Մեֆ կարևորը ապացուցելը չի կարևորը հավատացնել ա։ Դու կարող ես թղթի վրա ապացուցել, որ գոյը առաջացել է Չ՛գոյից, մարդն էլ կապիկից( չնայած չես ապացուցել)Բայց դրան քիչ տրամաբանող մարդիկ կհավատան։
Մաթեմաթիկոսը քեզ կապացուցի, որ կարճ հատվածը հավասար է երկար հատվածին, բայց դու դրան կհավատա՞ս։
Մի հին առակ կա
ՙմի անգրագետ գյուղացի իր տղային ուղարկում է արտասահման՝ ուսման։Տարիներ անց որդին վերադառնում է տուն ։Չքավոր հայրը իր ունեցած մեկ հավը խաշում, դնում է սեղանին
-Հը, տղա ջան, ի՞նչ սովորեցիր, ինչի՞ հասար, ի՞նչ օգուտ կարող ես բերել մեր օջախին։
-Դե՜ հայր ջան, օրինակ ես կարող եմ ապացուցել, որ սեղանին դրված է ոչ թէ 1 այլ 2 հավ։
-Տղա ջան, դե դու քո ապացուցած հավը քաշիր կեր, ես էլ տեսնեմ սեղանի հավն ինչ եմ անում։՚
ես քեզ շատ շատ շատ սիրում եմ...
Էս սկսեցիր կախարդանքներին հավատա՞լ։Բա կախարդանքի ապացույց չուզե՞մ քեզանից։
Բարեկամս իմ որ մի նշումն ես համարում կախարդական։ ես կախարդանքից ենքան հեռու եմ որքան հյուսիսը հարավից։
Այ որ չես կարողանում կամ չես ուզում կենտրոնանալ կոնկրետ նյութի ու ասելիքի վրա ու փորձում ես խճճել խոսակցությունը ՝դա գոնե ինձ համար. փաստ ա։![]()
Էջանիշներ