murmushka ջան, դուք գնացեք, մենք էլ ձեր հետևից իրար հետ զրուցելով գալիս ենք, մի 2 րոպե ուշ կհասնենք, ոչինչ:murmushka-ի խոսքերից
murmushka ջան, դուք գնացեք, մենք էլ ձեր հետևից իրար հետ զրուցելով գալիս ենք, մի 2 րոպե ուշ կհասնենք, ոչինչ:
Մի բուռ արևածաղիկ էլ ինձ կտաս, խնդրում եմmurmushka ջան, դուք գնացեք, մենք էլ ձեր հետևից իրար հետ զրուցելով գալիս ենք, մի 2 րոպե ուշ կհասնենք, ոչինչ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բուռդ պահիՄի բուռ արևածաղիկ էլ ինձ կտաս, խնդրում եմ
Վերջապես մարդա ձեր սեմուշկեն առեք էլի,Մի բուռ արևածաղիկ էլ ինձ կտաս, խնդրում եմ
Եվ այդ ինչո՞վ է Վրաստանը թասիբ պաշտպանում (թեկուզ), որ ինքը չորրորդ տեղում հայտնվեց, իսկ մենք հինգերորդ: Նրանով, որ ազգային հերոսի կարգի օրդեն են սարքում (կոնկրետ չեմ հիշում, թե ոնց էր կոչվում) և առաջինը (!) շնորհում են Բուշի՞ն: Նրանով, որ Բուշի անվան փողո՞ց ունեն (մենք Պուտինի անվան փողոց չունենք): Նրանով, որ Սահակաշվիլին ինչ-որ ամերիկացու օգոստոսյան պատերազմի ժամանակ ասում էր "I belive that the United States, the most powerful country of the World, can stop this aggression!՞" (և այդ ամենը այնպիսի "քամակ մտնող" տոնով, ինչպիսին ոչ Սերժից, ոչ Քոչարյանից երբևէ չեմ լսել): Թե՞ նրանով, որ "թասիբ ունեցող" վրացիները ձևացնում են, թե ռուսերեն չգիտեն (կամ էլ իրոք չգիտեն), իսկ անգլերեն առավել ևս չգիտեն:
davidus (09.09.2009)
Քաղաքական նպատակներով քամակ մտնելը դա դիվանագիտական գործելաոճ է:
Եթե հայերը ունենային անգլիախոս նախագահ, ու որը քաղաքական նպատակով կարողանար մտներ ամերկյան նախագահի քամակը, ես կհամարեի, որ թասիբով ազգ ենք արդեն:
Մերը ոչ միայն ամերիկացու այլ ռուսի քամակ մտնելու պոտենցիալ էլ չունի:
Թոնի Բլերի Բուշի հետ խոսելու արտաքին պատկերը ոչ մի բանով Սահակաշվիլուց չէր տարբերվում:
Վրացիք ժեշտի կտոր են նվեր տալիս որ փոխարենը երկիր ստանան: Հայերը քամակ են տալիս որ մի փոր քյաբաբ ուտեն, էտ էլ չեն կարողանում կարգին գլուխ բերեն:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 09.09.2009, 10:18:
Հայկո ջան, ներիր, սկսում եմ քեզ չհասկանալ։ Լեգիտիմ իշխանությունը նշանակում է թիկունքին ժողովուրդ ունեցող ու ժողովրդի հավաքական շահը ներկայացնող իշխանություն։ Այդ դեպքում հանուն ժողովրդի շահերի այդ իշխանությունները կարող է մեկ ու մեջ էլ պասլատ անել Ռուսաստանին։ Հասկացանք, Ռուսաստանը հզոր ա, ատոմային զենք ունի ու Հայաստանի ստրատեգիական ռեսուրսների մեծ մասն էլ իրենն է, հենց դրա համար էլ մեզ օդի ու ջրի պես անհրաժեշտ է լեգիտիմ իշխանություններ, որ տնտեսական ու քաղաքական հարցերում պատեհ–անպատեհ Ռուսաստանի կայֆերը չիրականացնելու քաղաքական կամք ու դուխ ունենան։ Լեգիտիմ իշխանություն ունենալը արդեն իսկ մեծ քայլ է դեպի հզորություն ու անկախություն, ի տարբերություն ոչ լեգիտիմի, որի դեպքում միայն սկում ենք։
Հայկո ջան, էսօրվա դրությամբ ինչ Ռուսաստանում է, այն էլ Հայաստանում է, բարդակի ու բեզպրեդելի իմաստով։ Ռուսաստանին իր ներքին բարդակը նույնիսկ չի հետաքրքրում, ինձ թվում է, նույնիսկ կայֆ է տալիս։ Իսկ Հայաստանում խարխանդ է, համենայն դեպս Չեչնիայից խարխանդ, ու խռովություններ էլ վաղուց չկան Կոնգրեսի սահմանադրական պայքարի ջանքերով, այնպես որ ներողություն եմ խնդրում, բայց գրածիդ իմաստը չեմ հասկանում։ Ինչ–որ շատ ես մտածում Ռուսաստանին դուր գալու–չգալու մասին, Ռուսաստանը անկանխատեսելի, անողնաշար բայց դեռևս մարտունակություն ունեցող մեծ տերություն է, որի աշխարհաքաղաքական փիլիսոփայության մեջ մարդու կյանքի որակն ու իրավունքները տեղ չունեն, թերևս նրանց գաղափարախոսությունը՝ «մենք սաղից լավն ենք», «դուք սաղդ մեզ պարտք եք», «շիռակա ի վելիկա նաշա գոռդայա ստռանա» ու նման կարգի ճոռոմախտային, հեգեմոնիկ զառանցանքներ են, քանի որ դեռ Ստալինի ուրվականը ԿԳԲ–ի գործակալների տեսքով ֆռֆռում է այդ երկրում։ Այնպես որ Ռուսաստանի կամքով կամ նրան դուր գալ–չգալով մեր երկրում իշխանությունը ինչքան էլ փոխվի, ոչ մի ծովաբազուկ էլ չի փոխվի մեր երկրում։Ռուսաստանին ինչքան հզոր ու անկախը ձեռ չի տալիս, էդքան էլ բառդակն ու բեսպրիձելը ձեռ չի տալիս: Իսկ սենց իշխանությունների դեպքում բառդակ ու բեսպրիձել կա, եղել ա ու լինելու ա, ընդ որում՝ միշտ էլ մեծ ռիսկ կա, որ Պողոսը չէ, Պետրոսը կարողանալու են պատրույգը վառել ու մի հատ էլ ավելի՛ մեծ պայթյուն սարքել: Հնարավոր ա, չէ՞: Եթե անհնար լիներ, ես ու դու էսքան չէինք գրի: Լեգիտիմ իշխանության ներքո էդ ռիսկը փոքրանում ա: Հիմա հանճարներ, հրաշքներ ու քաջագործություններ չկան. կան ռիսկեր, հավանականություններ ու միտումներ: Մի օր հնարավոր ա քաքի համը էնքան հելնի, որ Ռուսաստանին արդեն սկսի դուր չգալ, որ իրա հետույքում մինչև կոճերը օտարածին էակ ա խրված: Ուլտիմատում դնի. կա՛մ սաղի ձենները կտրում ես, կա՛մ էլ քո տեղը նենց մարդու կբերեմ, որ հաստատ կկարողանա էդ ձեները կտրել: Չգիտեմ, գուցե շատ միամիտ եմ, բայց կարծում եմ, որ աշխարհում ոչ մի բան աննկատ չի մնում, ոչ մի բան աննշան չի: Ցանկացած բան կարելի ա դնել միջազգային քաղաքական բազառի դախլներին ու սակարկել: Հայաստանի խռովությունները Ռուսաստանի հակառակորդների ձեռին փոքր, բայց կոզր են: Ներքին անկայուն վիճակը կարելի ա միշտ էլ շահարկել, հատկապես նենց կարևոր հարցերում, ինչպիսին են Ղարաբաղյան հակամարտությունն ու դրա հետ կապված լիքը տարածաշրջանային խնդիրներ: Տոտալ վերահսկողություն չկա, հասկանու՞մ ես:…
Si vis pacem, para bellum
Բիձա (09.09.2009)
Հետաքրքիր է, որ մի ժամանակ առաջ այլ թեմայում ես որ ասում էի, որ քամակ մտնելը կարող է ճիշտ քաղաքականություն լինել, հետս սկզբունքորեն չէին համաձայնվում, այդ թվում Բիձայի գրառմանը շնորհակալություն հայտնած (ինչը գրեթե միշտ նշանակում է, որ գրառման հետ համամիտ է) մարդկանցից մի քանիսը:
Հարգելի One_Way_Ticket, այստեղ խնդիրն այն է, թե ով ինչ է հասկանում քամակ մտնելու տակ։ Ես կրկին համաձայն չեմ քամակ մտնելու քաղաքականությանը, և իմ շնորհակալությունը ուղղված է միայն Բիձու համեմատություններին։ Շատ էլ որ չեմ արտահայտվել։ Այն ինչը որ դու համարում ես քամակ մտնել քո բերած օրինակներով, դա իրականում դիվանագիտական ժեստ է, որով մասնավորապես Վրաստանը իր արդարացի շնորհակալությունն է հայտնում ԱՄՆ–ին, Վրաստանին օժանդակելու համար, և դա իմ կարծիքով շատ նորմալ երևույթ է։ Այ խայտառակ աստիճանի անհասկանալի կլիներ, եթե Հայաստանում մի փողոց անվանեինք Պուտինի պատվին, որովհետև չգիտենք թե Պուտինը ինչով է օժանդակել Հայաստանին։ Փոխարենը գիտենք թե վերջին տարիներին քանի ստրատեգիական նշանակության օբյեկտ է տրվել հենց հատուկ ռուսներին, այ դա արդեն քամակ մտնել է այն էլ ինչ աստիճանի։ Իմիջայլոց մեր քաղաքապետարանի դիմացի հրապարակն էլ կոչվում է Ռուսաստանի հրապարակ, որի դիմաց էլ գտնվում է «Մոսկվայի տուն» կոչվող բիզնես կենտրոնը։ Եվ ի՞նչ…
Si vis pacem, para bellum
Վիշապ, իմ կարծիքով դու տերմինները խառնում ես: Քամակ մտնելը հենց իմ բերած օրինակներն են: Վրաստանի թիվ 1 մարդ հայտարարել Ջորջ Բուշին, դա ի՞նչ է, եթե ոչ քամակ մտնել: Գոնե մի երկու հայտնի վրացու տային, հետո էլ Բուշին տային, ի նշան նրա, որ Բուշը լավ բաներ է արել Վրաստանի համար:
Իսկ ստրատեգիական օբյեկտները տալ/վաճառել ռուսներին, դա հակառակը, քամակ մտնել չէ: Դա վաճառվել է: Իսկ Ռուսաստանի հրապարակ ունենալու մեջ ոչ մի վատ բան չկա: Ունենք նաև Ֆրանսիայի, Բրազիլիայի, Ուրուգվայի հրապարակներ: Այ եթե Պուտինի անվան հրապարակ ունենայինք, ես դա կքննադատեի:
One_Way_Ticket, ինձ թվում է դու չափազանցնում ես։ Մի քիչ ռուսական պրոպագանդա ես գուցե կարդացել, Վրաստանի թիվ մեկ մարդ Սահակաշվիլին հաստատ Բուշին հայտարարել չէր կարող, դա իսկապես խայտառակություն կլիներ։ Հավանաբար մի նոր մեդալ են սարքել ու առաջինը Բուշին են պարգևատրել, Սերժն էլ ունի տենց մեդալներ, թեթև տար։
Si vis pacem, para bellum
Այո, նոր մեդալ են մտցրել, բայց շատ արժեքավոր` Սուրգ Գեորգիի օրդեն: Հաշված մարդիկ են ստացել մինչ օրս: Եվ նորից եմ շեշտում, ես ամոթ եմ համարում ոչ թե այն, որ Բուշին ընդհանրապես տվել են, այլ այն, որ առաջինն են տվել:
Եկվոր (11.09.2009)
Վրաստանի թիվ մեկ մարդ ճանաչել են թե ոչ, չգիտեմ, բայց Վրաստանում պառլամենտի և մի շարք մինիստրությունների առջև Վրաստանի պետական դրոշի հետ մեկտեղ նաև Եվրոպական Միության դրոշի ծածանվելու փաստն անվանել քծնանք, քիչ է… Բայց դե ո՞վ գիտի: Միգուցե ճի՞շտ քաղաքականություն է:One_Way_Ticket, ինձ թվում է դու չափազանցնում ես։ Մի քիչ ռուսական պրոպագանդա ես գուցե կարդացել, Վրաստանի թիվ մեկ մարդ Սահակաշվիլին հաստատ Բուշին հայտարարել չէր կարող, դա իսկապես խայտառակություն կլիներ։ Հավանաբար մի նոր մեդալ են սարքել ու առաջինը Բուշին են պարգևատրել, Սերժն էլ ունի տենց մեդալներ, թեթև տար։
Վերջին խմբագրող՝ Մարկիզ: 09.09.2009, 19:25:
Քծնանք չէ, քաղաքականություն է, ճիշտը սխալը իրենց գործն է:Վրաստանի թիվ մեկ մարդ ճանաչել են թե ոչ, չգիտեմ, բայց Վրաստանում պառլամենտի և մի շարք մինիստրությունների առջև Վրաստանի պետական դրոշի հետ մեկտեղ նաև Եվրոպական Միության դրոշի ծածանվելու փաստն անվանել քծնանք, քիչ է… Բայց դե ո՞վ գիտի: Միգուցե ճի՞շտ քաղաքականություն է:
Ավելին, ռուսներին է մարտահրավեր և միաժամանակ իր ժողովրդին ու եվրոպացիներին է ուղղված որպես նպատակային խնդիր:
Ցանկացած դրոշ ինչ որ բանի խորհրդանիշ է: Էդ մեզ համար է ցանկացած դրոշ պոլի փալաս:
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 10.09.2009, 18:39:
Դա էլ է Ամերիկայի խաղը: Հնարավորինս իրեն լոյալ երկրներ խցկել եվրոմիություն: Թե չէ այսօր Ֆրանսիան ու Գերմանիան փորձում են ինքնուրույն քաղաքականություն վարել, իհարկե դա Ամերիկային դուր չի գալիս:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ