Տես, դու ասում ես, թե մարդ ինքը պիտի թելադրես սենց բաները, մի քանի անգամ տենց անես, որ ձևավորվի էդ էթիկան: Ճիշտ է? Ես էլ ասում եմ, թե որ ուզենամ, կարամ մի քանի անգամ տենց անեմ, նպաստեմ, որ ձևավորվի էդ էթիկան, թեև առանձնակի խնդիր երբեք էլ չեմ դրել այդ էթիկան ձևավորելու...Ուրվական-ի խոսքերից
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Արտ ջան, ես ինքս ինձ եմ հարգում, որ տեղ եմ տալիս այդ մարդուն:
Ու այդ մարդն ուզում ա մարմնավաճառուհի լինի, ուզում ա շատ լավ աղջիկ լինի, ուզում ա գետնանցումի վրայով անցած լինի, կապ չունի ինձ համար:
Лучше Гор могут быть только Горы.
Ambrosine (31.08.2009), Amourchik (01.09.2009), Ungrateful (31.08.2009), Արիացի (31.08.2009), Կաթիլ (07.09.2009)
Ինքդ շատ ես խոսում դաստիարակությունից: Իսկ մտածե՞լ ես, որ ծնողները այս ժամանակներում քիչ դեր ունեն էդ հարցում: Երեխային դաստիարակում են ոչ թե ծնողները, այլ՝ ժամանակը: Իսկ մեզ մոտ այնպիսի ժամանակ է, որ տղաները չեն փայլում էթիկայի նորմերին հետևելով, ես կասեի՝ չեն էլ կարող ասել, թե դա ինչ է: Աղջիկները դարձան թեմա՞: Շատ տարածված մի կետ էլ ասեմ, որ կոպիտ խախտում է էթիկայի. փողոցում երբ տղաները հանդիպում են, ի՞նչ է տեղի ունենում... ջե~րմ գրկախառնություն, մահմեդականներից շատ ականջաաչքախառը համբույրներ: Կամ թեկուզ դու անվանում ես ինչ-որ մեկին անդաստիարակ, դա նույնպես խախտում է:
Հայերի կենցաղում գրեթե ամեն ինչ էլ էթիկայի խախտում է, ուղղակի չեմ կարծում, որ այսքան գյուղական կենցաղով ապրող մարդկանց կարող ես հասկացնել, որ, օրինակ, նախատոնական օրերին չի կարելի հյուր գնալ. <<Ո՞նց թե չգնամբա մի հատ չգնա՞մ տեսնեմ Վարսիկը ինչե՞ր է պատրաստում տոնի առթիվ, մի քիչ էլ կզրուցեմ դեսից դենից, ժամանակս կանցնի...>>: Ինքն էլ հասկանում է, որ խանգարում է, տանտիկինը կաշկանդված է, լարված, բայց իր համար միևնույն է
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Հա, քո գործն ուղղակի հետո ասելն ա՝ էդ աղջիկը չկար էդքան, հա՞: Լավ, հասկացա
Բայց, կներես, իհարկե, եթե մի հատ անծանոթ տղա իմ քրոջը կամ ընկերուհուն օգնություն առաջարկի ու ինքը հարմար գտնի, որ իր օգնության կարիքը չունի, հետո էդ անծանոթ տղեն ասի, որ էդ աղջիկը էդքան չկար, իհարկե ես այդ տղայի հետ լուրջ պրոբլեմներ կունենամ
Лучше Гор могут быть только Горы.
Սկզբունքորեն համաձայն եմ ողջ պոստիդ հետ, բացի մի պահից. ինչպես արդեն ասացի, ես կոնկրետ անուններ չեմ տալիս և կոնկրետ մարդկանց մասին չեմ խոսում, այլ քննարկում եմ երևույթը:
Ի դեպ - համաձայնիր, որ եթե նույնիսկ "մեր թվին" տղամարդը այնքան դաստարակություն ունի, որ նման քայլի է դիմում, ուրեմն նա հաստատ արժե ավելի լավ վերաբերմունքի, քան տարրական անտեսումը: Ջհանդամ, գոնե մի կեսբերան ժպիտի հաստատ արժի
Կունենաս, հարգելի Ուրվական, կունենաս
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 31.08.2009, 21:41:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Դու դրանով չի, որ պետք է քեզ հարգես, դա պարզապես էթիկա է, այսինքն հասարակության կողմից թելադրված, նորմա դարձած գործողություն։ Պարզապես եթե հասարակությունը բացի նման բանը պարտադրելուց, քննադատեր նաև վատը, ես կարիք չէի ունենա նման սկզբունքներ մշակել։
"Հիմիկվա անշնորհք ջահելության" մասին շատ եմ լսել, բայց անշնորք մայրիկների մասին, որ երեխաներին կարմիր լույսի տակ, մեքենաների անիվների արանքով են վազեցնում, կամ տատիկների մասին, որ առիթը բաց չեն թողնում երիտասարդներին նեղություն տալու (նույնիսկ եթե կարող էր չտալ) շատ քիչ են խոսում։ Այսինքն ես որ չխոսեմ, չեն էլ խոսում։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Apsara (01.09.2009)
Իրոք սա ըստ իս տգեղ սովորություն է, որ արմատացել է հայ տղաների շրջանում: Ըստ որում տղաների այս «ամենօրյա համբույնները» տարածված են հիմնականում Երևանում, մարզերում նման երևույթ քիչ կա: Ինքս էլ եմ այդ սովորույթը կիրառում, բայց ոչ որովհետև ճիշտ եմ համարում, այլ որովհետև մի տեսակ «կախման» մեջ եմ գտնվում, «գերի» եմ դարձել: Գիտեմ, կարող եմ հրաժարվել այդ սովորությունից, ինձ բռնի ուժով ոչ ոք ոչինչ չի պարտադրում, բայց վախենում եմ, որ ընկերներիցս ոմանք կարող են ուրիշ բաներ մտածել (որ ես իրենց այլևս ինձ արժանի չեմ համարում, որ իրենց մասին սկսել եմ վատ մտածել և այլն):
Իսկապես կարելի է մտածել՝ ինչպես այս սովորույթը մեզնից դուրս վանենք:
Վերջին խմբագրող՝ Լեո: 31.08.2009, 21:48:
Աստղ, չհասկացա: Ուզու՞մ ես ասել գյուղական կենցաղը էթիկայից զուրկ է
Չէ, չեմ անձնավորի: Բայց եթե այդ քայլից՝ առաջարկած շատ փոքր օգնությունից, հրաժարվելուց հետո տղան սկսում է աղջկան չհարգել, ես այդ տղայի հոգեկան հավասարակշռվածության ու մտավոր կարողությունների մասին որոշակի պատկերացումներ կկազմեմ:
Կունենաս, հարգելի Ուրվական, կունենաս
Лучше Гор могут быть только Горы.
Ungrateful (31.08.2009), Լեո (31.08.2009)
Դրանով էլ է:
Էթիկան ինքն իրեն չի առաջացել, էթիկայի հիմքում ընկած են պարզագույն հարմարություններն ու հարգանքի տարրերը:
Ես, պահելով այդ տարրերը, հարգում եմ ինքս ինձ:
Նույն հղի կնոջը տեղ չտալը հո օդից չի, որ վերցրել, ասել են, լավ, եկեք սենց որոշենք, ուրեմն էսօրվանից հղի կնոջը սկսում ենք տեղ տալ: Ով չտվեց, հասարակությանը պետք չի: Չէ, դրա հիմքում ընկած է հնարավորինս կնոջ համար հարմարավետ պայմաններ ստեղծելը, դու ինձնից լավ գիտես
Лучше Гор могут быть только Горы.
Կարծում եմ, վրան նայելով կարելի է, որոշել, նա կարող էր անցումն անցնել թե ոչ (ես դեռ թարմ եմ, աչքաչափս տեղում է)։ Եթե զգամ, որ իր մասին մտածելով է շրջանցում գետնանցումը, իհարկե կզիջեմ։
Բայց 4 ամսվա հղիին, որ թռչկոտելով է փողոցն անցում, ես ինձ իրավունք եմ վերապահում եթե ոչ չհարգել, ապա գոնե արհամարել։
artak.am
Տեղ հարցը օգնությունը չի, առավել ևս՝ մեծ կամ փոքր… Դա յուրօրինակ մի տեստ է, փորձաքար, որ, համենայն դեպս իմ կարծիքով, ցույց է տալիս ով ով է: Ինչ-որ է - սա արդեն սուբյեկտիվ հարց է, ամեն մարդ թող ինքն իր համար որոշի...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Երթուղային տաքսիներում աշխատում եմ տեղ չզիջել, բացատրեմ թե ինչու: Համարում եմ, որ դրանք, հատկապես ՌԱՖ-երը, նախատեսված են նստած երթևեկելու համար: Ինքս պատրաստ եմ կանգառում ժամերով սպասել, մինչև որ երթուղային գա՝ նստելու տեղով: Համարում եմ, որ այդ տրանսպորտի միջոցներն ավելորդ ուղևոր ընդհանրապես չպետք է վերցնեն, բայց եթե վերցնում են, այդ «ավելորդ» ուղևորն էլ ինքնակամ նստում է, ապա դա արդեն իր ու միայն իր խնդիրն է: Բայց իհարկե խիղճս չի տանում, երբ ինչ-որ պապիկ դողդողացող ոտքերով կանգնել է: Նման դեպքերում եղել է, որ վեր եմ կացել, տեղս զիջել, երթուղայինը կանգնեցրել ու իջել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Elmo (31.08.2009), One_Way_Ticket (31.08.2009), Ungrateful (31.08.2009), Աթեիստ (31.08.2009), Լեո (31.08.2009), Կաթիլ (07.09.2009)
Ես էլ եմ եմ տենց, երբեք տեղս չեմ զիջում, կանգնած ուղևորին։ Չնայած վարորդի պատճառով տուժում ա ուղևորը, բայց այնուամենայնիվ փորձում եմ սիդելնիկը ամբողջությամբ չզբաղացնել, և անպայման ինչ-որ մի մաս տալ կանգնած ւղևորին։
Չուկն ըստ էության ասաց այն, ինչ ես էի ուզում ասել երթուղայինում զիջելու վերաբերյալ: Այդ մեքենաները նախատեսված չեն կանգնած երթևեկելու համար: Բայց ես Չուկի համեմատ ավելի անսիրտ եմ, չեմ զիջում ոչ մեկին:
Մետրոյի ու ավտոբուսի մեջ ծերերին զիջում եմ: Երիտասարդ աղջիկներին չեմ զիջում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ