Մարդը իր ուղեղով հանդերձ գտնվում է բեվեռացման մեջ, մեր մոլորակի իրականությունը այդպիսին է, առայժմ:
Եվ որոշ ժամանակ հետո, խորը վերլուծությունից հետո, վեր կանգնելով անձնական էգոիստական դատողություններից, մարդը շնորհակալ է լինում ամեն բանի համար, անգամ այդ բեվեռացման արդյունքից իր դատողությամբ «վատ» որակած երևույթների համար:
Այս բեվեռացումը՝ մարդու ուղեղը, գիտակցությունը, բարձր էվոլուցիոն զարգացածության է տանում:
Որոշ ժամանակ առաջ այսպիսի քննարկում չեր կարող լինել, քանզի ամեն բան վերլուծելու և ինչ որ եզրակացություն անելու համար այդ հարցի պարզաբանման պահանջ պիտի լիներ, իսկ մարդու ուղեղը դեռ պատրաստ չեր հարցը այս տեսանկյունից քննարկելու և վերլուծելու:
Խոսքս այս հարցին միայն չի վերաբերվում, այլ շատ հարցերի որոնք ենթադրենք տաս տարի առաջ ըսկի չենք էլ պատկերացրել որ կարող է այդպիսի կոնտեքստով ձևակերպված հարց լինի, որ մենք էլ կարծիքներ հայտնելով փորձենք գտնել այդ հարցի պատասխանը:
Մենք բոլորս անխնդիր ենթագիտակցորեն իրար օգնում ենք, որպեսզի ավելի արագ զարգանանք և հաղթահարենք այս մեր ուղեղների բեվեռացումը:
Անգամ պիտի շատ ավելի շնորհակալ լինենք այն մարդկանցից որոնք ենթագիտակցական մակարդակում հանձն են առել « վատ» դեր խաղալ մեր կյանքում, այդպիսով մեր մեջ դաստիրակելով շատ ավելի մեծ արժեքներ, օգնելով որպեսզի տարբեր ուղղություններից նայենք կյանքին:
Ուղեղի բեվեռացումը հենց այստեղ է, որ մարդը՝ այդ «վատ» դերի համար հայհոյում է այդ հերոսին և չի կարողանում տեսնել այդ հերոսի տված մեծ օգուտը, դասը:
Եվ այսպես մենք իրար օգնելով զարգանում ենք, մինչև հասնենք ավելի բարձր մակարդակի մտածողության ու դատողության, որտեղ այլևս մարդու միտքի ծայրով անգամ չի անցնի որ իր ազատ ընտրության իրավունքը օկտագործի մեկ ուրիշին թշվառություն պատճառելու համար:
Իսկ մարդը կենսաբանական մարմնով կենդանի է, որի մեջ բնակվում ենք մենք, այսինքը Աստված:
Մեջբերել
Էջանիշներ