Ես էս հարթակում ահավոր կարոտում եմ Տրիբունին, ու էլի շատ կարոտում եմ էն բոլոր խելացի ու պայծառ ու նույնիսկ ոչ այնքան դեմքերին, որ ժամանակին գրում-մրում էին, չեմ ուզում հատ-հատ թվարկել, ու շատ էին...
Չեմ ուզում ասել, որ Ակումբի լճացումը հնարավոր է, որ նույնսիկ պատերազմի ու դեպրեսիայի մեջ գտնվող Հայաստանի էլ չի, համամարդկային է, որ վատ չզգաք (Էն «Խաթաբալադայի» մեջ որ ասում է՝ «կարող ա՞ ես էլ եմ մեռել, բայց ինձ չեք ասում, որ տրամադրությունս չընկնի»)
Չգիտեմ։
Մեջբերել
Էջանիշներ