Զարմանալին այն է, որ կարդում եմ Ձեր գործերն ու հիշում իմ` պատանեկան տարիներին գրածներս: Սա արդեն երկրորդ գործն է: Առաջինը "Պարապությունն" էր: Շատ հետաքրքիր է լսել Ձեր կարծիքը. Դուք ինչ-որ նմանություն չե՞ք գտնում: Չգիտեմ, կանոնակարգով թույլատրված է, թե ոչ, բայց խնդրում եմ, հնարավոր համարեք տեսնել իմ գործը` Ձեր էջի վրա, ուղղակի համեմատելու համար: Հետո, իհարկե, կարող եք ջնջել: Նախապես շնորհակալ եմ:Շինարար-ի խոսքերից
ԴՈՂԵՐՈՑՔ
Կաղկանձում է մութը:
Մրմնջում է մութը:
Լաց է լինում մութը:
Ցուրտ է:
Փչացել է կողմնացույցը:
Ահավոր սարսափ մթնում:
Լուռ ճչում է ժամացույցը
սիրտ մաշող:
Անտառի պես մի տուն,
ուր վախ կա միայն գիշերում:
Գիշերվա մեջ չկա քուն:
Չկան աստղեր:
Չկա լուսին:
Չկա սեր
կամ գոնե արբեցում:
ՈՒ այդ մութ տան մեջ
գոռում է, ճչում
զարթուցիչը:
Զարթուցիչը ճչում է,
իսկ ժամանակը կանգ է առել:
Կողմնացույցն էլ փչացել է:
Ձմեռ 1979
Մեջբերել
Էջանիշներ