Բայց զգացել ե՞ս օրինակ հայերի հեչ էլ տանձներին չի սրանց վրով հումոր, կամ չգիտեմ, քննադատություն անեն:
Իսկ սրանք առավոտից իրիկուն մամուլով, հեռուստատեսությամբ, ինտերնետում ու պաշտենական աղբյուրներով տուտուզները ճղում են, որ մեզ վարկաբեկեն:
Պարտվածի հոգեբանություն ա էլի, ձենները չի կտրվում:
Երեխա ժամանակ մեկին ծեծում էի, սա լեզվին էր տալիս: Հետ էի գալիս, էլի սատկացնում, հենց թողնում էի, որ հեռանամ, սա էլի լեզվին էր տալիս, ու նորից հետ էի գալիս ծեծում: Հետո հասկացա, որ ինքը ինձ ուրիշ հակադրվելու տարբերակ չունի: Ֆիզիկապես չի կարողանում հաղթի, ոչինչ չանելով պարտվել էլ չի ուզում: Վերջը բանի տեղ չդրեցի, թողեցի հեռացա: Սա դեռ երկար ժամանակ լուրեր էր տարածում, որ ինքն էլ իմ աչքն ա կապտացրել, որ ես քարով եմ իրան խփել, որ ես մենակ չեմ եղել, այլ մի քանի հոգով ենք եղել ու տենց շարունակ...: Բնականաբար իրեն ոչ ոք չէր հավատում, ու վրեն ծիծաղում էին
Սրանք էլ 14-16 տարեկան երեխու խելք ունեն: Քոթակել ենք իրանց, հիմա լեզվին են տալիս, որ գոնե մի բան արած լինեն: Մեկ ա ուժները չի պատում, պետք ա լեզուներին տան, թե չէ լրիվ իմպոտենտ կզգան իրանց:
Էջանիշներ