Կներեք, որ էսքան ուշ եմ անրադառնում ձեր կարծիքներին, բայց " լավ է ուշ, քան երբեք", մանավանդ, որ ինձ ճիշտ չեք հասկացել:
Էս մեջբերումը նորից կարդացեք ու հուսով եմ կհասկանաք, որ խոսքը ոչ թե գնում է ձեռքով խորովածը ուտելուն, այլ, այն մեկնաբանությանը, որ շատ հաճախակի է հնչում մեր քեֆերի ժամանակ: Անձամբ ես, իմ տանն անգամ, խորովածը դանակ-պատառաքաղով եմ ուտում: Ինչի պիտի օտար միջավայրում ձեռքով ուտեմ, որ ոմանք իրենց կաշկանդված չզգան, մի բան էլ իրենց չոբանությունը ցուցադրեն: Իսկ եթե ավելի անկեղծ,,, իմ համար ավելի տհաճ տեսարան չկա, քան, գեղեցիկ հագնված, հարդարված, շպարված աղջկան տեսնել միս կրծոտելուց ( այն էլ զգուշորեն, որպեսզի շրթներկը " չլղոզվի")
Մեկ էլ մի բան, երևի մենք միակ ազգն ենք, որ էդքան քիչ ենք օգտագործում " շնորհակալություն, խնդրեմ, խնդրում եմ, ներողություն" բառերը: Դա էլ է էթիկայի բացակայություն
Էջանիշներ