Օսկանյանն իհարկե կարող է «դառնալ» ՀՀ նախագահ, սակայն առանց ինքուրույն գործելու որևէ հնարավորության, այսինքն «անգլիական թագուհու» նման մի բան։
Դա մի կողմ, բայց երբ նայում եմ նրա պաշտոնավարման ընթացքում ՀՀ արտաքին քաղաքականության ձեռքբերումներին, ու նրան նախագահի նախընտրելի թեկնածու համարելուն, մեղմ ասած ընկնում եմ տարակուսանքի մեջ։