Աղջիկ-աղջիկ ընկերություն

[LisBeth]

Իհարկե, շատ բաների վրա կարաս մեծ տարիքում աշխատես ու փորձես փոխել, բայց հաճախ դժվար ա, երբեմն՝ անհնար։ Տես, գիտեմ տղամարդկանց, որոնք աշխատում են իրենց էմոցիաները ցույց տալու վրա ու աշխատում են սովորել լսել կանանց, բայց ահավոր բարդ ա, էլի չեն կարողանում, էլի սայթաքում են, էլի իրանց կանանց նեղացնում են լսել չկարողանալով, չնայած որ ոչ մի ջանք չեն խնայում։ «Դու տղա ես, մի լացի» արտահայտությունը շատ ավելի խորը հետք ա թողնում մարդկանց հոգեբանության վրա, քան դու պատկերացնում ես։ Դե էլ չեմ ասում, որ սոցիալական արտաքին ազդակները նաև չափահաս տարիքում են շարունակվում։ Եթե մնային մանկական տարիքում, երևի ամեն ինչ շատ հեշտ կլիներ։

Ու բնական ա, որ ընկերական հարաբերություններում դու ես ու քո ընկերները։ Ու ամեն ընկերություն տարբեր ա մյուսից։ Բայց առնվազն միամտություն ա կարծելը, թե էդ հարաբերությունները գենդերից զուրկ են ձևավորվում։ Իսկ եթե դու անկեղծ համոզված ես դրանում, ուրեմն խորհուրդ կտայի ուշադիր հետևել, թե ինչ ես քննարկում քո տարբեր սեռի ընկերների հետ։

Ու հա՛, բոլորն էլ էմպաթիա ունեն, բայց էմպաթիան մարզելիք բան ա, մի բան, որ տղամարդիկ ավելի քիչ են մարզել, էն էլ հիմնականում չափահաս տարիքում, էն էլ ոչ բոլորը։ Էս էլ ես չեմ ասում, գիտությունն ա ասում, գուգլի gender ու empathy, տես ինչքան հոդված կբերի։

Շնորհակալություն։ Ես տաբու թեմաներ չունեմ, կարող եմ քննարկել ցանկացած թեմա, անկախ սեռից, բայց ինչ խոսք որոշ թեմաներ շոշափելի, դիսկոմֆորտ զգում եմ զրուցակիցների մեջ, ինչը նույնպես անկախ սեռից ա խոսելիքը ավելի շատ կախված ա թե ինչքան մտերիմ ես մարդու հետ, այլ ոչ թե ինչ սեռի ա։ Բայց դե էս առումով էլ գուգլը մի բան կասի, ես էլ հո նեոն չեմ որ դատայի հետ մրցեմ։

[StrangeLittleGirl]

Շնորհակալություն։ Ես տաբու թեմաներ չունեմ, կարող եմ քննարկել ցանկացած թեմա, անկախ սեռից, բայց ինչ խոսք որոշ թեմաներ շոշափելի, դիսկոմֆորտ զգում եմ զրուցակիցների մեջ, ինչը նույնպես անկախ սեռից ա խոսելիքը ավելի շատ կախված ա թե ինչքան մտերիմ ես մարդու հետ, այլ ոչ թե ինչ սեռի ա։ Բայց դե էս առումով էլ գուգլը մի բան կասի, ես էլ հո նեոն չեմ որ դատայի հետ մրցեմ։

Խոսելիքը կախված ա հարաբերության տեսակից։ Մտերմությունը մենակ քանակական չի, նաև որակական ա։ Հետո, կարաս ուզածիդ չափ խոսես, դիմացինդ էլ ուզածի չափ լսի, բայց չհասկանա, չկարևորի, չապրումակցի և այլն։ Ասենք իմ տղա ընկերների հետ ես լիքը տարբեր թեմաներով կարամ խոսամ, բայց ակադեմիայում սեքսիզմի մասին զրույցները մեզ մոտ զուտ իրանց ինֆորմացնելու, «առանց էմոցիաների» մակարդակում են (ու եթե նկատես, տղամարդիկ, անգամ ամենամտերիմները հաճախ են ասում «էմոցիաները մի կողմ դիր, արի տրամաբանենք»), իսկ կին ընկերներիցս (անկախ նրանից, թե որ ոլորտից են) նաև ապրումակցում եմ ակնկալում, հետևաբար կարամ նաև քրֆեմ, ջղայնանամ, լացեմ, գոռգոռամ, ու իրանք դեռ էնտեղ նստած կլինեն ու էմոցիոնալ աջակցություն կցուցաբերեն։

Հ.Գ. էլի եմ ասում, ընդհանուր առմամբ։ Կան տղամարդիկ, որ իրանց էմոցիոնալ կողմերի վրա աշխատում են ու արդյունքի հասել են ու կան կանայք, որ ուզում են մենակ տրամաբանել։ Բայց խոսքս ընդհանուր տենդենցների մասին ա։

[Բարեկամ]

Ոչ մեկ էլ առանց ստերեոտիպի չի մեծանում, բայց դե գիտակցությունն ու միտքը ղեկավարելի, տրանսֆորմատիվ բաներ են։ Հասարակական դերը առանց հարցականի տակ առնելու, անձնական հարաբերություններում վերաբերմունք ձևավորելը անհնար երևույթ չի, ավելին ասեմ ինքը լիքը հանգամանքների բերումով ակամա էլ փոփոխվում ա։
Ոչ մեկ չի կարա ասի քեզ թե դու ոնց վերաբերվես ու հարաբերություն կառուցես ու ինչ ասպեկտներ դնես հիմքում։
Ի՞նչ ա նշանակում մեծացրել են։ Որոշ տարիքից սկսած միտքը ինքնավերլուծման փուլ ա մտնում, ու բոլոր այն դաստիարակչական արգասիքները, որ դու կգտնես չեն համապատասխանում քո աշխարհընկալմանը, կաշկանդում կամ սահմանափակում են քեզ, կարող ես փոխել։ Դա իհարկե մեծ աշխատանք ու լիքը փորձություն ա պահանջում, բայց անհնար չի։ Հեշտ ա ասել մեզ ասում են սենց նենց, մեզ մեծացրել են տենց մենք մեղավոր չենք։ Տենց չի։ Սրանք ընդամենը արդարացում են, մարդկանց համար ովքեր հարաբերությունները ստանդարտիզացնում են ըստ սոցիալական պահանջարկի։ Սա կին կին ա, սա տղամարդ տղամարդ ա, իսկ տղամարդ կին հնարավոր չի, առանց սեքսի, ավելին, եթե սեքս կա, դա այլևս ընկերություն չի։
Ո՞նց ես դու պատկերացնում, որ տղամարդիկ անեն էնպիսի ընկերություն ինչպիսին կանանց մեջ ա։ Ո՞րն ա էդ կանացի ընկերությունը, որ անհրաժեշտ ա էմպաթիա բացահայտելու համար։
Էմպաթիան համամարդկային հատկություն ա, չհաշված որոշ դեպքեր, օրինակ սոցիոպաթիա, ու եթե տղամարդկանց սովորեցնում են զսպել, դա դեռ չի նշանակում, որ իրանք դրանից զուրկ են։
Կարճ ասած դու, քո ընկերոջ հետ տետ ա տետ ես, ստեղ երրորդ անձ չկա։ Ու ինչ կատարվում ա, սաղ երկկողմանի պատասխանատվություն ա։ Հասարակություն, դաստիրակություն, ֆլան ֆստան ստեղ անելիք չունեն։

Հիմա տղամարդատյացության մասին, ես չասեցի որ ֆեմինիստներն են տենց, ինչը սակայն չի բացառվում, ես ասեցի ֆեմինիզմն ա տենց ընկալվում։

Գենդեր ու սեռ կա, ոչ մի տեղ էդ փաստը չեմ ժխտել, ես, լավատես գտնվելով /ստեղ մի հատ / վստահ եմ որ մարդիկ ընդունակ են դրանից դուրս ընդունել իրար, ինչ շատ բաներ կհեշտացնի։

Ոչ միշտ է, որ աշխատանք կամ վերադաստիարակում է պետք լինում ներշնչված կարծրատիպերի փշրման համար։ Լինում է, որ պարզապես auto-adjust ես լինում հասունացման, կյանքի փորձի ձեռքբերման ընթացքում։

[Quyr Qery]

Մանկուց լսում ենք, որ տղամարդկանց ընկերությունն ուրիշ է, կանայք նախանձ են, շատ-շատերի ընտանիքներում հյուր միշտ պապայի ընկերներն էին գալիս, մամաների ընկերուհիները (եթե կային)՝ շատ ավելի հազվադեպ: Մեծանալով տղաների մեջ (բարեկամների մեջ միակ աղջիկն էի), հասուն տարիքում սկսեցի ավելի շատ աղջիկների հետ շփվել, երբևէ չեմ հանդիպել էդ ստից ստերեոտիպներին, որոնք չգիտես ով է մեր գլուխը լցրել (իրարից տղամարդ են տանում, իրար նախանձում են...): Էն էմպատիկ մակարդակը , կենցաղային ու էմոցիոնալ հարաբերությունները, որոնք կանանց մեջ են հանդիպում, ամենակարևորն են կյանքումս, իսկ ինչ նվիրվածությանն ու գիշերվա հազարին օգնելուն ա վերաբերվում, դա զուտ մարդու տեսակից է: Համենայնդեպս, ես կանանց հետ եմ ինձ կոմֆորտ զգում:

[Quyr Qery]

Խոսելիքը կախված ա հարաբերության տեսակից։ Մտերմությունը մենակ քանակական չի, նաև որակական ա։ Հետո, կարաս ուզածիդ չափ խոսես, դիմացինդ էլ ուզածի չափ լսի, բայց չհասկանա, չկարևորի, չապրումակցի և այլն։ Ասենք իմ տղա ընկերների հետ ես լիքը տարբեր թեմաներով կարամ խոսամ, բայց ակադեմիայում սեքսիզմի մասին զրույցները մեզ մոտ զուտ իրանց ինֆորմացնելու, «առանց էմոցիաների» մակարդակում են (ու եթե նկատես, տղամարդիկ, անգամ ամենամտերիմները հաճախ են ասում «էմոցիաները մի կողմ դիր, արի տրամաբանենք»), իսկ կին ընկերներիցս (անկախ նրանից, թե որ ոլորտից են) նաև ապրումակցում եմ ակնկալում, հետևաբար կարամ նաև քրֆեմ, ջղայնանամ, լացեմ, գոռգոռամ, ու իրանք դեռ էնտեղ նստած կլինեն ու էմոցիոնալ աջակցություն կցուցաբերեն։

Հ.Գ. էլի եմ ասում, ընդհանուր առմամբ։ Կան տղամարդիկ, որ իրանց էմոցիոնալ կողմերի վրա աշխատում են ու արդյունքի հասել են ու կան կանայք, որ ուզում են մենակ տրամաբանել։ Բայց խոսքս ընդհանուր տենդենցների մասին ա։

Հա, Բյուր, անկախ ամեն ինչից, մեկ ա տղամարդու հետ կարող եմ ամեն ինչ քննարկել, ավելին, շատ ավելի կառուցողական ու ինֆորմատիվ զրույցներ ունենալ, բայց էմոցիոնալ մակարդակում ես չհասկացված եմ մնալու, անգամ ամենալավ ընկերոջ կողմից: Կանանց հետ, բացի «ամեն ինչի վրայով անցնելուց» գիտեմ նաև, որ հասկացվելու եմ, երբ էմոցիաներս ինձ ուտեն:
Բացի դրանից, կենցաղով ևս կանայք շատ ավելի մոտ են ու հոգատար միմյանց հանդեպ, ինչքան մեծանում ես, էդ ավելի նկատելի է դառնում (իմ դեպքում որ էդպես է):

[StrangeLittleGirl]

Հա, Բյուր, անկախ ամեն ինչից, մեկ ա տղամարդու հետ կարող եմ ամեն ինչ քննարկել, ավելին, շատ ավելի կառուցողական ու ինֆորմատիվ զրույցներ ունենալ, բայց էմոցիոնալ մակարդակում ես չհասկացված եմ մնալու, անգամ ամենալավ ընկերոջ կողմից: Կանանց հետ, բացի «ամեն ինչի վրայով անցնելուց» գիտեմ նաև, որ հասկացվելու եմ, երբ էմոցիաներս ինձ ուտեն:
Բացի դրանից, կենցաղով ևս կանայք շատ ավելի մոտ են ու հոգատար միմյանց հանդեպ, ինչքան մեծանում ես, էդ ավելի նկատելի է դառնում (իմ դեպքում որ էդպես է):

Ահա, տենց ա։

[ivy]

Չգիտեմ գիտական հետազոտություններ կան էս թեմայով, թե չէ, բայց իմ կարծիքով տղամարդկանց emotional intelligence-ը հետ է մնում կանանցից:
Էդ զգացողությունը մնում է նույնիսկ բազմակողմանի զարգացած ու շատ խելացի տղամարդկանց հետ շփվելիս:
Կռիվ անել չլինի, զուտ իմ անձնական կարծիքն է

[Freeman]

Քվեարկել եմ "չեն կարող", գրեթե համոզված եմ ու հուսով եմ, որ տրոլինգ եմ արել ։Դ

[StrangeLittleGirl]

Չգիտեմ գիտական հետազոտություններ կան էս թեմայով, թե չէ, բայց իմ կարծիքով տղամարդկանց emotional intelligence-ը հետ է մնում կանանցից:
Էդ զգացողությունը մնում է նույնիսկ բազմակողմանի զարգացած ու շատ խելացի տղամարդկանց հետ շփվելիս:
Կռիվ անել չլինի, զուտ իմ անձնական կարծիքն է

Կա տենց բան, բայց կենսաբանական չի, դաստիարակությամբ ա պայմանավորված։ Պատկերացրու տղա երեխային որ էդքան ասեն տղան չի լացում, տղան պիտի ուժեղ լինի, կռիվ-կռիվ են խաղացնում, դրսում վազվզացնում և այլն, որտեղի՞ց պիտի էմոցիոնալ ինտելեկտ հավաքի։ Ես նկատել եմ, որ կանանց միջավայրում մեծացած կենսաբանորեն տղաները համեմատաբար ավելի հարուստ էմոցիոնալ ինտելեկտ ունեն (այսինքն, փոքր ժամանակ աղջիկների հետ շատ շփված, աղջկական խաղեր խաղացող և այլն), բայց դե իրանք հիմնականում կա՛մ նույնասեռական են, կա՛մ տրանսգենդեր։

[Գաղթական]

Իհարկե տղամարդիկ հետ են կանանցից նրանում՝ ինչ վերջիններս emotional intelligence են անվանում:
Սաղ խնդիրը նրանում է, որ, պրոբլեմի առկայության դեպքում, տղամարդիկ ձգտում են լուծել այն՝ դրա մասին էմոցիոնալ դիսկուսիաներ վարելու փոխարեն..

Էս հանճարեղ ռոլիկում ամեն ինչ ասված ա.

[LisBeth]

Չգիտեմ գիտական հետազոտություններ կան էս թեմայով, թե չէ, բայց իմ կարծիքով տղամարդկանց emotional intelligence-ը հետ է մնում կանանցից:
Էդ զգացողությունը մնում է նույնիսկ բազմակողմանի զարգացած ու շատ խելացի տղամարդկանց հետ շփվելիս:
Կռիվ անել չլինի, զուտ իմ անձնական կարծիքն է

Իմ կարծիքով հետ չի մնում։ Ես նկատել եմ որ մարդիկ տարբեր ձևի են էմոցիաները արտահայտում, անկախ սեռից, ուղղակի պետք ա ապակոդավորել։)
Ու երբ սկսում ես հասկանալ, շատ բաներ ա տեղը ընկնում։

Բայց մի բան էլ, ընկերությունը ոչ միշտ ա էմոցիոնալ աջակցություն ու իրար սփոփել, կամ էլ աջուձախ իրար սեր խոստովանել, ավելին տենց ընկալումը հարաբերությունը բազար ա սարքում, որտեղ դու ընտրում ես քեզ ավելի հարմար վարյանտը։)

Մի խոսքով կարծում եմ որ տղամարդիկ էլ են էմոցիոնալ ու լիքը հետաքրքիր ձևերով, որ հետևում ես։)

[LisBeth]

Կա տենց բան, բայց կենսաբանական չի, դաստիարակությամբ ա պայմանավորված։ Պատկերացրու տղա երեխային որ էդքան ասեն տղան չի լացում, տղան պիտի ուժեղ լինի, կռիվ-կռիվ են խաղացնում, դրսում վազվզացնում և այլն, որտեղի՞ց պիտի էմոցիոնալ ինտելեկտ հավաքի։ Ես նկատել եմ, որ կանանց միջավայրում մեծացած կենսաբանորեն տղաները համեմատաբար ավելի հարուստ էմոցիոնալ ինտելեկտ ունեն (այսինքն, փոքր ժամանակ աղջիկների հետ շատ շփված, աղջկական խաղեր խաղացող և այլն), բայց դե իրանք հիմնականում կա՛մ նույնասեռական են, կա՛մ տրանսգենդեր։

Սենց մոտեցման մոդելը կարա ծնողների դերաբաժանումից լինի, մամայի մոտ վազենք լացենք, պապան սաղ խնդիրները կլուծի։ Դրա համար ասենք, ամենանվիրյալ ֆեմինիստի մեծացրած աղջիկն էլ կարա նստի մոստի տակ ու սպասի, որ ասպետը կգա կփրկի իրեն։)) (սա ցիտատ էր) Բայց լիքը վարիացիաներ կան էս հարաբերությունների, ինչով էլ պայմանավորված հետագա ձևավորվելիք հարաբերությունները։
Իսկ դաստիարակության ոչ թե էմոցիաների առկայության վրա ա ազդում, այլ դրանց արտահայտման վրա։ Ու ընդհանրապես, քիչ չեն կանանց մեջ էլ, որ իրանց էմոցիաները զսպում են։ Ասենք խոսքի փոքր ժամանակ ասել են որ ամոթ ա, չի կարելի և այլն, մանավանդ մեր հայ հասարակության մեջ։

[ivy]

Իմ կարծիքով հետ չի մնում։ Ես նկատել եմ որ մարդիկ տարբեր ձևի են էմոցիաները արտահայտում, անկախ սեռից, ուղղակի պետք ա ապակոդավորել։)
Ու երբ սկսում ես հասկանալ, շատ բաներ ա տեղը ընկնում։

Բայց մի բան էլ, ընկերությունը ոչ միշտ ա էմոցիոնալ աջակցություն ու իրար սփոփել, կամ էլ աջուձախ իրար սեր խոստովանել, ավելին տենց ընկալումը հարաբերությունը բազար ա սարքում, որտեղ դու ընտրում ես քեզ ավելի հարմար վարյանտը։)

Մի խոսքով կարծում եմ որ տղամարդիկ էլ են էմոցիոնալ ու լիքը հետաքրքիր ձևերով, որ հետևում ես։)

Իմ ասածն ընդամենը emotional intelligence-ին վերաբերվում, այլ ոչ թե էմոցիոնալ լինել-չլինելուն:

[LisBeth]

Իմ ասածն ընդամենը emotional intelligence-ին վերաբերվում, այլ ոչ թե էմոցիոնալ լինել-չլինելուն:

Կարծում եմ եթե EI ցածր ես համարում, ավտոմատ նաև էմոցիաների առկայությունը կամ մակարդակը կասկածի տակ ես առնում։ Որովհետև դրանք անմիջական կապի մեջ են։

[ivy]

Կարծում եմ եթե EI ցածր ես համարում, ավտոմատ նաև էմոցիաների առկայությունը կամ մակարդակը կասկածի տակ ես առնում։ Որովհետև դրանք անմիջական կապի մեջ են։

Էդպես չի. շատ էմոցիոնալ մարդիկ էլ կարող են ցածր EI ունենալ, ինչպես նաև քիչ էմոցիաներ արտահայտող մարդիկ՝ բարձր EI:
EI-ն սեփական և ուրիշների զգացմունքները հասկանալ, ճիշտ գնահատել կարողանալուն է վերաբերվում: