ կողմերը սկսում են բանակցություններն ամեն մեկն իր խնդիրներով. Բանակցելու արվեստն էլ հենց նրանում է, որ վեր հանվի դիմացինի մտքին եղածը և զիջվի այն ինչ երկրորդական է և ձեռք բերվի, համաձայնեցվի այն, ինչ առաջնային է տվյալ կողմի համար
Սերժը Հայ– Թուրքական բանակցություններ է վարում իր անձնական խնդիրներով, բայց շղարշելու համար մեջտեղ է գցել սահման բացելու և դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու թուրքական երկրորդական ցանկությունը որպես հայաստանյան նպատակ.
Ստացվում է , որ ՀԱԿ–ը ևս կողմ է շղարշին, դրա համար ձայն չի հանում՞.
Չուկ, միթե դու էլ ես էդպես տեսնում՞
Ես հենց սա ի նկատի ունենալով էի ասել, որ ՀԱԿ–ի քթից կգա.
Դա հասկանալու համար շատ խելք պետք չի ունենալ, առավել ևս ինտելեկտուալ լինել. Չեմ կարծում, թե թուրքերը ինտելեկտուալ են. – Ոչ թուրք են, աշխարհից բան հասկացող, այլ ոչ թե հայ –մի կտոր հաց ու պանրի կամ, քյաբաբի մեռած.
Դէ քաղաքական զեղումները ՀԱԿ–ն է անում, ինձ պեսերն էլ դեմ են եղել գեղարվեստականի դոշին ու զեղվում են, զեղվում, զեղվում, չհասկացված, տխուր, միայնակ, անհույս, անաշխարհայացքայինՀետաքրքիր գեղարվեստական զեղում է, խոհափիլիսոփայական միտք: Ու վերջ: Ցավոք սրտի ընդամենը որոշակի տեսակետ, իրադրության աշխարհայացքային սխալ ընկալում
եթե մենք վստահ ենք մեր իրավացիության մեջ ինչի պիտի վախենանք այդ պատմաբանների հանձնաժողովից, ինչ վերաբերվում է Ղարաբաղին, ապա ես այնտեղ ոչ մի կետ չեմ նկատել, եթե դժվար չէ կարող ես ավելի կոնկրետ ասել, թե խոսքը, որ կետի մասին է
У человека в жизни может быть два основных поведения: он либо катится, либо карабкается.
Բիձա, այ սա ա սխալդ: ՀԱԿ-ը ձայն հանում ա:
Ուղղակի մի բան պարզ ա, որ եթե էսօր ՀԱԿ-ն էլ անցնի հրապարակայինին, դա ընդամենը ձև ա լինելու, որտև արդյունք չի լինելու: Էսօր, իրականում, լրիվ համարժեք են մամլո ասուլիսներով ու այլ կերպ վերլուծություններն ու քննադատությունները, թե մարդկանց որոշակի քանակի բազմությամբ հանրահավաքը: Երկուսն էլ ընդամենը գնահատական են լինելու, փոփոխություն չեն բերելու: Հանրահավաքը զուտ պոպուլիստական քայլ է լինելու, որը շատերիդ բավարարելու է: Ցավոք ՀԱԿ-ը էդ կարգի պոպուլիստական բաների հետևից չի գնում: Այ որ գնար, խոսողներդ խոսելու ավելի քիչ բան կունենայիք, բայց դե ՕԳԳ-ն նույնն էր լինելու:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Երկու ծավալուն թեմա ես շոշափում, որոնցից ոչ մեկի մասին չէիր հարցնի, եթե բարեհաճեիր քննարկումներին լրիվ ծանոթանալ:
Քանի որ ժամանակ չունեմ համապատասխան գրառումները գտնելու կամ երկար բարակ գրելու, փորձեմ հակիրճ պատասխանել:
Պատմաբանների հանձնաժողովը ուժեղ պետության ձեռքին կարող է գործիք դառնա իրականությունը խեղաթյուրելու, կեղծելու, սխալ արդյունքների բերելու: Դրանով կասեցվում է տարբեր երկրների կողմից ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը: Հիմար վիճակի մեջ ենք դնում այն երկրներին, ովքեր ընդունել են. ստացվում է, որ իրանց համոզել ենք, իսկ մենք ինքներս դեռ ուսումնասիրում ենք: Եվ այլն:
Ղարաբաղի հարցի մասին պայմանագրի մեջ կետ լինել չէր կարող, չնայած ակնարկային բաներ գտնել կարելի է՝ ուշադիր կարդալու դեպքում: Բայց միթե՞ գործընթացը գնահատելուց իրավունք ունենք հաշվի չնստել կողքից գնացող պրոցեսների հետ ու չտեսնել, թե ինչ է կատարվում: Ու չտեսնել, որ երկու պրոցեսները զուգահեռ են գնում, ուղղակի անհնար է:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ես նման բան չեմ ասել
Հենց հակառակը, ասել եմ աշխարհայացքային:
Ու էդ իմ ասածի մեջ ոչ մի վատ բան չկար, էդ իմ նշածը բացասական չէր
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ