Մարդկության մի որոշ խումբ, միշտ աշխատում է երաժշտության ներքո։ Նույնիսկ ծանոթներիցս մեկը ցածր երաժշտության տակ պատմություն էր սովորում։ Դե իսկ ես, աշխատելու ու երգ լսելու հետ մեկտեղ,եթե հնարավոր է լինում, նաև երգում եմ ու պարում ԲՂԲ(Բեսամթ Ղժժալու Բան(ԼՕԼ–ի հոմանիշ))։
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այս երևույթին։
Ի՞նչ երաժշտություն եք նախնտրում լսել աշխատանքի ժամերին։
Արդյո՞ք դա չի խանգարում ձեզ։
Չեք կարծու՞մ. որ հիմար թեմա եմ բացել ԲՂԲ։
Այստեղ գործում է Ուխտոմսկու դոմինանտության սկզբունքը: Նրանք, ովքեր ունեն ուժեզ նյարդային համակարգ, շատ լավ են տանում երաժշտություն լսելը, դեռ մի բան էլ այն օգնում է, որ ավելի լավ կենտրոնանան երաժշտության վրա: Իսկ թույլ նյարդային համակարգ ունեցողներին խանգարում է, շեղում:
Տարիներ առաջ առանց երաժշտության գործ չէի անում, բայց հիմա հակառակն է: Եթե պետք է մտավոր աշխատանք կատարեմ, պարտադիր պայման է քար լռությունը: Է՜հ, ջահելությունս անցավ
Երբ գալիս եմ գործի, կոմպը միացնում եմ, կլուբի ծրագիրն եմ միացնում ու միանգամից վինամպն եմ միացնում, ու եթե հանկարծ երաժշտություն չի լինում, ապա անհարմար եմ ինձ զգում, անհանգստություն ա լինում մեջս: Բայց ասենք դաս սովորելու ժամանակ պտի լռություն լինի կամ էլ գոնե ինձ անծանոթ երաժշտություն, այն էլ առանց բառերի, որտև անպայման ձայնակցում եմ, չեմ կարում չերգել կամ չմրթմրթալ երգերի հետ զուգահեռ
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
հմ... ծրագրավորման ընթացքում ռոկը օգնում ա ինձ.. մանավանդ ՍՕԱԴ
Իսկ ես երաժշտություն լսելով կենտրոնանում եմ աշխատանքիս վրաԲյուրակն-ի խոսքերից
Մարդու հնարավորություններն անսահման են:
Ես նույնպես, ու շատ դեպքերում նույնիսկ դժգոհում եմ երաժշտության բացակայությունիցԻսկ ես երաժշտություն լսելով կենտրոնանում եմ աշխատանքիս վրա
Marine-24 (27.12.2009)
դե նայած երաժշտություն։ Չեմ կարծում որ ջահել տարիները կապ ունենաին։
Դե պարզա որ Մաքլաֆինի(avant. jazz) տակ անասունություն կլինի դաս, կամ գործ անելը։
Իսկ օրինակ ֆանկի տակ հենց հիմա էս փոստը գրում եմ ու պատկերացրեք կայֆա :Ճ
չնայած դաս անելու համար բացարձակ լռությունը պարտադիր պայմանա։
Դե գործ անելու հիմքում շատ դեպքերում ընկած է ուղեղի ավտոմատ աշխատանքը, ոչ թե ավտոմատացնող, այսինքն սովորող, համակարգը։
Բիբիսին ցույց էր տալիս ուղեղի ակտիվ մասերը երաժշստություն լսելուց։ ապշելու բան էր։ Միայն լսողական զոնան չեր որ զբաղված էր ինֆոռմացիայի վերամշակման, այլ ատ մանր մունր բաժիններ, որ գնահատում ու զգում էին երաժշտությունը։ Նույնիսկ Ռիթմի համար առանձին բաժին էր ակտիվանում։ Ակնհայտ է որ ուշադրության բարձրացման հետ աճում է նաև երաժշտության պատճառած հաճույքը։ Ու շատ մարդիկ այս ամենը չեն էլ ապրում, ինչպես նաև ատ ուրի բաներ կյանքում։
Եթե աշխատանքը շատ լուրջ է, ապա ինձ համար լրիվ անդորր է պետք, իսկ եթե թեթև՝ առանց երաժշտության անհնար է: Ես ահավոր շատ եմ սիրում երաժշտություն:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Օ՜յ, ես մեկ-մեկ նույնիսկ համալսարանում «չարություն» եմ անում ու վերջին շարքերում պախկվելով՝ ականջակալներով կամաց երաժշտություն եմ լսում ու լեկցիա գրում:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Yevuk (28.12.2009)
Հիմնականում չեմ կարողանում երաժշտության տակ մտավոր աշխատանք անել... Դե, բացառություններ լինում են, օրինակ, մեղմ ու հատկապես առանց խոսքերի երաժշտությունը շատ դեպքերում կարող եմ լսել աշխատելիս, բայց երգեր՝ ոչ։ Իսկ ընդհանրապես եթե ինչ–որ երաժշտություն է միացրած, ապա այն իսկապես վայելելու համար ես պիտի ամբողջովին տարվեմ դրանով, իսկ այդպես որևէ մտավոր աշխատանք անել չեմ կարողանում... Եթե փորձեմ համատեղել, ապա ո՛չ լսածս երաժշտությունից բան կհասկանամ, ո՛չ էլ արածս աշխատանքից. եթե խորասուզվեմ աշխատանքի մեջ, ինչպես որ պետք է, ապա երաժշտությունը, թեկուզ ամենասիրելի, կսկսի նյարդայնացնել, որովհետև այդ դեպքում սկսում եմ երաժշտությունն ընկալել զուտ որպես կողքից խանգարող հնչյունների կույտ։ Բա ափսոս չի՞ էդ երաժշտությունը, որ նման ընկալման արժանանա։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ինձ թվում է հանգիստ երաժշտությունը չի խանգարի: Օրինակ կոմպի առաջ երբ նստում եմ հանգիստ երաժշտությունը իմ անբաժանելի մասն է:
Մոդերատորական: Թեման Երաժշտություն բաժնից տեղափոխվում է Դեսից - Դենից:
I may be paranoid but no android!
Jarre (29.12.2009)
Թեման շատ լավնա: Եվ հենց միայն այն պատճառով, որ ես ինքս սիրում և լսում եմ երաժշտություն աշխատանքի ժամերին: Սիրում եմ լսել ուրախ երգեր-Ադրիանո Չելենտանո, Ձուկեռո, Սոլոմոն Բուռկ և այլն այսինքն փոփ, ջազ, ռոք, բլյուզ, սոուլ և նման ոճերի երաժշտություն: Ես կարծում եմ, որ երաժշտությունը օգնում է աշխատանքի ընթացքում, կարծես ժամանակը ավելի հաճելի է անցնում: Միաժամանակ կարողանում ես աշխատել և լսել աշխույժ երգեր: Իմ անձնական փորձից ելնելով, կարող եմ նշել, որ կոնկրետ ինձ երաժշտությունը լրացուցիչ ուժ է տալիս, որպեսզի աշխատանքի ժամանակ շատ չհոգնեմ:
*e}|{uka* (27.12.2009)
Աշխատանքի ժամերին,այստեղ,այնտեղ և ամենուր:
Yevuk (28.12.2009)
Երաժշտությունը իմ անբաժան մասն է դարձել: Լսում եմ ամենուր՝ դասերին, փողոցում, տանը՝ տնայիններ անելուց, և քնելուց: Դաս անելիս համարյա միշտ լսում եմ երաժշտություն, բացառություն են կազմում պատմողական առարկաները. դրանց յուրացման ժամանակ ոչ մի ձև չեմ կարող ամբողջությամբ կենտրոնանալ տվյալ առարկայի շուրջ: Մեկ էլ քննություններին պատրաստվելիս երբեք չեմ լսում երաժշտություն:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ