Նաիրուհի ջան, էս իսկականից իմ մասին ե՞ս գրել. ինձ կիսաստված զգացի
Շնորհակալ եմ, որ էսպես անկեղծորեն արտահայտել ես մտքերդ, բայց դե ասածներիդ մեծ մասի հետ համաձայն չեմ. ես էդպիսի կարծիք չունեմ քո մասին, ինչ որ ներկայացրել ես
Մի տենց կոմպլեքսավորվի ինձնից, հա՞, ես քեզ իսկականից էդպես չեմ վերաբերվում:
Էն, որ «չափազանց բարձր նշաձող ունեմ» մարդկանց հետ մտերմիկ հարաբերություններ ստեղծելու համար, իրականում էդպես չի: Ուղղակի ես ոչ մեկի հետ էլ էն կլասիկ ակումբային մտերմությունից չեմ անում, էն որ իրար շատ են սիրում, կիսվում են մեկը մյուսի հետ, շփվում լիքը, իրար թև ու թիկունք դառնում և այլն: Մարդկանց հետ հարաբերություններում ես մնում բավականին մակերեսային, երևի որովհետև ահագին ինքնաբավ եմ: Մի քիչ էլ սառել եմ էս Գերմանիաներում:
Բայց մենք հաստատ լիքը ընդհանուր բան ունենք: Հենց թեկուզ էն, որ միասին Ակումբում ենք, արդեն մեր ընդհանրության դաշտի առկայությունն է վկայում:
Ինձ ակումբը շարունակում է մնալ հետաքրքիր, դու էլ էդ թվում՝ որպես նրա ակտիվ անդամներից մեկը:
Խնդրում եմ մտքիցդ հանիր, որ քեզ միջակություն եմ համարում կամ գերագնահատված: Ես քեզ ընդհանրապես լավ չեմ ճանաչում՝ էդպիսի կարծիք ունենալու համար:
Դմբո
Մեջբերել
Էջանիշներ