Էդուարդ Հարենց

[A.r.p.i.]

Վան Գոգն ազատվեց իր ականջից,
Որովհետեւ այն իրեն պետք չէր.
Նա արդեն լսե՛լ էր Հանճարը:
Ալ-Մա'արին իրականում տեսնում էր այնքան,
Որ այլեւս
Աչքերն այնքան էլ կարեւոր չէին:
Չարենցը գերեզման չունեցավ,
Քանզի
Նա դեռ չի՛ էլ մեռել:
Ես մարդկանց ձախո՛վ եմ բարեւում,
Որովհետեւ
Աջով արդեն բարեւե՛լ էմ Աստծուն...

[Նաիրուհի]

Վան Գոգն ազատվեց իր ականջից,
Որովհետեւ այն իրեն պետք չէր.
Նա արդեն լսե՛լ էր Հանճարը:
Ալ-Մա'արին իրականում տեսնում էր այնքան,
Որ այլեւս
Աչքերն այնքան էլ կարեւոր չէին:
Չարենցը գերեզման չունեցավ,
Քանզի
Նա դեռ չի՛ էլ մեռել:
Ես մարդկանց ձախո՛վ եմ բարեւում,
Որովհետեւ
Աջով արդեն բարեւե՛լ էմ Աստծուն...

Հարենցին այս բանաստեղծությամբ եմ ճանաչել...
Բայց իմ հիշելով՝ շեշտերը չկային

[Շինարար]

Հարենցին այս բանաստեղծությամբ եմ ճանաչել...
Բայց իմ հիշելով՝ շեշտերը չկային

Էս ոտանավորը, կներեք՝ բանաստեղծություն չասեմ էլի, հասկանալու համար, Հարենցին ճանաչել ա պետք, խիստ անձնական ա ու լրիվ իր մասին

[StrangeLittleGirl]

Հա, լավ, էս կայֆերը շատ լավ գիտեմ. նստում ես, ինչ մտքիդ գալիս ա, գրում ես, դառնում ա բառախառնակույտ, որոնք սիրուն են հնչում: Հետո էլ մարդիկ կարդում են, ասում են՝ էս ի˜նչ լավն էր, դու էլ մտքիդ մեջ ծիծաղում ես:

[Շինարար]

Հա, լավ, էս կայֆերը շատ լավ գիտեմ. նստում ես, ինչ մտքիդ գալիս ա, գրում ես, դառնում ա բառախառնակույտ, որոնք սիրուն են հնչում: Հետո էլ մարդիկ կարդում են, ասում են՝ էս ի˜նչ լավն էր, դու էլ մտքիդ մեջ ծիծաղում ես:

Էս էդ դեպքը չի, այնպիսի բաներ չի գրել, որ մտքի մեջ ծիծաղի: Ուրիշ բան, որ որպես ոտանավոր չհավանես, համ էլ ասա՝ իմ կարծիքով

[StrangeLittleGirl]

Էս էդ դեպքը չի, այնպիսի բաներ չի գրել, որ մտքի մեջ ծիծաղի: Ուրիշ բան, որ որպես ոտանավոր չհավանես, համ էլ ասա՝ իմ կարծիքով

Ես առաջինն էի կարդացել: Իմ ալարկոտության վառ դրսևորում. չեմ մեջբերել բանաստեղծությունը: Չգիտեմ՝ դու որ մեկի մասին էիր, բայց ես առաջինի մեջ էդ տեսա: Կարող ա տենց չի, եսի՞մ:

[Շինարար]

Ես առաջինն էի կարդացել: Իմ ալարկոտության վառ դրսևորում. չեմ մեջբերել բանաստեղծությունը: Չգիտեմ՝ դու որ մեկի մասին էիր, բայց ես առաջինի մեջ էդ տեսա: Կարող ա տենց չի, եսի՞մ:

Լավ, պարզ ա, ես վերջինը նկատի ունեի

[Նաիրուհի]

Քո աչքերը կաթ-կաթ տարփ են, հուզապրում են,
Ապրեցնող է այնտեղ ամեն մի պահ,
Քո աչքերը ես ապրում եմ, քո աչքերը ես ապրում եմ՝
Որպես ինքնաձոնման այրող նոպա...

Քո աչքերը կարոտ՝ կյանքի վերապրում են,
Եվ ինչպե՞ս չգժվել, չջրվիժե՜լ,
Քո աչքերը ես ապրում եմ, քո աչքերը ես ապրում եմ՝
Որպես հրապույրի անմար գիշեր...

Քո աչքերը կաթ-կաթ իմ հոգուն սփռում են
Խավարս խարույկող կապո՜ւյտ մի ցայգ,
Քո աչքերը ես ապրում եմ, քո աչքերը ես ապրում եմ՝
Որպես խոստովանքի, սիրո լուսայգ...

[Նաիրուհի]

Ու խավարում կյանքի վերծանելով անծայր
Կարոտներս խոկուն՝
Հիանալի մի օր դու սրբորեն դարձար
Հոգեքույրն իմ հոգու...

[Նաիրուհի]

Տրիոլետ

... Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում,
Ես հիմա օրհնում եմ քո հոգին,
Դո´ւ ես, որ կապեցիր ինձ կյանքին,
Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում։
Մենության, կարոտի մեներգում
Մենք տրվում ենք հոգու տարերքին,
Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում,
Ես հիմա օրհնում եմ քո հոգին;

[StrangeLittleGirl]

... Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում,
Ես հիմա օրհնում եմ քո հոգին,
Դո´ւ ես, որ կապեցիր ինձ կյանքին,
Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում։
Մենության, կարոտի մեներգում
Մենք տրվում ենք հոգու տարերքին,
Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում,
Ես հիմա օրհնում եմ քո հոգին;

Կարծում եմ՝ բառախաղը շատ ա ու տակը բան չկա:

[Sphinx]

Քո աչքերը ես ապրում եմ, քո աչքերը ես ապրում եմ՝
Որպես ինքնաձոնման այրող նոպա...

Նաիրուհի ջան, թարգմանիր ,խնդրում եմ, ազնիվ խոսք, չեմ հասկանում՝ ի՞նչ է ասում:

[Նաիրուհի]

Կարծում եմ՝ բառախաղը շատ ա ու տակը բան չկա:

Ի՞նչ բառախաղ։ Ընդամենը բանաստեղծության տեսակ է՝ տրիոլետ, որը ՊԱՀԱՆՋՈՒՄ է տողերի կրկնություն՝ 1-ին տողը կրկնվում է որպես 4-րդ և 7-րդ, իսկ 2-րդ տողը՝ որպես 8-րդ։ Էլ տակը բառախաղի տեղ մնա՞ց։ Մնացածը ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ շատ սիրուն պատկեր է ու անկեղծ ապրում։

Իսկ Ձեր գրածին եթե հավատանք, կստացվի, որ Տերյանի հայտնի «Չեմ դավաճանի իմ Նվարդին» տրիոլետը տակը բան չունեցող բառախաղ է...

[Նաիրուհի]

Նաիրուհի ջան, թարգմանիր ,խնդրում եմ, ազնիվ խոսք, չեմ հասկանում՝ ի՞նչ է ասում:

Ազնիվ խոսք, ե´ս չեմ հասկանում։ Ձեզ համար բանաստեղծությունը բացատրե՞լ է պետք։ Դուք բոլո՞ր բանաստեղծական պատկերներն եք թարգմանական-բացատրական վերլուծության ենթարկում։ Թե՞ հարցը պարզապես այն է, որ գործ ունեք երիտասարդ և դեռևս կենդանի բանաստեղծի հետ և Ձեր սրբազան պարտքը համարեցիք հեգնական ենթատեքստով հարց ուղղել։

[StrangeLittleGirl]

Ի՞նչ բառախաղ։ Ընդամենը բանաստեղծության տեսակ է՝ տրիոլետ, որը ՊԱՀԱՆՋՈՒՄ է տողերի կրկնություն՝ 1-ին տողը կրկնվում է որպես 4-րդ և 7-րդ, իսկ 2-րդ տողը՝ որպես 8-րդ։ Էլ տակը բառախաղի տեղ մնա՞ց։ Մնացածը ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ շատ սիրուն պատկեր է ու անկեղծ ապրում։

Իսկ Ձեր գրածին եթե հավատանք, կստացվի, որ Տերյանի հայտնի «Չեմ դավաճանի իմ Նվարդին» տրիոլետը տակը բան չունեցող բառախաղ է...

Ես դա նկատի չունեի
Այ սա.

Եվ հիմա ես քեզ եմ օրհներգում,
Ես հիմա օրհնում եմ քո հոգին;

Շատ սիրուն ա հնչում՝ օրհնում եմ քո հոգին: Բայց ի՞նչ ա նշանակում օրհնել:

Ոնց որ լինի՝ Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին: