Հայ գրողները համաշխարհային հարթությունում

[Մեղապարտ]

Հրատարակչությունները գլուխները չեն ազատում պատասխանատվությունից, հնարավորությունների սահմաններում օգնում են հեղինակներին (իհարկե ոչ բոլոր հրատարակչությունները): Բայց ոչ մի հրատարակչություն Հայաստանում չի կարող զբաղվել բարեգործությամբ, այն է վճարել հեղինակներին, հոգալ տպագրական ծախսերը ու այդ ողջ գումարը կորցնել, քանզի գրքերը միևնույն է չեն վաճառվելու: Որպես օրինակ ասեմ, որ անգամ պետ. պատվերով տպված գրքերը, որոնց ծախսերը բնականաբար հեղինակը չի հոգում, նա միայն վճարվում է իր գրածի համար, չեն վաճառվում: Լավագույն դեպքում դրանք սպառվում են նվերի տեսքով:

Այսինքն բիզնեսը սխալ է աշխատում այլ ոչ թե հեղինակն է անորակ կամ գնող չկա:
Նորից եմ շեշտում 500 օրինակով գրքի հրատարակումը հրատարակչության համար պահանջում է ներ դնել առավելագույնը 1000 դոլոար:Իսկ նա այդ չի անում, քանի որ չի տիրապետում շուկայի պահանջարկին և ցանկություն ել չունի մարկետինգ անելու:
Պետ պատվերով հրատարակում են գրքեր որոնք նոր գեղարվեստական արժեք չեն ներկայացնում: Ես ինձ մոտ հետաքրքրության համար հավագել եմ հայատանում հրատարակված ինձ համար անհայտ հեղինակների գրական ստեղծագործությունները և գիտես ինչն է հետաքրքիր, դրանք դեպուտատներ են քաղաքական գործիչներ դատավորներ,կենսաբան ֆիզիկներ,գյուղական դպրոցի ուսուցիչներ ,ագրոնոմներ:
Դա լավ է որ նրանք ստեղծագործում են, բայց վատ է որ այդ գրքերը հրատարակվում են մի հրատարակչության կողմից որը գլուխ չի հանում գրականությունից ,վճարել են իրենք ել հրատարակում են ,պրծավ գնաց:
Օրնակի համար Սահմանադրական դատարանի նախագահի բնաստեղծությունների գիրքը,կամ Հրանուշի գիրքը և այդպես շարունակ:Ես գիրքը գնելիս առաջին հերթին նայում եմ ով է հրատարակիչը և արդեն ինձ հասկանալի է թե ինչ հեղինակի հետ գործ ունեմ:Իսկ Հայասստանում այս լուրջ չափման միավորը չի աշխատում ,շատ պատահականորեն ամենա հեղինակավոր (ինձ համար) հրատարակչությունները անհայտ գիրք կտպագրեն , հորոսկոպ ,հերո Ռազմիկ Դավոյան հետո մի ցեխավիկի բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Ես հնարավորություն չունեմ վստահելու հրատարակիչներին ինչպես վստահում եմ գինի գնելիս այս կամ այն գինու արտադրոխին կամ այս կամ այն հագուստ արտա դրողին:

[Chuk]

Այսինքն բիզնեսը սխալ է աշխատում այլ ոչ թե հեղինակն է անորակ կամ գնող չկա:
Նորից եմ շեշտում 500 օրինակով գրքի հրատարակումը հրատարակչության համար պահանջում է ներ դնել առավելագույնը 1000 դոլոար:Իսկ նա այդ չի անում, քանի որ չի տիրապետում շուկայի պահանջարկին և ցանկություն ել չունի մարկետինգ անելու:
Պետ պատվերով հրատարակում են գրքեր որոնք նոր գեղարվեստական արժեք չեն ներկայացնում: Ես ինձ մոտ հետաքրքրության համար հավագել եմ հայատանում հրատարակված ինձ համար անհայտ հեղինակների գրական ստեղծագործությունները և գիտես ինչն է հետաքրքիր, դրանք դեպուտատներ են քաղաքական գործիչներ դատավորներ,կենսաբան ֆիզիկներ,գյուղական դպրոցի ուսուցիչներ ,ագրոնոմներ:
Դա լավ է որ նրանք ստեղծագործում են, բայց վատ է որ այդ գրքերը հրատարակվում են մի հրատարակչության կողմից որը գլուխ չի հանում գրականությունից ,վճարել են իրենք ել հրատարակում են ,պրծավ գնաց:
Օրնակի համար Սահմանադրական դատարանի նախագահի բնաստեղծությունների գիրքը,կամ Հրանուշի գիրքը և այդպես շարունակ:Ես գիրքը գնելիս առաջին հերթին նայում եմ ով է հրատարակիչը և արդեն ինձ հասկանալի է թե ինչ հեղինակի հետ գործ ունեմ:Իսկ Հայասստանում այս լուրջ չափման միավորը չի աշխատում ,շատ պատահականորեն ամենա հեղինակավոր (ինձ համար) հրատարակչությունները անհայտ գիրք կտպագրեն , հորոսկոպ ,հերո Ռազմիկ Դավոյան հետո մի ցեխավիկի բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Ես հնարավորություն չունեմ վստահելու հրատարակիչներին ինչպես վստահում եմ գինի գնելիս այս կամ այն գինու արտադրոխին կամ այս կամ այն հագուստ արտա դրողին:

Դու լավ չես տիրապետում նյութին Մեղապարտ ջան, հեռու ես հայ իրականությունից:
Մենք ունենք հրատարակչություններ, որոնք լավ մարկետինգով են զբաղվում, փորձում հրատարակել գնողունակ գրքեր, գտնել գնողի և այլն:

Այդ տարբերակով գրքեր քիչ են հրատարակվում ոչ թե նրա համար, որ շուկայի պահանջարկին չի տիրապետում, այլ որովհետև շուկայում այդ պահանջարկը չկա:

Ինչ վերաբերվում է պետ.պատվերով գրքերին, ապա դրանք որպես կանոն շահվում են ԽԾԲ-ով, ու չնայած դրան հրատարակվում են նաև արժեքավոր գրքեր: Ու եթե քո ձեռքն է ընկել դատավորների ու ագրոնոմների գրքեր, դա դեռ չի նշանակում, որ բոլոր գրքերը Տիգրան Կարապետիչական մակարդակի են: Իրականում լավ գրքեր էլ են հրատարակվում, ինչ անենք, որ քո ձեռքը չեն ընկել

Ինչ վերաբերվում է 1000 դոլլարանոց գրքին, ապա թույլ տուր նորից կրկնել, ոչ մի հրատարակչություն բարեգործական ընկերություն չի, որ գիրք հրատարակի ու շահույթ չստանա:

[Մեղապարտ]

Դու լավ չես տիրապետում նյութին Մեղապարտ ջան, հեռու ես հայ իրականությունից:
Մենք ունենք հրատարակչություններ, որոնք լավ մարկետինգով են զբաղվում, փորձում հրատարակել գնողունակ գրքեր, գտնել գնողի և այլն:

Այդ տարբերակով գրքեր քիչ են հրատարակվում ոչ թե նրա համար, որ շուկայի պահանջարկին չի տիրապետում, այլ որովհետև շուկայում այդ պահանջարկը չկա:

Ինչ վերաբերվում է պետ.պատվերով գրքերին, ապա դրանք որպես կանոն շահվում են ԽԾԲ-ով, ու չնայած դրան հրատարակվում են նաև արժեքավոր գրքեր: Ու եթե քո ձեռքն է ընկել դատավորների ու ագրոնոմների գրքեր, դա դեռ չի նշանակում, որ բոլոր գրքերը Տիգրան Կարապետիչական մակարդակի են: Իրականում լավ գրքեր էլ են հրատարակվում, ինչ անենք, որ քո ձեռքը չեն ընկել

Ինչ վերաբերվում է 1000 դոլլարանոց գրքին, ապա թույլ տուր նորից կրկնել, ոչ մի հրատարակչություն բարեգործական ընկերություն չի, որ գիրք հրատարակի ու շահույթ չստանա:

Նյութին տիրապետում եմ այն ծավալով որով Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում ներկայանում է Հայաստանը:


Այսինքն Հայաստանում գրականության բարձր չափանիշներով վերցրած ժամանակակից հեղինակներ չկան: Կամ ել գրահրատարակչություններում աշխատող «գրականագետները» ի վիճակի չեն գնահատելու ստեղծագործությաանը:


Խոսքը բարեգործությանը չի վերաբերվում այլ նյութին տիրապետելուն :

[Chuk]

Նյութին տիրապետում եմ այն ծավալով որվ Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում ներկայանում է Հայաստանը:

Այսինքն Հայաստանում գրականության բարձր չաթանիշներով վերցրած ժամանակակից հեղինակներ չկան:Կամ ել գրահրատարակչություններում աշխատող «գրականագետները» իվիճակի չեն գնահատելու ստեղծագործությաան վորակը:
Խոսքը բարեգործությանը չի վերաբերվում այլ նյութին տիրապետելուն :

Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում չեն բերվում, որպես կանոն, գեղարվեստական, առավել ևս նոր ստեղծագործողների գրքեր: Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում նախապատվությունը տրվում է «գունավոր» լավ ներկայանալի արտաքին տեսքով գրքերին ու հանրագիտարաններին, որքան գիտեմ, այլ ոչ թե բովանդակային գրքերին:

[Մեղապարտ]

Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում չեն բերվում, որպես կանոն, գեղարվեստական, առավել ևս նոր ստեղծագործողների գրքեր: Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսում նախապատվությունը տրվում է «գունավոր» լավ ներկայանալի արտաքին տեսքով գրքերին ու հանրագիտարաններին, որքան գիտեմ, այլ ոչ թե բովանդակային գրքերին:

Միլիտոսյանն էր ներկայացուցիչը քո ասած գրքերից այնտեղ չկար ,իր գրքերն էին և երկու հրատարակչություններ էին ինձ անծանոթ :Իսկ այ ինչ ներկայացված էր միայն դառը ժպիտ էր առաջացնում:

[Chuk]

Միլիտոսյանն էր ներկայացուցիչը քո ասած գրքերից այնտեղ չկար ,իր գրքերն էին և երկու հրատարակչություններ էին ինձ անծանոթ :Իսկ այ ինչ ներկայացված էր միայն դառը ժպիտ էր առաջացնում:

Միլիտոսյան չէ, Միլիտոնյան
Ի դեպ, իր ո՞ր գրքերը: Վերջին գրքերին, ճիշտն ասած մակերեսային եմ ծանոթ, բայց ինքն ընդհանուր առմամբ բավական լավ մանկագիր է, լավ գործեր ունի:

Ո՞ր թվականին ես եղել: Պարզապես հետաքրքրեց, կփորձեմ պարզել, թե կոնկրետ ինչ գրքեր են բերած եղել: Բայց սովորաբար Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսին մասնակցում են, որքան հիշում եմ, «Զանգակ 97», «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչությունները և այլոք: Ընդամենը երկու՞ հրատարակչություն... հմմմ

[Մեղապարտ]

Միլիտոսյան չէ, Միլիտոնյան
Ի դեպ, իր ո՞ր գրքերը: Վերջին գրքերին, ճիշտն ասած մակերեսային եմ ծանոթ, բայց ինքն ընդհանուր առմամբ բավական լավ մանկագիր է, լավ գործեր ունի:

Ո՞ր թվականին ես եղել: Պարզապես հետաքրքրեց, կփորձեմ պարզել, թե կոնկրետ ինչ գրքեր են բերած եղել: Բայց սովորաբար Ֆրանկֆուրտի ցուցահանդեսին մասնակցում են, որքան հիշում եմ, «Զանգակ 97», «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչությունները և այլոք: Ընդամենը երկու՞ հրատարակչություն... հմմմ

Միլիտոնյանը կարծում եմ չի տխրի ,ցուցահանդեսը 2008 ի հոկտմբերին էր :
«Զանգակ 97» ին հիշում եմ :Ես Միլիտոնյանի գրվածքներին ծանոթ եմ հավանում եմ, սակայն ներկայացված ընդհանոր գրականությունը ասելիք չուներ: