Ո՞վ պետք է դաստիարակի երեխային

[Lyonik]

Երեխայի ակտիվությունը բնական եվ նորմալ երեվույթ է: «Դաստիարակելով» ուզում եք զրկե՞լ նրան ակտիվությունից: Ծնողները երեխաներին փոքր ժամանակ անընդհատ ասում են՝ խելոք մնա, սուս մնա, քեզ հանգիստ պահի,իսկ երբ երեխան մեծանալով դառնում է պասիվ եվ աննախաձեռնող, զարմանում են եվ արդեն սկսում են ակտիվույթւոն պահանջել: Մի զրեկեք երեխաներին բնական ակտիվությունից, այդ մոտեցումը կձեվովորի պասիվ բնավորության գիծ:

.ՇՆՈՐԱԿԱԼ ԵՄ,ԿփՈՐՑԵՄ ՏԻՐԱՊԵՏԵԼ ԻՆԶ

[Lyonik]

ԻՍԿ ԻՆչ ԱՆԵՄ,ԱՐժԻ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԵԶԻ ՄԱՍԻՆ ՄՏԱՑԵԼ,էՆԵՐԳԻԱՆ ԿՍՊԱՐՎԻ Ւ ՏԱՆԸ շԱՏ ԻՆԶ չԻ ՏԱՆջԻ.

[Chuk]

ԻՍԿ ԻՆչ ԱՆԵՄ,ԱՐժԻ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԵԶԻ ՄԱՍԻՆ ՄՏԱՑԵԼ,էՆԵՐԳԻԱՆ ԿՍՊԱՐՎԻ Ւ ՏԱՆԸ շԱՏ ԻՆԶ չԻ ՏԱՆջԻ.

Մոդերատորական. Մի փոքր շեղվելով երեխայի դաստիարակությունից կարդացեք ակումբի կանոնադրությունը: Մասնավորապես ակումբում չեն թույլատրվում միայն մեծատառերով կամ մեծատառերի գերիշխանությամբ գրառումները: Այս գրառմանս հաջորդող բոլոր նմանատիպ գրառումները ստանալու են տուգանային միավորներ, ջնջվեն: Մի քանի անգամ կրկնվելու դեպքում նախատեսվում է ժամանակավոր արգելափակում:

[Sayuri]

ԻՍԿ ԻՆչ ԱՆԵՄ,ԱՐժԻ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԵԶԻ ՄԱՍԻՆ ՄՏԱՑԵԼ,էՆԵՐԳԻԱՆ ԿՍՊԱՐՎԻ Ւ ՏԱՆԸ շԱՏ ԻՆԶ չԻ ՏԱՆջԻ.

Լyonik, գիտես հասկանում եմ որ խորհուրդներ տալը հաշտ է ավելի,բայց արի միասին մտածենք...
Աշխատում ես? Ետե չե ապա քեզանից ավելի լավ ոչմեկ չի զբաղվի քո երեխայով երեվի, չե? Ինչ է սիրում անել քո պստոն? Ժամը քանիսին ե արդնանում ու քնում? Տղաները հիմնականում անտարբեր չեն հեցանիվներին, հանեք ամեն որ գոնե երկու ժամ տող այգիում ինչ ուզում ե անի, թող հոգնի, որտեվ անգամ հասուն մարդիկ ֆիզիկական հոգնացուտյունից բավարարվածութուն են ստանում: Կամ ել տուր իրան տող անի նենց բաներ որտեղ ինքյ իրան "մեց" կպատկերացնի:Բացի դրանից աջդ տարիքյ միքիչ դժվար է, մինչե 2,5 3 տարեկան, ինքյ սկսումա հասկանալ որ արդեն մամայից ու պապայից անկախ անձ ա ու պորձում ա իր "օրենքները" առաջ տանի:

[Lyonik]

Գիտեք ես ամեն օր առավոտյան ու երեկոյան հանում եմ բակ, խաղում է, զբոսնում ենք, բայց դա էլ չի օգնում, երբ տուն ենք հասնում, նորից սկսում է չարություններ անել.մի րոպե անտեսել չի լինում, մի վնաս տալիս է իրեն, դրա համար շատ եմ նեղվում ու չեմ իմանում ել ինչ անեմ, դրսում է , որ մի քիչ հանգիստ է զգում, իսկ տանը սկսում է կցել, խփել ու անել նենց բաներ, որ իրոք չի կարելի....

.
.

[Sayuri]

Գիտեք ես ամեն օր առավոտյան ու երեկոյան հանում եմ բակ, խաղում է, զբոսնում ենք, բայց դա էլ չի օգնում, երբ տուն ենք հասնում, նորից սկսում է չարություններ անել.մի րոպե անտեսել չի լինում, մի վնաս տալիս է իրեն, դրա համար շատ եմ նեղվում ու չեմ իմանում ել ինչ անեմ, դրսում է , որ մի քիչ հանգիստ է զգում, իսկ տանը սկսում է կցել, խփել ու անել նենց բաներ, որ իրոք չի կարելի....

.
.

Լյոնիկ, երեվի արդեն տեղին չի լինի իմ պատասխանը այս թեմայում ու դրա համար գրում եմ քեզ անձնական նամակում

[Լեռնցի]

Հիրավի, Հայ տղամարդը Հայ կնոջ Ձեռքերի շնորհքն է...
ՋԻՎԱՆԻ

[Տատ]

Իսկ երեխայի հետ հարցերը պիտի մայրը կարգավորած լիներ՝ նրան նման իրավիճակի մեջ գցելուց առաջ։

Հենց այդպես:
Մայրը հո կույր չէր, լավ էլ տեսնում էր ինչ է անում իր երեխան ահագին երկար ժամանակ: Նա ինքը պարտավոր էր կասեցնել քացիները (բղավելով, թե համոզելով՝ դա արդեն իր պրոբլեմն է), չսպասելով երբ է հատվելու մեծահասակի համբերությունը: Ոչ այդքան ուրիշի համար, այլ իր երեխայի: Նույնիսկ այդ նեղ պահն էլ դաստիարակության առիթ է, կյանքի ամեն րոպեն ՝ դաստիարակություն է:

Միեեեեխկեր երեխան...Մամայի գլխին եր պետկ լցնել ...)))

Երևի այդքան էլ ազատ չէր դաստիարակված, ռիսկ չարեց

[Արևհատիկ]

Միայն ծնողները և ոչ մի ուրիշ երրորդ մարդ:

[Jarre]

Միայն ծնողները և ոչ մի ուրիշ երրորդ մարդ:

Ուզում ենք մենք դա թե ոչ, բայց ծնողական դաստիարակությանը հավասարաչափ երեխային դաստիարակում է բակը, դպրոցը, հեռուստացույցը, համակարգչային խաղերը.... Ուստի ծնողները պետք է դա էլ հաշվի առնեն ու համապասխանաբար գործեն։

[Yeghoyan]

Աշխատում ես? Ետե չե ապա քեզանից ավելի լավ ոչ մեկ չի զբաղվի քո երեխայով երեվի, չե?

Իսկ իմ կարծիքով այնքան էլ ճիշտ չէ մտածել, եթե մայրը չի աշխատում ուրեմն իր երեխային մանկապարտեզ տանելու կարիք չկա:
Ինչպես արդեն նշել է Jarre ,,ուզում ենք մենք դա թե ոչ, բայց ծնողական դաստիարակությանը հավասարաչափ երեխային դաստիարակում է բակը, դպրոցը, հեռուստացույցը, համակարգչային խաղերը.... ,,
Անկախ ամեն ինչից երեխան պետք է գնա մանկապարտեզ, ոչ միայն իր ամբողջ էներգիան սպառելու համար, այլ նաև ուրիշ երեխաների հետ ծանոթանալու, խաղալու, չարություններ անելու համար, հետագայում հոգեբանական պրոբլեմներ չունենալու համար/չգիտեմ որքանով ճիշտ բառ ընտրեցի, բայց հիմնականում երեխաները եթե փոքր տարիքում չեն շփվում իրենց հասակակիցների հետ, երբ մեծանում են իրենք չեն կարողանում իրենց դրսևորել որպես ինքնուրույն անձ, ինքնուրույն որոշումներ կայացնել,ինչն էլ կարծում եմ ցանկացած տարիքում իր կարևորությունն ունի, ամեն անգամ մի փոքր խնդրից վազում են մամայի օգնությանը դիմելու, իսկ մաման միշտ չի որ իրենց կողքին է լինում,ու, երբ մաման չի լինում, իրենք իրենց այնքան էլ լիարժեք չեն զգում/:
Մանկապարտեզը ճիշտ բան է, այս մեծ աշխարհում երեխայի առաջին ինքնություն քայլն է: Ծնողներին էլ այդ դեպքում մնում է հետևելու, որ դա ճիշտ քայլ լինի իրենց երեխայի համար:

[Դեկադա]

Միայն ծնողները և ոչ մի ուրիշ երրորդ մարդ:

Չեմ կարծում, քանի որ

Jarre-ի խոսքերից
Ուզում ենք մենք դա թե ոչ, բայց ծնողական դաստիարակությանը հավասարաչափ երեխային դաստիարակում է բակը, դպրոցը, հեռուստացույցը, համակարգչային խաղերը.... Ուստի ծնողները պետք է դա էլ հաշվի առնեն ու համապասխանաբար գործեն։

հետևաբար տանը պահելով երեխան գուցե լինի դաստիարակված, բայց համոզված եմ դժվար թե կարողանա դրսում դիմակայի իրեն սպասվող դժվարություններին:Բացի այդ շատ արարքներ մենք նրանց մոտ նկատում և ուշադրություն ենք դարձնում հենց շրջապատի հետ շփվելու ընթացքում:Ծնողները բացառիկ օրինակ են և կարող են հենց իրենց օրինակով ուղղություն ցույց տան, բայց չպետք է անտեսել շրջապատին, որը ի դեպ ունի նաև իր դրական կողմերը:

[Արևհատիկ]

Ուզում ենք մենք դա թե ոչ, բայց ծնողական դաստիարակությանը հավասարաչափ երեխային դաստիարակում է բակը, դպրոցը, հեռուստացույցը, համակարգչային խաղերը.... Ուստի ծնողները պետք է դա էլ հաշվի առնեն ու համապասխանաբար գործեն։

Ես ի նկատի ունեի, որ երբ ծնողները դաստիարակում են երեխային ոչ ոք չպիտի խառնվի: Իսկ ինչ վերաբերում է շրջապատին, գտնում եմ, որ դա այնքան մեծ ազդեցություն չի թողնում, ինչքան ծնողական դաստիարակությունը, քանի որ նույն բակում կամ նույն դասարանում սովորում են միանգամայն իրարից տարբեր երեխաներ:

[Լուսաբեր]

Ես ի նկատի ունեի, որ երբ ծնողները դաստիարակում են երեխային ոչ ոք չպիտի խառնվի: Իսկ ինչ վերաբերում է շրջապատին, գտնում եմ, որ դա այնքան մեծ ազդեցություն չի թողնում, ինչքան ծնողական դաստիարակությունը, քանի որ նույն բակում կամ նույն դասարանում սովորում են միանգամայն իրարից տարբեր երեխաներ:

Երբ ծնողը դաստիարակումա/խրատում ճիշտ ես, տատիկ պապիկը չպիտի էտ պահին խառնվեն, իբր թե երեխային պաշտպանում են կամ տենց մի բան:

Ճիշտ ես երեխաները մի դասարանում սովորում են բայց շատ տարբեր են, բայց դրա պատճառներից մեկը հենց էնա, որ տարբեր ընտանիքներում են մեծացել, ստացել տարբեր դաստիարակություն:/Էստեղ կարելիա մտածել, որ երեխան շփվելով այլ երեխաների հետ, ստանումա նաև այդ ուրիշ ընտանիքների դաստիաարակությունից.
Բայց սխալվում ես, եթե կարծում ես, որ ազդեցությունը քիչա: Մեր սովորած շատ շատ բաներ մենք հենց դրսում ընկերների հետ շփվելուց ենք սովորել, օրինակը քեզ վրա վերցրու ու հաշվի ինչքան բան տանն ես սովորել, ինչքանը դրսից ու կտեսնես, որ պaտկերը հակառակնա
Ինչևէ, դա քո կարծիքն է, ես չեմ ուզում քեզ համոզեմ, բայց դե ասեցի էլի

[Agni]

Երեխայի դաստիարակությամբ պետք է զբաղվեն և մայրը, և հայրը անխոս. Եթե այդ հարցով զբաղվեն նրանցից միայն մեկնումեկը, ապա դա համարժեք է ոչ լիարժեք ընտանիքների դաստիարակությանը, ու երեխաները մեծանալով` շատ խնդիրներ են ունենում: