Հայ Առաքելական Եկեղեցին աղանդավո՞ր

[Monk]

Հարգելի Մոնք, հետաքրքիր է, ինչից է, իմ սովորական հարցին պատասխանելու փոխարեն, դրա տակ ինչ-որ թաքնված բաներ եք փնտրում:
Եթե հարցի ծավալը կապ ունի կարող եմ ծավալուն հարց տամ: Ինչու՞ էին կրոնական առաջնորդները Պողոսին համարում աղանդավոր, իսկ Պողոսը իր հերթին նրանց էր համարում աղանդավոր:

Վրեժ ջան, ես ոչ մի թաքնված իմաստ էլ չեմ ուզում փնտրել, դրա համար էլ հարցրել եմ՝ ինչի՞ համար է այս հռետորական հարցը: Հարցը հռետորական է, քանի որ պարզ է, որ աբսուրդ է Պողոս առաքյալին աղանդավոր համարելը, համաձայն չե՞ք: Ու դրա համար էլ հարց եմ տվել, որպեսզի հասկանանք, թե ի՞նչ կապ ունի դա այս թեմայի հետ: Ու փոխանակ հարցիս պատասխանեք՝ Գործք Առաքելոցի իմ իմացության վերաբերյալ եք դիտարկումներ անում: Չնայած հիմա կարծես թե պարզ է, թե որ կողմ եք տանում: Բայց էլի ասում եմ՝ թեմայի հետ կապը ո՞րն է: Հայ Առաքելական Եկեղեցին կրոնական առաջնորդներն են, աղանդներն էլ՝ Պողոս առաքյալը, հա՞: Շատ սրամիտ է:

[վրեժ62]

Մոնք ջան, ես ոչ փորձում եմ և ոչ էլ իրավունք ունեմ մեկին կամ մյուսին աղանդավոր անվանելու, ուղակի ուզում եմ ասել, որ դարերի ընթացքում մարդիկ միշտ փորձել են մեկը մյուսին պիտակավորել, որը որ Հիսուսը երբեք չի արել:

[Rammstein]

Մոնք ջան, ես ոչ փորձում եմ և ոչ էլ իրավունք ունեմ մեկին կամ մյուսին աղանդավոր անվանելու, ուղակի ուզում եմ ասել, որ դարերի ընթացքում մարդիկ միշտ փորձել են մեկը մյուսին պիտակավորել, որը որ Հիսուսը երբեք չի արել:

Եթե մի խումբ մարդիկ (որոնք հոգեւորական էլ չեն) գալիս ասում են, թե դուք սխալ եք հավատում, մենք ենք ճիշտը, մեզ լսեք, ապա էդ մարդիկ իմ ուղեղում ինքնըստինքյան դասվում են աղանդավորների շարքին, որովհետեւ Հիսուսը ասել է, որ լսենք հենց իրեն:

[Արծիվ]

Կներես հարցիս համար իսկ դու լսու՞մ ես Հիսուսին կամ եր՞բևէ կատարել ես նրա պատվիրաները
Հիսուսն ասաց երանի նրան ով լսում և կատարում է իմ պատվիրաները:

[Արծիվ]

Պողոս առաքյալը Աստծո և Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ հետևորդներից էր և բնականաբար նա աղանդավոր չէր կարող կոչվել: Ինչ վերաբերվում է այսօրվա ժամանակներին ապա եթե նա կենդանի լիներ այսօր և աներ այն հրաշքները և սովորեցներ այն ինչ Հիսուսը նրան սովորեցրեց ապա նրան կանվանեին՝ ԱՂԱՆԴԱՎՈՐ, բայց մենք լավ գիտենք որ նրա նման նվիրյալ և իր անձը Քրիստոսի համար զոհող մարդ չի եղել (ներառյալ մնացած առաքյալները) էլ ուր մնաց մեր նման հասարակ մահկանացուների մեջ: Մենք ամեն ինչից վեր պետք է սիրենք Քրիստոնեությունը (եթե մենք Քրիստոնյա ենք համարվում) և ինչու չէ սիրենք մեր Հայ Առաքելական Եկեղեցին քանի որ նրա գործունեությունն էլ շատ մեծ դեր է խաղացել մեր Հայ Ժողովրդի պատմության մեջ և ես ընդունում ու հավատում եմ այն փաստը որ չլիներ մեր ՀԱԵ ապա մենք այսօր Քրսիտոնյա չէինք լինի: Եկեղեցին կատարյալ չէ և չի էլ կարող լինի և մենք պետք է հարգենք և սիրենք մեր ակունքները շատ լավ իմանալով թե որտեղից դարձանք Քրիստոնյաներ: Բոլոր եկեղեցիներում ել չեղվածություններ լինում են չե վարդապետության մեջ և ինչու չէ նաև մարդկանց մեջ, սկսած մեզ նման հասարակ մարդկանցից մինչև ՀԱԵ Կաթողիկոսը: Այնպես որ եկեք մենք փորձենք ինքներս մեզ մաքրել այլ ոչ թե դիմացինին: Քանի որ Հիսուսն ասաց՝ քո աչքի գերանը հանիր նոր ուրիշին ասա աչքիտ մեջ փուշ կա:

[Benadad]

Այո Հայ Առաքելական եկեղեցին դեռ այն ժամանակ երբ տեղի ունեցավ Քաղքեդոնի տիեզերական ժողովը, որի ժամանակ ընդունվեց Քրիստոսի երկբնության մասին վարդապետությունը, եվ Հայաստանը մի շարք հայ գիտնականների և հոգեվորականների պնդմամբ գտնվում էր Ավարայրի ճամատամարտում, միթե գոնե «պապապ» քահանա կամ էլ եպիսկոպոս չկար,/իսկ մեզ հայտնի է ,որ վաղ միջնադարում եպիսկոպոսները ավելի ատ էին ,քան նրանց հետևողները/, որ գոնե գնայն մասնակցեին այդ »չարաբաստիկ ժողովին»/դա իհարկե նրանց պնդմամբ/ , բայց հո ես գիտեմ ,որ դա ինչպես .Մելքոնյանն է ասոքւմ միջեկեղեցական քաղաքականություն էր,որ եթե ընդունեին ապա կընկներին Բյուզանդիայի և եկեղեցական և քաղաքական ազդեցության տակ, հիմա այսքանը ,շտապում եմ վերջի զամգի պորցի եմ

[Monk]

Մոնք ջան, ես ոչ փորձում եմ և ոչ էլ իրավունք ունեմ մեկին կամ մյուսին աղանդավոր անվանելու, ուղակի ուզում եմ ասել, որ դարերի ընթացքում մարդիկ միշտ փորձել են մեկը մյուսին պիտակավորել, որը որ Հիսուսը երբեք չի արել:

Վրեժ ջան, սա իրավունքի հարց չի, իսկ եթե նկատել ես, կոնկրետ այս թեմայում պիտակավորվում է ՀԱԵ-ն: Իհարկե, հարցադրումը տեղով աբսուրդ է, և ես վաղուց փակած կլինեի այս տափակ թեման, եթե չլինեի ՀԱԵ սպասավոր: Չեմ ուզում որևէ մեկի մոտ տպավորություն առաջանա, թե վախենալու որևէ խնդիր ունենք կամ ճնշում ենք մարդկանց արտահայտվելու իրավունքը:

[Monk]

Այո Հայ Առաքելական եկեղեցին դեռ այն ժամանակ երբ տեղի ունեցավ Քաղքեդոնի տիեզերական ժողովը, որի ժամանակ ընդունվեց Քրիստոսի երկբնության մասին վարդապետությունը, եվ Հայաստանը մի շարք հայ գիտնականների և հոգեվորականների պնդմամբ գտնվում էր Ավարայրի ճամատամարտում, միթե գոնե «պապապ» քահանա կամ էլ եպիսկոպոս չկար,/իսկ մեզ հայտնի է ,որ վաղ միջնադարում եպիսկոպոսները ավելի ատ էին ,քան նրանց հետևողները/, որ գոնե գնայն մասնակցեին այդ »չարաբաստիկ ժողովին»/դա իհարկե նրանց պնդմամբ/ , բայց հո ես գիտեմ ,որ դա ինչպես .Մելքոնյանն է ասոքւմ միջեկեղեցական քաղաքականություն էր,որ եթե ընդունեին ապա կընկներին Բյուզանդիայի և եկեղեցական և քաղաքական ազդեցության տակ, հիմա այսքանը ,շտապում եմ վերջի զամգի պորցի եմ

Նախ ասեմ, որ Տիեզերաժողովը պարապ մարդկանց, թեկուզ չակերտավոր, հավաքատեղի չէր: Այն, որ ՀԱԵ-ն հրաժարվել է մասնակցել Քաղկեդոնի ժողովին, պատճառը հստակ է եղել. տվյալ ժողովը Տիեզերաժողով չի կարող համարվել, այն գումարվել է Հռոմի և Կ. Պոլսի աթոռներին գերիշխանություն հաղորդելու համար, իսկ ժողովում ընդունած դոգմաները հակասել են նախորդ երեք Տիեզերոժողովների, մասնավորապես Եփեսոսի Տիեզերաժողովի հռչակած սկզբունքներին, որոնք համընդհանուր են Քրիստոնեական բոլոր Եկեղեցիների համար:
Դավանաբանության մեջ շատ չխորանալու համար մի դիտարկում կանեմ միայն. նույն 451թ., երբ Քաղկեդոնում հավաքվածները փորձում էի աստվածաբանական մտքի «փայլատակումներով» իրենց ավելի քրիստոնյա լինելն ապացուցել, Հայ Եկեղեցու հոգևոր դասն ու հայ ժողովուրդը դուրս էին եկել Ավարայր՝ սեփական արյան գնով պաշտպանելու իրենց քրիստոնեական հավատը: Հետևություններն արդեն թողնում եմ ձեզ:

[Աինի]

Գրիքոր Լուսավորիչը մեր համար այդ ճակատագրական պատմական ժամանակահատվածում հասկանալով ժառանգական Առաքելականության հիմնախնդիրը կարողացավ այդ նոր գաղափարախոսության մեջ տեսնել այն միջուկը որը հարիր է մեզ և դրոշակը իր ձեռքը վերցրեց,:

Կխնդրեի Ագաթաբգեղոս ուշադիր կարդաս, համոզված եմ կարդացել ես, բայց կխնդրեի գրիգոր պարթևի նամակներն էլ հետը կարդաս , որ պատկերը ամբողջանա, դրանից հետո կորոշես նա հիմնասյուն է թե ոչ,

Պապ թագավորը կատարեց անհնարինը Հայտարարեց Հայ Հավատամքը Առաքելական, երջանկա հիշատակ Վազգեն Ա Հայոց Հայրապետը ավարտուն տեսքի բերեց մեր Հավաամքի հիմնասյունը և դրեց նրան կենտրոնում «Է Էությունը »հռչակելով Է Էության Առաքելությունը և նրա անսասանությունը մեր էթնո մտածողության մեջ ,զգուշաբար երկրորդական պլան մղելով Սուրբ Երորդության Քրիստոնեական կենտրոնական գաղափարը:
:

Իսկ դու մեր կրոնավոր բարձրաստիճաններին հարցրել ես, թե ինչ կարծիք ունի այս երկուսի մասին

[Մեղապարտ]

Կխնդրեի Ագաթաբգեղոս ուշադիր կարդաս, համոզված եմ կարդացել ես, բայց կխնդրեի գրիգոր պարթևի նամակներն էլ հետը կարդաս , որ պատկերը ամբողջանա, դրանից հետո կորոշես նա հիմնասյուն է թե ոչ,


Իսկ դու մեր կրոնավոր բարձրաստիճաններին հարցրել ես, թե ինչ կարծիք ունի այս երկուսի մասին

Անի ջամ կան բաներ որոնք հասկանալու համար հարկավոր է հարցերի խմբին մոտենալ այլ տեսանկյունից:Տեսակետները հայտնի են ,կա մեկ այլ տեսակետ որը ես եմ ներկայացնում հենվ ելով որոշակի փաստերի վրա ,որոնք շարադրված են երորդ կողմի աղբյուրներում ում համար մեր երկրում կատարվող իրադարձությունները որոշակի դեպքերի զարգացումներ են որոնց վերջնական արդյունքը իրենց հասկանալի է և ընկալելի:
Երբևէ մտածել էս այդ ինչպես Էջմիածինը կառուցվեց մեկ տարում և ճարտարապետը մնաց անհայտ :Չես կարծում որ այստեղ մի բան այնպես չէ:
Ինչ մնում է մեր կրոնավորներին անշուշտ նրանք բոլորն էլ հասկանում են Վազգեն Ա կաթողիկոսի կատարածի բուն իմաստը ,այլ հարց է ,որ նրանց որոշ մասը ելնելով ինչ և ինչ դրդապատճառներից իր սև գործն է կատարում:

[Աինի]

Առաքելական եղեկեցում կարող են մկրտվել տարիքով մեծ մարդիկ նույնպես, ոչ մի արգելք չկա։

Մարդը ծնվում է ադամական մեղքով, որը դուրս է գալիս մկրտվելուց հետո։ Եթե մարդ, ենթադրենք, Աստված չանի, 10 տարեկանում մեռավ, հիմա ո՞նց ա լավ, որ մկրտված մեռնի՞, թե չմկրտված։ Պարզ ա, որ մկրտված, նենց որ փոքր տարիքում մկրտվելը ունի առնվազն մի առավելություն, որը նշեցի։
։

Իհարկե կարիք չկա ձեզ հիշեցնելոի /Դե քանի, որ դուք բոլորդ շշմելու գիտելիքներ ունեք Աստվածաշնչի մասին/ որ մարդ չի մկրտվում նոր փրկվում, նա փրկվում է նոր է մկրտվում, ի ցույց և ինշան այն բանի, որ նա հրաժարվում է աշխարհի մեղքից, այնպես ,որ եթե մարդ մկրտված չի չի նշանակում որ նա արքայությունը չի ժառանգելու, իսկ տարբեր եկեղեցիներ իրենց վարդապետության մեջ ինչ խմբագրումներ են մտցնում նոր ուխտից դա արդեն մեր ու ձեր քննարկելիքը չէ, իրանք մեեեծ մարդիկ են գիտեն չէ՞ ինչ են անում, հո պարապ չեն… Իսկ մանուկ հասակում մկրտելը դա հրեական թլպատույան ծեսի հերթական անհաջող պատճենումն է, որը Քրիստոնեացվել է և տարածվել իգական սեռի ներկայացուցիչների վրա ևս, այ քեզ զարման բան հիմի կրակն ընկանք հրեաներն ինչ ծես ունեն բերեք խծկենք Քրիստոնեության մեջ դրանց չենթարկվողների անունն էլ դնենք աղանդավոր, լրիվ կաթոլիկների ոճով ա, այն ինչ չէին հասկանում դիվային էին որակում, մենք էլ առանձնապես չենք տարբերվում այդ խավարամիտներից, եթե կուրորեն ենք ընդունում այն օտարածին ծեսերը , որոնց ծագման և Քրիստոնեության հետ կապի մասին ոչինչ չգիտենք... Պառդոն՝ երկար ստացվեց

[Աինի]

Անի ջամ կան բաներ որոնք հասկանալու համար հարկավոր է հարցերի խմբին մոտենալ այլ տեսանկյունից:Տեսակետները հայտնի են ,կա մեկ այլ տեսակետ որը ես եմ ներկայացնում հենվ ելով որոշակի փաստերի վրա ,որոնք շարադրված են երորդ կողմի աղբյուրներում ում համար մեր երկրում կատարվող իրադարձությունները որոշակի դեպքերի զարգացումներ են որոնց վերջնական արդյունքը իրենց հասկանալի է և ընկալելի:
Երբևէ մտածել էս այդ ինչպես Էջմիածինը կառուցվեց մեկ տարում և ճարտարապետը մնաց անհայտ :Չես կարծում որ այստեղ մի բան այնպես չէ:
Ինչ մնում է մեր կրոնավորներին անշուշտ նրանք բոլորն էլ հասկանում են Վազգեն Ա կաթողիկոսի կատարածի բուն իմաստը ,այլ հարց է ,որ նրանց որոշ մասը ելնելով ինչ և ինչ դրդապատճառներից իր սև գործն է կատարում:

Իհարկե սև գործ կատարելու պատճառներից մեկն էլ այն է, որ Վազգեն Հայրապետը սերտ հարաբերությունների մեջ է եղել հայաստանյաց բողոքական շարժման ներկայացուցիչների հետ, ինչը այսօր որոկվում է, որպես ժամանակի պահանջ, և ստրատեգիական քայլ, բայց ոչ երբեք համագործակցություն, /Եվ պետք էլ չի/ ահա, թե ինչու Երջանկահիշատակ Վազգեն Ա-ն, այդ մեծագույն մտքի տեր մարդը ներկայացվում է, որպես «ոչ այնքան հաջող կաթողիկոս» /Ցետիրույու/
Իսկ Ագաթանգեղոսի հունարեն բնագրի մասին կասեմ, որ Հույները ի տարբերությունների հայ հոգևորականների բնավ կարիք չունեին այն ավելորդ խմբագության ենթարկելու, և բնավ էլ ոչ մի դրդապատճառ չկար հանելու կամ փոխելու այն հատվածը որտեղ «Գրիգոր Լուսավորիչը 30 բյուր մարդիկ է մկրտում, միայն մերկացնելուց հետո» կարծում ես սա հույների փչացած երևակայության արդյու՞նքն է, թե պարզապես Հայկական բնագրի խմբագրության ժամանակ այս հատվածը վերամշակվել է կրոնավորների ողմից, և ունեմ այն համոզմունքը որ արաբերեն բնագրում չկա այս հատվածը, որովհետև թարգմանված է հայերեն տարբերակից, իսկ հույները կրկնում եմ բնագրի խմբագրության մեջ ոչ մի շահ չունեին…
Աղանդավոր են նրանք ովքեր խեղում են ճշմարիտը իսկ ի՞նչ անվան են արժանի նրանք ովքեր ճշմարտությունը թաքցնում են, այնուհանդերձ ես շատ փոքր մարդ եմ ՀԱԵ-ուն աղանդավոր անվանելու համար, և դա անելու համար ոչ արժանիք չունեմ…

[Աինի]

Դավանաբանության մեջ շատ չխորանալու համար մի դիտարկում կանեմ միայն. նույն 451թ., երբ Քաղկեդոնում հավաքվածները փորձում էի աստվածաբանական մտքի «փայլատակումներով» իրենց ավելի քրիստոնյա լինելն ապացուցել, Հայ Եկեղեցու հոգևոր դասն ու հայ ժողովուրդը դուրս էին եկել Ավարայր՝ սեփական արյան գնով պաշտպանելու իրենց քրիստոնեական հավատը: Հետևություններն արդեն թողնում եմ ձեզ:

Ապրի Հայ Քրիստոնյա դասը եթե դեմ չեք մի քիչ էլ Վարդան ՄԱմիկոնյանը, մարդ ես կարող ա ինքն էլ ա նդեղ էղէլ, բայց էկեք խոստովանենք, որ քաղքեդոնի ժողովը Աստվածաշնչյան հիմունքներին ավելի մոտ է քան այն մերժելը…

[garunik]

Մհեր 78 դուք մերժելով ՀԱԵ -ին ,աղանդավոր պիտակելով , դառնում եք սրբությունները ոտնակոխ անող։ Լավ կլինի գնաք ձեր այցելած խմբակի երեցներին խնդրել,որ պատմեն ձեր եկեղեցու պատմությունը:

Մոդերատորական: Գրառումը խմբագրված է: Գրառումը անձնական հարթության հանող մասը ջնջված է։

[razmik21]

Առաքելական եղեկեցում կարող են մկրտվել տարիքով մեծ մարդիկ նույնպես, ոչ մի արգելք չկա։

Մարդը ծնվում է ադամական մեղքով, որը դուրս է գալիս մկրտվելուց հետո։ Եթե մարդ, ենթադրենք, Աստված չանի, 10 տարեկանում մեռավ, հիմա ո՞նց ա լավ, որ մկրտված մեռնի՞, թե չմկրտված։ Պարզ ա, որ մկրտված, նենց որ փոքր տարիքում մկրտվելը ունի առնվազն մի առավելություն, որը նշեցի։

Պետք է հիասթափեցնեմ, այն մարդկանց, որ կարծում են, թե փոքր տարիքում մկրտվելով են փրկված: Ասեմ, որ մկրտվելը "ավտոմատ" գործողություն չի: Մինչը մարդը չապաշխարհի սրտով Հիսուսին չհավատա ու բերանով չդավանի չի փրկվում: Եթե, փոքր երեխուն առանց իր հասկանալու մկրտում են, նա չի դառնում քրիստոնյա, դա մետք է նա ընտրի, երբ որ սկսի գիտակցել: Ու փոքր տարիքում մկրտվելը այդ առումով չունի առավելություն: Առհասարակ մկրտվելը ջուրը պարզապես մտնել ելնելը ու տերտերի աղոթքը չէ, այլ գիտակցաբար Հուսուսին Տեր ու Փրկիչ ընդունելը: